صنعت کفش، اسیر رکود و ورشکستگی

 

حکایت انزوای کفش ملی، بلا و… به عنوان یکی از مراکز تولیدی قدیمی که یادآور خاطرات نوستالژیک برای بسیاری از ایرانیان است، خود حدیث مفصلی است که واکاوی آن در مجالی دیگر و در قالب گزارشی مفصل مورد بحث و بررسی قرار خواهد گرفت.

 

به هر ترتیب، از آن روزگاران باشکوه و به یاد ماندنی در عرصه تولید و عرضه کفش ایرانی فاصله گرفته ایم و در طول سالیان اخیر، تنگناهای اقتصادی در عرصه مذکور، فرسایش هرچه بیشتری را بر بازار اشاره شده، حاکم نموده است.

 

یقیناً رکود یکی از جدی‌ترین معضلات اقتصادی فعلی کشور به شمار می رود که تبعات و پیامدهای منفی این عارضه، صنعت کفش را نیز بی نصیب نگذاشته است.

 

کاهش ظرفیت های تولیدی، افزایش قیمت مواد خام، شیمیایی و اولیه تولید کفش، بالا رفتن دستمزد فعالان این عرصه، کاهش قدرت خرید مردم، کمبود نقدینگی و در نهایت ورشکستگی بسیاری از واحدها و مراکز تولید کفش در کشور از چالش‌هایی است که لزوم مرتفع ساختن آن در سال جاری نه تنها مهم، بلکه بسیار ضروری به نظر می رسد.

 

چندی پیش، اکبر سید صالحی، رئیس اتحادیه چرم طبیعی و لوازم کفش در گفت و گویی با رسانه ها با اشاره به تعطیلی و ورشکستگی بسیاری از واحدهای تولید فعال در حوزه تولید کفش بر اثر واردات بی رویه و رکود، اظهار داشت: بسیاری از کارگران واحدها و مراکز تولید کفش یا پیک موتوری شده‌اند و یا به شغل مسافرکشی روی آورده اند.

 

آن‌چنان که وی عنوان داشته، کمبود نقدینگی بار مشکلات فعالان این عرصه را سنگین‌تر ساخته است و به اعتقاد وی بانک‌ها به عنوان یکی از جدی‌ترین سدها و موانع در مقابل تولید، معضلات جاری و ساری در عرصه مذکور را تشدید کرده اند.

 

از نظر وی، نقدینگی و پول در جیب عده‌ای معدود از سرمایه داران است که از جیب ثروتمندان به بانک‌ها در حال رفت و آمد است.

 

صالحی می گوید: شرایط سخت و دشوار تولید، دغدغه های مالیاتی، شهرداری، بیمه کارگران و… باعث ترغیب سرمایه داران به سرمایه گذاری در بانک‌ها شده است.

 

صنعت کفش از ظرفیت پیشران اقتصادی برخوردار است/بساط قاچاق از بازار کفش جمع شود

 

بابک یزدان بین، یکی از فعالان عرصه تولید و توزیع کفش با اشاره به ظرفیت های متنوع، متکثر و بالقوه اشتغالزایی در صنعت کفش، گفت: اگرچه به ظاهر فرصت اشتغال در صنعت مذکور، صرفاً به تولید کفش مورد نیاز عموم جامعه خلاصه می شود اما با حمایت و پشتیبانی هر چه بیشتر از این حوزه می‌توان در ابعاد و بخش های گوناگون، فرصت های شغلی متنوعی را تقویت نمود.

 

وی افزود: صنایع چرم طبیعی، مصنوعی، پلیمر، پتروشیمی، بسته بندی، نساجی، قالب سازی، توزیع، خدمات و… ابعاد متعددی از فعالیت های مرتبط با این عرصه (صنعت کفش) محسوب می‌شود که هر یک به نوبه خود قادر به ایجاد فرصت‌های شغلی بسیاری است.

 

این فعال عرصه تولید و توزیع کفش عنوان کرد: بر اساس گزارشات موجود از سال 80 به بعد، ضریب قاچاق کفش در کشور رو به فزونی گرفته و متأسفانه این آفت و عارضه همچنان استمرار و ادامه دارد.

