لزوم تغییر رویکرد در حمایت از کودکان بی سرپرست

رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران، گفت: تغییر رویکرد اساسی برای حمایت از کودکان بدسرپرست و بی سرپرست ضروری است.

سید حسن موسوی چلک ، اظهار داشت: یکی از گروه‌های هدف خدمات اجتماعی در دنیا کودکان بی سرپرست و بد سرپرست هستند و موضوعی است که در تمام ادوار تاریخ در تمامی جوامع وجود داشته و دارد به گونه ایی که در آمارهای جهانی ارائه شده تعداد این کودکان را هشت میلیون نفر در جهان اعلام کرده‌اند.

وی افزود: در کشور ما نیز با کودکان بدسرپرست و بی سرپرست مواجه هستیم و به شیوه‌های مختلف از آنان حمایت می‌شود.

رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران در ادامه تاکید کرد: نگاه ترحم آمیز به کودکان بی سرپرست بدترین رفتار با آنان خواهد بود و تمرکز سیاستگذاری ها و برنامه‌های سازمان‌های مرتبط بر حضور کودکان در مراکز نگهداری هم همین گونه است. بی دلیل نیست که خداوند در قرآن کریم می‌فرماید: ” از تو درباره یتیمان می‌پرسند، بگو: اصلاح کار آنان بهتر است و اگر زندگی خود را با زندگی آنها بیامیزید، آنها برادران دینی شما هستند.» تأملی بر آنچه در این آیه به آن اشاره شده است نشان می‌دهد که بهترین محیط برای کودکان یتیم، محیط طبیعی خانواده و حضور در کنار سایر اعضا خانواده هست و حتی پیامبر اکرم (ص) جای دادن یتیم در منزل و تأمین نیازمندی‌های او را باعث قبولی اعمال در پیشگاه خداوند دانسته است که این هم دلیل دیگری است که می‌تواند نشان دهد چرا کودکان یتیم را باید در خانه‌ها بزرگ کرد. چرا که صمیمیت و آرامشی که در درون خانه‌ها هست هیچگاه در مؤسسات و مراکز نگهداری نخواهد بود حتی اگر مهربان‌ترین افراد مسؤلیت این مراکز را به عهده داشته باشند.

موسوی چلک اظهار داشت: علیرغم تلاش‌های انجام شده در کشور توسط سازمان‌های دولتی و غیردولتی در زمینه کودکان بدسرپرست و بی سرپرست که قابل تقدیر هست ولی فکر می‌کنم که این مسیر نیاز به بازنگری اساسی دارد، و ضمن جلب مشارکت بیشتر خیرین در این زمینه باید مسیر مشارکت آنان از تأسیس مرکز به سمت حمایت و نگهداری از این گروه از کودکان در خانه‌ها تغییر کند. چرا که آینده ِزندگی کودکان در حضور در متن جامعه ساخته می‌شود و در تمام دنیا نباید کودکان بی سرپرست و بدسرپرست محملی برای جلب مشارکت خیرین در مراکز و مؤسسات شوند.

به گفته وی، موفقیت مشارکت خیرین را باید در توانمندسازی این گروه از کودکان در جامعه دنبال کرد. چه بخواهیم و چه نخواهیم زندگی در مراکز نگهداری برای کودکان عوارضی دارد که نباید چشم خود را روی این واقعیت‌ها بست.

رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران گفت: یکی از تلخ‌ترین صحنه‌هایی که در تمام کشورها می‌توان دید این است که کودکان مراکز نگهداری کودکان، تبدیل به نمایشگاهی برای جلب مشارکت مردم و خیرین و بنگاه‌ها شوند.