مطالعه جدید: چاقی شکمی در میانسالی، زنگ خطر آلزایمر در ۲۰ سال آینده

بازتاب– محققان آمریکایی دریافتند که افرادی که مقدار زیادی چربی احشایی (چربی اطراف ارگان‌های حیاتی مانند قلب، معده و کبد) دارند، بیشتر با پروتئین‌های غیرطبیعی در مغز مواجه هستند که از ویژگی‌های بیماری آلزایمر به شمار می‌آید. آلزایمر، که شایع‌ترین علت زوال عقل در ایالات متحده است و تقریباً هفت میلیون نفر را تحت تأثیر قرار داده، همچنین در بریتانیا حدود یک میلیون نفر را مبتلا کرده است. این بیماری به تدریج حافظه و استقلال فرد را از او می‌گیرد.

با این حال، محققان اعلام کردند که یافته‌های آنها می‌تواند امیدبخش باشد. آنها توضیح دادند که ارتباط بین خطر ابتلا به آلزایمر و سطح چربی احشایی در افراد میانسال می‌تواند به این معنا باشد که تغییرات در رژیم غذایی و ورزش برای کاهش این نوع چربی می‌تواند تأثیر زیادی در پیشگیری از زوال عقل در دهه‌های آینده داشته باشد.

چربی احشایی که اغلب به صورت “چربی شکم” شناخته می‌شود، با چربی‌های دیگر متفاوت است، زیرا به دور ارگان‌ها می‌پیچد و در بسیاری از افراد به ویژه در مردان، به صورت شکم برآمده مشاهده می‌شود، بدون اینکه تأثیر زیادی بر شاخص توده بدنی (BMI) داشته باشد. به همین دلیل، حتی افرادی که BMI سالمی دارند، ممکن است در معرض خطر باشند.

در این مطالعه که در کنفرانس سالانه انجمن رادیولوژی آمریکای شمالی ارائه شد، داده‌های بهداشتی ۸۰ نفر در دهه ۴۰ و ۵۰ زندگی بررسی شد که هیچ علائم فعلی از زوال عقل نداشتند.

در میان شرکت‌کنندگان، کمی بیشتر از نیمی از آنها چاق بودند و همه آنها اسکن‌هایی از بدن خود برای ارزیابی چربی احشایی و اسکن‌هایی از مغزشان برای شناسایی پروتئین‌های آمیلوئید مرتبط با آلزایمر انجام دادند.

نتایج نشان داد که سطح بالاتر چربی احشایی با افزایش پروتئین‌های آمیلوئید مرتبط است. در حالی که چاقی پیشتر به عنوان یک عامل خطر برای دمانس شناخته شده بود، محققان محاسبه کردند که چربی احشایی ۷۷ درصد از تجمع پروتئین‌های آمیلوئید در مغز مرتبط با چاقی را توضیح می‌دهد.

دکتر مهسا دولتشاهی، یکی از محققان دانشگاه پزشکی واشنگتن در سنت لوئیس، ایالات متحده و نویسنده این مطالعه، گفت که این نخستین مطالعه‌ای است که این ارتباط را در میانه زندگی نشان می‌دهد.

او افزود: «این نتیجه مهم به دست آمد چون ما پاتولوژی بیماری آلزایمر را در اوایل میانه زندگی، یعنی در دهه‌های ۴۰ و ۵۰ بررسی کردیم، زمانی که علائم بیماری در مراحل اولیه است و تغییراتی مانند کاهش وزن و کاهش چربی احشایی می‌تواند به‌طور مؤثری از شروع یا تأخیر در بروز بیماری جلوگیری کند.»

تعداد افراد مبتلا به دمانس در بریتانیا حدود یک میلیون نفر است که پیش‌بینی می‌شود تا چند دهه آینده به ۱.۵ میلیون نفر برسد. در ایالات متحده نیز حدود ۷ میلیون نفر مبتلا به دمانس هستند که این رقم تا سال ۲۰۴۰ به بیش از ۱۲ میلیون نفر افزایش خواهد یافت.

این بیماری سالانه هزینه‌ای حدود ۴۳ میلیارد پوند برای بریتانیا دارد که این رقم پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۴۰ دو برابر شود.

بر اساس گفته‌های کارشناسان، برای اندازه‌گیری چربی احشایی می‌توان از اندازه دور کمر استفاده کرد؛ در زنان دور کمر بیش از ۸۰ سانتیمتر و در مردان بیش از ۹۴ سانتیمتر می‌تواند نشانه‌ای از چربی احشایی بالا باشد.

منبع dailymail