صحبت کردن رساترین نوع ارتباط و اثربخش‌ترین مسیر ارتباط است

به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، در قسمت قبل گفتیم که خداوند از باب محبت ، زیبا ترین خلقتش، یعنی عاطفه را تماماً در نهاد زن قرار داده تا او با مدیریت خویش، بخشی را به همسر خود و بخش دیگر را معطوف به فرزندانش کند، حیا و عاطفه خدادادی زن، کارکردهای همسرانه و مادرانه او را تقویت می کند تا بتواند همسر خویش را از عاطفه های خیابانی بی نیاز کند و عملاً همسرش را متوجه کند که سیراب کردن او تنها و تنها رسالت همسری اوست و اگر نتواند در این مسیر موفق باشد باید برای رفع این نقیصه، همت شخصی خود را دو چندان کند اگر مخاطبِ این یادداشت مردان بودند قطعاً به مواردی اشاره می کردیم که در زمره رسالت مردان می باشد ولی این یادداشت برای زنان و بخاطر تقویت جایگاه آنان نگارش می شود و نگارنده مترصد است که راه های رسیدن به این موفقیت را برای مخاطب خود هموار کند.

بر همین اساس از آنجا که از منظر اسلام « هیچ بنیانی در نزد خداوند، دوست داشتنی‌تر از ازدواج نیست.»[1] برای عملیاتی نمودن این بنیان، نباید از نحوه نگاه افراد به تشکیل خانواده غافل شد . اساساً در فرهنگ اسلامی، برخلاف مسیحیت تحریف‌ شده که تجرّد را مقدم بر ازدواج و ازدواج را تنها به‌عنوان راهی برای فرار از” بدکاری “[2] به رسمیت می‌شناسد،ازدواج پیوندی جدا از نگاه های مادی و بهترین نهاد سازنده‌ی اجتماعی به حساب می‌آید. پس ما باید مراقب تفکر خود باشیم زیرا حتی نحوه تفکر در این خصوص نیز مهم است .

انتخاب صحیح همسر اولین و دشوارترین مرحله تشکیل خانواده است ؛ درانتخاب همسر مناسب نیز هر کس از نگاه خود دارای تعاریف خاص خودش است و البته در این میان رعایت برخی از اصول مشترک در همه انسان ها یکسان می باشد. در واقع داشتن همسر خوب، با معیارهای پایه، عاملی میشود که علت های علاقه مندی بین زوجین را افزایش می دهد.

این زن چه زنی باشد خوب است؟

شاید اغراق نباشد که بگوییم اولین ویژگی یک زن ، داشتن پختگی لازم برا ی رسیدگی به امور خانه است، یعنی بتواند در شرایط مختلف، تصمیمات درست و منطقی بگیرد و در کنار این مهم، سعی کند با تقویت مهارت سنجیده گویی و کنترل زبان،به قدرتی دست یابد که احساسات خود را کنترل و در عین حال در تزریق احساسات و عواطف خود به اعضای خانواده کوچکترین غفلت را نکند ، این جمله را فقط یک زن عاشق درک می کند که هرچه محبت کند جلوات این محبت مانند یک آینه ، شخص او را هم سیراب خواهد کرد اینجاست که فضیلت بعدی او یعنی ایثار و گذشت خود را نشان می دهد شاید نتیجه این محبت ها الزاماً در وهله اول خود را نشان ندهد چون اعضای خانواده، مادر یا یک زن نمونه نیستند ولی به مرور اثربخشی این رفتار در بچه ها و همسر قابل مشاهده می باشد آینده نگر، واقع بین، انتقادپذیر و دارای قدرت تشخیص و تجزیه و تحلیل صحیح نسبت به مسائل و اتفاقات پیرامون از دیگر خصلت های یک زن نمونه است دقیقاً اینجاست که زن می تواند بیشترین بهره مادی و معنوی را از این رویه عقلی کسب کند. جالب اینجاست که با این روش حتی آنهایی که نگاه صرف به زن و داشته های او، فارغ از محوریت خانواده دارند می توانند قانع شوند لیکن عدم تمایل به اصل ماجرا که توجه زن به خانواده و داشتن روحیه ایثار، گذشت و عاطفه است برای این دسته از حامیان به اصطلاح زنان غیر قابل درک می باشد پس همیشه با هر رفتار تلطف آمیز از سوی زن مخالفند .

