واشنگتن در اقدامات علیه دولت های منتخب ایران مشارکت داشته است

نشریه آمریکایی نشنال اینترست در مقاله ای فاش کرد آمریکا برای تخریب دولت های دمکراتیک به نظام های دیکتاتوری کمک می کرده و در اقدامات ناخوشایندی علیه دولت های منتخب ایران، گواتمالا، شیلی و دیگر کشورها دست داشته است.

‘تد گلن کارپنتر’ از اعضای ارشد بنیاد ‘کیتو’ در مقاله ای با عنوان ‘مشکل اصلی جینا هاسپل برای نامزدی ریاست سازمان سیا’ آورده است: یک تله توطئه آمیز در راستای شیوه های لیبرال دمکراسی برای اجرای سیاست های خارجی، استفاده راهبرد وسوسه آمیز و تاکتیک های دشمن است. انتصاب هاسپل به سمت ریاست آژانس اطلاعات مرکزی آمریکا توسط دونالد ترامپ از این دست توطئه ها است.
هاسپل یکی از ماموران سابق سازمان سیا و از جمله مدیران ‘بلک سایت’ (در تایلند) زمان دولت جورج دبلیو بوش بود. این سایت متعهد به انجام بازجویی های فراوان (شکنجه) مظنونان القاعده بود. از جمله این شکنجه ها، محروم کردن زندانیان از خواب، بستن آنها در موقعیت های استرس آور برای ساعت ها و بحث برانگیز تر از همه شیوه ‘غرق مصنوعی’ است.
نویسنده در ادامه تاکید کرده است: هاسپل نه تنها در این شکنجه ها نقش سرپرست گروه را داشته بلکه نقش مهمی در پنهان کردن این امور ایفا کرده است.
مقامات مربوطه، سایت های سیاه را در خارج از ایالات متحده ایجاد می کردند تا ممنوعیت های قانونی شکنجه مانع کار نشود. در واقع یکی از دلایل فرستادن زندانیان به زندان گوانتانامو نیز همین امر بوده است، اما سایت های سیاه و گوانتانامو تنها نمونه های فرار رهبران ایالات متحده از قوانین و محدودیت های موجود نیست.
ایالات متحده تروریست های متهم را به کشورهای دیکتاتوری می فرستاد، زیرا می دانست آنها از تکنیک های شکنجه ای استفاده می کردند، زیرا رفتار آمریکایی ها بسیار لطیف تر به نظر می رسد و از جمله این حکومت ها، حکومت ‘حسنی مبارک’ در مصر بود.
به عبارتی ایالات متحده با این کار ارزش های اساسی آمریکا و استانداردهای اساسی حقوق بشر را بی ارزش کرده است. اما این نخستین بار نیست که به بهانه مبارزه با تروریسم اصول اخلاقی را زیر پا می گذارد. جنگ در مقابل قبایل بومی آمریکایی در قرن هجدهم و نوزدهم نیز موارد مشابهی از این دست بود.
کارپنتر نوشته است: رهبران غیر نظامی، فرماندهان نظامی و غیرنظامیان سفید پوست به طور معمول جنایاتی از این دست مرتکب می شدند و توجیه این کار نیز ارتکاب اعمال شرورانه و ضداجتماعی توسط بومیان آمریکایی بود.
وی ادامه داده است: در دوران جنگ جهانی دوم، رهبران ایالات متحده و متفقین، جنایات جنگی فراوانی به بهانه مبارزه با حکومت های بی رحم آن زمان مرتکب شدند. هر ند مبارزه با حکومت های شرور در سخن درست است اما کشتار افراد بی گناه قابل درک نیست. تلفات بی شمارغیرنظامیان در طول بمب گذاری شهرهایی مانند درسدن (آلمان)، توکیو (ژاپن) و مرگ غیر نظامیان فراوان خود گواه بزرگی بر این جنایات بود.
بمباران اتمی هیروشیما و ناگازاکی در ژاپن، پایگاههایی که از اهمیت نظامی کمی برخوردار بودند، نمونه های برتر افول اخلاقی-انسانی بودند. به همه اینها باید ایجاد اردوگاه های کار اجباری توسط دولت فرانکلین روزولت – نه به اندازه اردوگاه کار اجباری نازی ها – را نیز افزود و با این کار واشنگتن توانست در میدان جنایت از دشمنان خود نیز پیشی گرفت.
با آغاز جنگ سرد علیه اتحاد جماهیر شوروی، ایالات متحده تاکتیک های سیاست خارجی از لحاظ اخلاقی مبهم و کاملا بی رحمانه ای پیش گرفت و همانگونه که به صراحت شوروی را محکوم به دخالت در امور داخلی کشورهای دیگر می کرد، سازمان سیا که به تازگی ایجاد شده بود، دقیقا به همین کار مشغول بود.
بدتر از آن مواردی بود که واشنگتن برای تخریب دولت های دمکراتیک به کشورهای دیکتاتوری کمک می کرد. شواهد بی قید و شرطی وجود دارد که ایالات متحده در چنین اقدامات ناخوشایندی علیه دولت های منتخب ایران، گواتمالا، شیلی و دیگر کشورها نیز شرکت داشته است. در واقع، رهبران ایالات متحده تروریست های انعطاف پذیر را به رهبران دمکراتیک غیر قابل پیش بینی ترجیح می دادند. تشویق تظاهرکنندگان توسط واشنگتن برای از بین بردن حکومت انتخابی طرفدار روسیه در سال 2014 در اوکراین نمونه دیگری از این موارد است.
نشنال اینترست نوشته است: این دست تاکتیک ها هنوز در سیاست خارجی ایالات متحده فراوان دیده می شود. حملات هواپیماهای بدون سرنشین آمریکا علیه اهدافی در افغانستان، پاکستان، سومالی و دیگر کشورها، افزون بر تروریست ها، غیرنظامیان بی گناه را نیز نابود می کند. بی تفاوتی نسبت به چنین «آسیب های جانبی» یادآور رفتار شوروی در جنگ هایی است که در افغانستان به راه انداخته بود.
‘فردریش نیچه’فیلسوف آلمانی، در این خصوص توصیه ای قابل تامل دارد: ‘مراقب باشید هنگام مبارزه با هیولا، خود هیولا نشوید’. اغلب ما این هشدار را نادیده گرفته ایم. مدافعان هاسپل (برای ریاست سازمان جاسوسی سیا) ادعا می کنند، رفتار وی مطابق رویه هایی است که مقامات ارشد سیا(و احتمالا کاخ سفید بوش) آن را قانونی می دانستند، هرچند جامعه بین المللی دفاعیه وکلای مدافع این مامور پیشین سیا را در خصوص ‘اطاعت محض از دستورات’ رد و اعلام کرد که دفاع هاسپل معتبر و قانع کننده نیست.
اینترست در پایان نوشته است: بنابراین ما نباید نسخه زنانه ‘مارکی دو ساد’ را برای رهبری سیا انتخاب کنیم. در واقع امتناع از انجام این کار، هرچند ساده ولی سریع، گامی رو به جلو در احیای روح اخلاق در آمریکا خواهد بود.
مارکی دو ساد نویسنده و فیلسوف فرانسوی قرن هجده و نوزده میلادی بود که برای درهم شکستن مذهب به عفت و پاک‌دامنی یورش می برد. کلمه سادیسم از نام این نویسنده گرفته شده ‌است و درحقیقت فلسفه ساد داشتن روابط آزاد جنسی و میل به آزار جنسی است. وی چندین بار به زندان افتاد و دو بار از اعدام با گیوتین نجات یافت.