3 میلیارد و 357 میلیون تومان هزینه برای بازسازی یک آشپزخانه / آیا تغییرات مدیریتی امیرکبیر به حساب و کتاب های مالی ارتباط دارد؟
بر اساس اسناد منتشر شده از صورت های مالی شرکت پتروشیمی امیرکبیر که وابسته به وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی است، این واحد صنعتی چیزی حدود 3 میلیارد و 357 میلیون تومان برای بازسازی آشپزخانه شرکت هزینه کرده است؛ هزینه ای که هدف آن سرویس دهی به پرسنل داخل شرکت اعلام شده است.
به گزارش «بازتاب»، مجتمع پتروشیمی امیرکبیر که در بندرامام خمینی (ره) و درجنوب منطقه ویژه اقتصادی پتروشیمی در زمینی به مساحت ۵۵ هکتار واقع و در سال 1384 به صورت رسمی افتتاح شده است، از جمله واحدهای صنعتی پر حاشیه ای است که بخش عمده ای از سهام آن به وزارت کار و دیگر زیر مجموعه های این وزارتخانه مربوط است.
اخیراً از صورت های مالی این شرکت صنعتی بزرگ کشور سندی در رسانه ها منتشر شده است که قابل تأمل است؛ سندی که نشان می دهد مسئولان مجتمع پتروشیمی امیرکبیر در سال جاری و تنها برای بازسازی آشپزخانه شرکت خود 3 میلیارد و 357 میلیون تومان هزینه کرده اند.
تصویر از رصد روز
اتفاقی که برخی از آن به عنوان مصداق بارزی از ریخت و پاش مدیریتی یاد می کنند و عقیده دارند این رویه های نادرست حاصلی جز متضرر شدن شرکت ندارد و اساساً لزومی به چنین هزینه های هنگفتی در مجموعه دیده نمی شود. تازه اگر فرض را بر این بگذاریم که واقعاً تمامی این هزینه اعلام شده در محل مشخص آن صرف شده باشد!
ایرادی که به آن اشاره شد، از آن جهت بیشتر مورد توجه است که بدانیم ما در سال جهش تولید قرار داریم و در این سال مدیران اجرایی کشور جایز نیستند به این شیوه های عجیب و غریب به اسراف منابع مالی اقدام کنند. به ویژه به این دلیل که در سند منتشر شده مخارج انباشته این شرکت بیش از ۱۴ میلیارد و ۷۰۰ میلیون تومان ثبت شده است و این موضوع نشان می دهد شرکت مذکور توان مالی کافی برای چنین هزینه هایی ندارد.
شائبه های مالی اینچنینی پیرامون پتروشیمی امیرکبیر از آن جهت بیشتر نگران کننده است و احتمال صحت آنها بالاست که بدانیم مدیرعامل این مجموعه به تازگی تغییر کرده و بیراه نیست اگر اینگونه حدس بزنیم که بین تغییر مدیرعامل با اینگونه ریخت و پاش ها ارتباطی وجود دارد.
بنابراین ضروری به نظر می رسد که نهادهای نظارتی و ارزیاب این اتفاق شگفت انگیز را به صورت دقیق مورد رصد و ارزیابی قرار دهند و برای سئوالات زیر پاسخ مناسبی بیابند:
نخست اینکه آیا واقعاً چنین هزینه ای در محل آشپزخانه شرکت صورت گرفته است و یا این صرفاً یک فاکتورسازی متداول است؟
دوم اینکه اگر صرف چنین هزینه ای در محل مورد اشاره صحت دارد، انگیزه واقعی مدیران شرکت برای چنین اقدامی آن هم در شرایط اقتصادی کنونی چه بوده است؟
سوم اینکه آیا میان این صورت های مالی عجیب و غریب و تغیرات مدیریتی در مجتمع ارتباطی وجود دارد؟
پیگیری و یافتن پاسخ برای سئوال های بالا شاید بتواند با پاسخ های سازنده ای همراه شود و تکرار آن در مجموعه های مشابه زیر مجموعه وزارت کار به اتفاق های مثبت بزرگی در زندگی مردم و تأمین رفاه عمومی منجر شود.
این را از آن جهت می گوییم که بخشی از سهام شرکت های بزرگی مثل مجتمع امیر کبیر بعضاً به نهادهای درگیر با تأمین رفاه مردم مثل صندوق بازنشستگی کشور اختصاص دارد و یک معنای اسراف منابع مالی در این مجموعه ها، برداشت از ذخیره بازنشستگان و کاهش رفاه آنهاست.