ارتباط صحیح با کدام ابزار ؟!

از آنجا که صحبت کردن رساترین نوع ارتباط است می تواند اثربخش ترین مسیر ارتباط هم باشد که متاسفانه طبق آمار موجود فرصت های کلامی تخصیص داده زوجین به یکدیگر در ایران آنهم در حوزه گفتگو بسیار اندک است و شاید تمرین حرف زدن بهترین راهکار این موضوع باشد اما موضوع مهمتر این است که چه بگویم از کجا بگوییم و اصلا چرا بگوییم ؟

به نظر می رسد همانطور که کانال ارتباط کلامی و صحبت کردن به شدت اثر بخش خواهد بود به همان میزان عدم اشراف به نکات صحیح صحبت کردن هم دارای آثار منفی و بعضاً غیر قابل جبران خواهد بود بنابراین اصول اولیه حرف زدن باید رعایت شود ، خیلی از ما انسان ها در تعاملات بین فردی و به طریق اولی در حین حرف زدن با همسر خود، حرف هایمان از جنس صریح و روشن نیست و مدام برای عنوان یک موضوع به هزار موضوع دیگر اشاره داریم تا بلکه موضوع اصلی را منعقد کنیم . بله خب مخاطب خسته خواهد شد وموثر ترین عکس العمل شنونده که حوصله اوست کاسته می شود و حالت او نیز به ما سرایت کرده و ما هم انگیزه ادامه کلام را از دست می دهیم و این نتیجه درست حرف نزدن است .

بیایید وقتی می خواهیم با همسر خود حرف بزنیم با روشن ترین عبارات او را تفهیم کنیم و مابقی فرصت با او بودن را به تثبیت حرفهایم اختصاص دهیم که در حوزه تثبیت هم نیازمند راه کارهای خاص خودش هستیم که در مجالی دیگر به آن خواهیم پرداخت.

این هایی که گفته شد برای وقتی است که شما اراده به حرف زدن دارید ولی اگر قرار است حرف های همسرتان را بشنوید اصلا ً از مکانیزم ذهن خوانی یا هیجان خوانی استفاده نکنید چون طرف مقابل را از ادامه تعامل کلامی باز می دارد؛ سعی کنید شنونده خوب و صبوری باشید که او احساس کند اینجا تنها جاییست که می تواند با آرامش به ذکر درد های درونش بپردازد.

می توانید بگویید چرا فقط وقتی صحبت هایمان به دعوا کشیده میشود احساس می کنیم حرفهایمان منعقد نشده است؟

چون باورمان این است که فقط دعوا و داد و فریاد سَم یک تعامل است در صورتی که اگر قائل به این باشیم که طعنه، کنایه و خود برتر بینی و خودخواهی در ارائه یک مطلب، باعث می شود که مخاطب و شعور او را درگیر دفاع از عزت نفسش کنیم و سرانجام او نیز برای دفاع از خود، ما را درمرحله جدیدی از حرف زدن قرار میدهد و نشست، تنش زا می شود و حرف زدن عملاً بی نتیجه باقی می ماند . پس نتیجه می گیریم باید با تمأنینه لازم مدیریت کلام و عواطف را برای ارتباطی صحیح بسیج کنیم .

اینجاست که یک زن موفق می تواند تنها ملکه ذهن و عین همسرش باشد و هرگز جای خود را به احدی ندهد.لازم به ذکر است که حرف امروز ما صرفاً در خصوص ارتباط کلامی بود، مهارتهای دیگری نیز وجود دارد که راهگشای ارتباط صحیح زوجین می باشند که در قسمت های مرتبط به آن خواهیم پرداخت.

[1] . صدوق، ابوجعفر محمدبن علی، من لایحضره الفقیه، قم، مؤسسه‌ی نشر اسلامی، 1380، ص 383.

[2] . کتاب مقدس، نامه‌ی اول پولس به قرنتیان 7: 1.