نگاهی به تغییرات قدرت در عرصه سیاسی روسیه پس از انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۸
نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که پوتین به احتمال زیاد بتواند به راحتی پیروز رقابت‌های ریاست جمهوری شود، اما این پرسش همچنان وجود دارد که طی شش آتی چه کسانی خود را مهیا می‌کنند تا پس از پوتین جایگزین وی شوند.
انتخابات ریاست جمهوری روسیه با تمام ماجراهای حاشیه‌ای آن مارس ۲۰۱۸ برگزار خواهد شد. تغییرات قانون اساسی در روسیه به ولادیمیر پوتین اجازه می‌دهد تا خود را برای یک دوره شش ساله دیگر وارد عرصه رقابت‌ها کند که در صورت پیروزی حکومت او از مرز دو دهه بر روسیه پس از فروپاشی خواهد گذشت.
تحلیل‌گران و صاحب‌نظران مسائل روسیه تحلیل‌های متنوعی در خصوص این کشور دارند اما همگی بر یک حقیقت اتفاق نظر دارند و آن این است که حلقه نزدیکان رئیس جمهوری روسیه طی سالهای گذشته تغییرات چندانی نکرده است و آنها طی سالهای گذشته روند یکسان و بدون نوسانی را تجربه کرده‌اند.
به گزارش تسنیم،اما سؤالی که اکنون و در سال ۲۰۱۸ مطرح می‌شود در خصوص آینده سیاسی دیمیتری مدودف، نخست‌وزیر روسیه است. مدودف طی سالهای گذشته در محافل داخلی روسیه از محبوبیت اندکی برخوردار بوده و بارها هدف حملات رسانه‌ای قرار گرفته است و در میان یاران پوتین فردی است که از سابقه امنیتی برخوردار نیست و در دوران چهار ساله ریاست جمهوری‌اش از سال ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۲ روسیه‌ای را هدایت کرد که پوتین و حلقه نزدیکانش انتظارتی از او داشتند که شاید نتوانست آنطور که باید آنها را برآورده کند. کارنامه مدودف چندان موفق نیست اما نخست‌وزیر روسیه در شش ساله ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۴ از اهمیت ویژه‌ای برخوردار بود زیرا بر اساس قاعده روسیه را او در بندر ۲۰۳۰ به پهلو هدایت خواهد کرد.
بحث در خصوص کابینه روسیه اکنون شاید کمی زود باشد، اما پوتین بر اساس نظرسنجی‌ها بیش از ۶۸ درصد آرا را در حال حاضر در اختیار دارد و به احتمال قوی وی بار دیگر بر مسند قدرت در روسیه می‌نشیند. سرنوشت مدودف آنطور که اشاره شد نامعلوم است. تغییرات زیادی در کابینه روسیه رخ خواهد داد و دولت به سمت دیجیتال‌شدن حرکت می‌کند و وزارت‌خانه‌های خاص روسیه مانند خارجه و دفاع و امنیت احتمالا کمترین تغییرات را به خود ببینید.
دو گزینه‌ای که پیش‌بینی می‌شود جایگزین مدودف شوند، الویرا نابیولینا رئیس بانک مرکزی و ماکسیم اورشکین وزیر اقتصاد و توسعه روسیه هستند که البته باید تا ۱۸ مارس روز انتخابات و پس از آن تا هفتم ماه می ۲۰۱۸ صبر کرد و دید پوتین چه تصمیمی می‌گیرد. تغییرات در کابینه روسیه کمی پیچیده‌تر خواهد شد و رئیس جمهوری روسیه را به جز نخست‌وزیران که احتمالا یکی از آنها سرگی ایوانوف است، ۱۲ معاون نخست‌وزیر همراهی می کنند که در کابینه پیشین تعداد آنها ۹ تن بود. جالب است که این تعداد در کابینه چین ۴ تن است. روسیه در سیستم جدید خود نیاز به بازسازی اطلاعاتی دارد و تاکنون چندین بار در فواصل سالهای مختلف این اقدامات را انجام داده است در دهه ۹۰ و سالهای ۲۰۰۰ شاهد تغییرات سیستمی در روسیه بوده‌ایم تا روند تصمیم‌سازی و اجرا کمی سریع‌تر شود. البته روسیه امروز مانند دیگر کشورهای به جای مانده از دوران شوروی با چالشی‌هایی چون نظارت و ارزیابی کارآمدی هم مواجه است. آنچه باید در خصوص آن تاکید کرد آن است که حضور ایگور ایوانوف، وزن یاران امنیتی را کمی افزایش خواهد داد و این سوال جدی را مطرح می‌کند آیا ایوانوف، مردی که طی سالهای گذشته در سایه فعالیت می‌کرد اکنون به صحنه اول قدرت روسیه به عنوان یکی از معاونان اول رئیس جمهوری باز می گردد تا خود را برای یک دوران ریاست جمهوری آینده روسیه تا افق‌های ۲۰۳۰ و ۲۰۳۶ آماده کند؟
