علت میل شدید به شیرینی و راهکارهای مهار ولع شیرینی‌جات
به گفته دکتر مجتبی کرباسی، پزشک و مشاور سبک زندگی سالم، علاقه و ولع شدید به مصرف شیرینی‌ها می‌تواند ریشه در عوامل مختلف جسمی و مزاجی داشته باشد.
او توضیح می‌دهد: زمانی که عملکرد معده و کبد دچار اختلال شود و بدن نتواند انرژی لازم را تأمین کند، نوعی «گرسنگی سلولی» ایجاد می‌شود که میل به شیرینی را افزایش می‌دهد.
زیرا شیرینی‌ها سریع‌تر جذب شده و انرژی فوری برای بدن فراهم می‌کنند. همچنین افرادی با مزاج سوداوی یا خشکی زیاد، بیشتر به شیرینی تمایل دارند؛ چرا که شیرینی ذاتاً خاصیت رطوبت‌بخشی و تعدیل خشکی دارد. در برخی منابع نیز ذکر شده که ولع شیرینی ممکن است ناشی از ضعف حرارت غریزی و نیاز فوری مغز و اعصاب به مواد انرژی‌زا باشد.
از دیدگاه طب رایج نیز میل زیاد به شیرینی می‌تواند با مشکلاتی چون سوءتغذیه، کم‌خونی، سندروم متابولیک و دیابت مرتبط باشد. بنابراین درمان این ولع نیازمند اصلاح عملکرد معده و کبد، رفع کمبودهای تغذیه‌ای، بهبود وضعیت رطوبت بدن و تقویت اعصاب است.
راهکارهای کنترل ولع شیرینی
کارشناسان توصیه می‌کنند که افراد تحت نظر پزشک و با اجرای سبک زندگی سالم اقدام به کنترل این میل کنند. برخی از راهکارهای پیشنهادی عبارت‌اند از:
حذف کامل قند و کربوهیدرات‌های تصفیه‌شده مانند شکر، آرد سفید و برنج سفید.
استفاده از چربی‌های سالم مثل روغن زیتون، مغزها و کره طبیعی.
مصرف پروتئین کافی در وعده‌ها (گوشت، تخم‌مرغ و حبوبات).
استفاده از فیبر مانند سبوس، دانه اسفرزه، سبزیجات و سالاد.
نوشیدن سرکه سیب رقیق‌شده پیش از غذا.
مصرف مقدار کم نمک معدنی یا آب گرم با اندکی نمک طبیعی در زمان‌های مشخص.
مدیریت استرس، کاهش فشار روانی و خواب کافی و باکیفیت.
میل به شیرینی در زنان
دکتر مجید انوشیروانی، متخصص طب ایرانی، تأکید می‌کند که بسیاری از زنان تمایل زیادی به ریزه‌خواری شیرینی و شکلات دارند. این عادت علاوه بر افزایش وزن، باعث احساس ناتوانی در کنترل رفتار و همچنین تشدید مشکلاتی مثل یبوست می‌شود.
او پیشنهاد می‌کند زنان به‌ویژه در صورت داشتن اضافه‌وزن، به جای شیرینی‌های بازاری از خشکبار شیرین و طبیعی مانند مویز، توت خشک، انجیر خیس‌خورده و برگه هلو استفاده کنند.
این خوراکی‌ها نه تنها ضرر کمتری دارند، بلکه سرشار از ویتامین و مواد معدنی هستند و به بهبود عملکرد روده کمک می‌کنند. البته در مواردی که ریشه ولع شیرینی، روانی یا احساسی باشد، صرفاً جایگزینی خوراکی‌ها کافی نخواهد بود.
