علی تاجرنیا: برخی وزرا بی‌انگیزه شده‌اند/ روحانی قبلا با انگیزه تر بود/کابینه دوم روحانی عقبگرد جدی داشته است
نزدیک به شش ماه از آغاز به کار دولت دوازدهم می‌گذرد. درست است این زمان برای ارزیابی عملکرد دولت کافی نیست اما در همین مدت کم شاهد برخی اتفاقات بوده‌ایم. وزرایی در دولت دوازدهم حضور دارند که ژنرال‌های دولت اول روحانی بودند اما در این شش ماه آن‌طور که باید و شاید نتوانستند انتظارات را برآورده کنند.
«علی تاجرنیا» معتقد است برخی وزرا از چیدمان کابینه دوازدهم راضی نبوده و به همین دلیل انگیزه خود را برای ادامه همکاری در دولت از دست داده‌اند.
در دولت یازدهم وزرایی حضور داشتند که نتایج عملکرد آنها، دستاورد‌های دولت یازدهم را شامل می‌شد اما همان وزرا در دولت دوازدهم رفتار متفاوتی از خود نشان داده‌اند و همین رفتار متفاوت سبب شده است بیش از گذشته در تیررس رسانه‌های منتقد قرار گیرند. دلیل این تفاوت رفتاری و عملکردی برخی وزرا در چیست؟
رفتار و فعالیت وزرا تابعی از رفتار مجموعه دولت و شخص رییس‌جمهور است. من احساس می‌کنم در دور اول هم روحانی و هم مجموعه دولت با انگیزه بیشتری فعالیت می‌کردند. دلیل این انگیزه برای فعالیت آن بود که بتوانند حضور خودرا استمرار بخشیده و برنامه‌های خود را برای حوزه‌های مختلف سیاسی، اقتصادی و اجتماعی پیاده کنند. از همین رو نیازمند حضور جدی بودند. موضوع دیگری که وجود داشت آن بود که در دولت یازدهم، خرابی‌های ناشی از دولت گذشته از لحاظ روانی کار دولت را از این جهت راحت‌تر می‌کرد که بخش عمده‌ای از این نارسایی‌ها متوجه برنامه‌ریزی غلط در دوره قبل بود.
اما این برای دولت یازدهم بود. در دوره دوم دولت آقای روحانی انتظارات از دولت بالا رفته است. اینطور نیست؟
درست است. در دور دوم انتظار این بود که چون این دولت و شخص رییس‌جمهور به رای مردم نیازی ندارد باید با فراغ‌بال بیشتر، جدی‌تر و در عین حال با انگیزه بیشتری برنامه‌های خود را دنبال کند. من فکر می‌کنم ترکیب کابینه دوم روحانی برای وزرایی که به اصطلاح پاشنه‌ها را ورکشیده بودند و به دنبال فعالیت پر حجم و گسترده بودند یک نوع ترمز بود. انتظار برخی وزرا آن بود که در دولت بخشی از کسانی که در دولت قبلی منفعل‌تر بودند کنار رفته و دولت با انرژی مضاعفی برنامه خودرا پیش برد؛ به ویژه آنکه در این دوره رییس‌جمهوری مواضعی اتخاذ کردند که نشان‌دهنده یک عزم جدی برای انجام اصلاحات در حوزه‌های مختلف بود اما به زعم بنده آقای روحانی نه تنها کابینه دوم‌شان کابینه رو به جلو نبود بلکه در برخی از وزارتخانه‌ها به ویژه در وزارتخانه‌های سیاسی، آموزشی و فرهنگی عقبگردی جدی داشت. من فکر می‌کنم این بخش از دولت که نیروهای با انگیزه‌تری بودند مانند وزیر راه و شهرسازی، وزیر بهداشت، وزیر امور خارجه، وزیر جهاد کشاورزی و وزرایی شبیه به اینها ترکیب جدید دولت دوازدهم خارج از توقع‌شان بود.
آیا حضور برخی افراد در دفتر رییس‌جمهور براین موضوع تاثیرگذار بوده است؟
قطعا حضور فردی مانند واعظی در دفتر رییس‌جمهور تاثیرگذار بوده است. ایشان عمده رویکردهای‌شان، رویکردی اصولگرایی است و بیش از آنکه به دنبال تعامل با جریان‌های حامی آقای روحانی باشد، به دنبال لابی کردن با مخالفین برای کاهش مشکلات است.
ارزیابی شما از حضور و نقش جهانگیری در دولت دوازدهم چیست؟
با توجه به نقش آفرینی موثری که جهانگیری در رقابت‌های انتخابات داشت، رییس‌جمهوری باید فرصت بیشتر و نقش موثر‌تری به ایشان می‌داد.
یعنی در بدنه دولت بی‌انگیزه شده‌است؟
خیر، متاسفانه احساس می‌کنم مجموعه دولت از آن انگیزه لازم برای فعال شدن برخوردار نیست به ویژه آنکه برخی از وزرا احساس کرده‌اند که در نگاه رییس‌جمهور رابطه دوستی و نزدیک بودن تاثیرگذار‌تر است تا کارنامه فعالیت‌ها.
برای مقابله با این بی‌انگیزگی وظیفه جریان‌های سیاسی چیست؟
من فکر می‌کنم جریانات سیاسی که در اینجا منظور اصلاح‌طلبان است، به کفایت دولت را همراهی کرده‌اند و به نوعی در حضور قوی ایشان نسبت به دوره گذشته در انتخابات نقش موثری داشتند. این حمایت‌ها حتی تا بعد از تشکیل این کابینه ضعیف بازهم ادامه داشت. من فکر نمی‌کنم جریان اصلاحات وظیفه دیگری در برابر دولت داشته باشد جز نقد مشفقانه تا در این مدتی که روحانی مسوولیت را به عهده دارد، خیال اصلاح‌طلبان راحت باشد.
آیا این نداشتن انگیزه در آینده سبب می‌شود که شاهد خداحافظی برخی وزرا با دولت باشیم؟
این به نظر رییس‌جمهور بستگی دارد. به هر حال این دولت متناسب با آنچه روحانی در انتخابات مطرح می‌کرد، نیست. این بستگی به روحانی دارد که چه مقدار بخواهد دولت را در مسیر پر نشاط و پر انرژی بودن قرار دهد یا اینکه به نوعی دولت در همین مسیر روزمرّگی که قرار دارد مسیر را ادامه دهد.