 

یزدان بین گفت: این تهدیدات و آسیب‌ها در شرایطی جاری و ساری است که در صورت حمایت و پشتیبانی مضاعف، صنعت کفش می‌تواند به عنوان یکی از پیشران های اقتصادی کشور نقش آفرینی کند.

 

این فعال در عرصه تولید و توزیع کفش گفت: متأسفانه قاچاق و واردات در بخش کفش های ورزشی بیداد می‌کند و علی‌رغم تلاش‌هایی که برای مقابله و مبارزه با قاچاق کفش‌های ورزشی، در دستور کار قرار گرفته اما همچنان این آفت، آسیب های جدی را به صعنت مذکور وارد ساخته است.

 

وی افزود: در صورت طراحی مناسب، ارتقای تجهیزات تولیدی، نوآوری، بازاریابی مؤثر، تبلیغات حرفه ای و سازنده و فرهنگ سازی اصولی در راستای خرید کالای ایرانی، می‌توان علاوه بر تأمین نیاز داخلی مرتبط  با عرصه مذکور، نسبت به صادرات به کشورهای منطقه نیز به توفیقات مطلوب و برجسته ای نائل شد اما حصول این امر، مستلزم و منوط به برنامه ریزی اصولی و مدون، حمایت مستمر و اتخاذ تدابیر هوشمندانه خواهد بود در غیر این‌صورت با شعار، حرف و سخن سرایی نمی‌توان سامان مطلوبی را در بازار کفش کشور ایجاد نمود.

 

فعالیت 15500 واحدِ تولیدِ کفش در کشور

 

احد ناظمی، یکی از تولید کنندگان عمده کفش در استان تهران با اشاره به لزوم کوتاه کردن دست دلالان و واسطه ها از صنعت مذکور گفت: با عنایت به ظرفیت‌های موجود، می‌توان در حوزه تولید کفش های ورزشی بسیار موفق ظاهر شد، اما متأسفانه وجود قاچاق و تعدادی دلال و واسطه، حصول این امر را دشوار ساخته است.

 

وی افزود:کاهش هزینه های تولید، ارتقای سطح کیفی محصولات، اعطای تسهیلات کم بهره و تزریق نقدینگی از ضروریاتی است که با تحقق آن می‌توان به دستاوردهای ارزنده و سازنده ای در این بخش نائل شد.

 

ناظمی عنوان کرد: در طول سالیان گذشته، بسیاری از واحدهای تولید کفش در کشور با ورشکستگی و کاهش ظرفیت های تولیدی مواجه شده‌اند که این برای کشور و جامعه ای که تشنه اشتغال است، تأسف آور و غیر قابل هضم به نظر می رسد.

 

این فعالِ در حوزه تولید کفش گفت: بر اساس گزارشات موجود و ارزیابی های انجام شده، در حال حاضر، قریب به 15 هزار واحد تولیدی خرد و کوچک و500 واحد تولیدی بزرگ در سطح کشور مشغول به فعالیت هستند که این میزان ، موید ظرفیت‌هایی است که تولید کفش در عرصه اشتغالزایی از آن برخوردار است اما بهره گیری سازنده و مؤثر از این فرصت ها، مستلزم حمایت و پشتیبانی مؤثر و هرچه بیشتر از صنعت مذکور خواهد بود.

 

وی افزود: در حال حاضر، بسیاری از کشورهای جهان، همچون ترکیه، برزیل، چین، مکزیک، ویتنام و… از ظرفیت تولید کفش به عنوان فرصتی برای شکوفایی هر چه بیشتر اقتصاد کشور خود بهره می‌جویند و به موفقیت های بسیاری نیز در این عرصه نائل شده اند.

 

ناظمی در خاتمه یادآور شد:می طلبد ما نیز به عنوان یک کشور 80 میلیون نفری، گام های بیشتری را در این حوزه برداریم که قطعاً با تحقق الزامات و تأمین پیش نیازهای این امر خطیر، می توان علاوه بر تولید شغل، در حوزه صادرات کفش به کشورهای منطقه نیز به سود آوری فزاینده تری دست یابیم.