شناسایی یک نوع سلول استخوانی جدید

دانشمندان “دانشگاه نیو ساوت ولز” استرالیا در مطالعه اخیرشان با بررسی ساختارهای اسکلتی بدن انسان، نوع کاملاً جدیدی از سلول استخوانی را کشف کرده‌اند و معتقدند که ممکن است آنها نقش مهمی در ایجاد بیماری‌های مختلف استخوانی داشته باشد.

محققان نوع جدیدی از سلول استخوانی را کشف کرده‌اند که می‌تواند درک ما از بیماری‌هایی مانند پوکی استخوان را تغییر دهد. سلول جدید تعدادی از ژن‌های منحصر به فرد را که سبب تخریب و تغییر شکل استخوان‌ها می‌شود را فعال می‌کند.به عنوان بخشی از رشد طبیعی استخوان، سلول‌های ویژه سطحی بافت قدیمی استخوان را تجزیه می‌کنند و دوباره آن را می‌سازند.

وقتی تغییراتی در این چرخه ایجاد می‌شود و اوضاع از حالت تعادل خارج می‌شود شرایطی مانند شکنندگی استخوان و پوکی استخوان ایجاد می‌شود ، اما سلول‌های مختلفی که در این فرآیند دخیل هستند می‌توانند روش‌های جدیدی برای مداخله ارائه دهند.در میان این موارد نوعی سلول به نام استئوکلاست وجود دارد که سلول‌های تخصصی در تجزیه بافت استخوانی هستند. در این مطالعه نیز این سلول‌ها به عنوان نقطه شروع بررسی محققان عمل کردند. محققان با استفاده از آنچه به عنوان فناوری تصویربرداری درون تنی شناخته می‌شود نگاهی به اعماق بافت زنده استخوان انداختند و متوجه شدند استئوکلاست‌ها قبل از اینکه دوباره به استئوکلاست تبدیل شوند به سلول‌های کوچکتر تقسیم می‌شوند.

دکتر “میشل مک دونالد” (Michelle McDonald) نویسنده ارشد این مطالعه گفت: این روند برای ما کاملاً جدید بود.تاکنون باور داشتیم که استئوکلاست‌ها پس از انجام کار خود دچار مرگ سلولی می‌شوند اما دیدیم که آنها در حال بازیابی هستند.

به گزارش ایسنا، برای درک بیشتر این سلول‌های تازه کشف شده، محققان با استفاده از توالی آر.ان.ای مشخصات ژنتیکی آنها را تعیین کردند.در ادامه مطالعه محققان با کمک دانشمندان کالج امپریال لندن ۴۰ نمونه از این ژن‌ها را در مدل‌های آزمایشی حذف کردند و دریافتند که ۱۷ مورد از آنها در اندازه و قدرت استخوان تأثیر دارد. مشخص شد که این ژن‌ها با جهش ژن مرتبط با تراکم مواد معدنی استخوان و ایجاد شرایطی مانند دیسپلازی اسکلتی مرتبط هستند که این نشان می‌دهد نقش استئومورف‌ها (osteomorphs) تا چه اندازه مهم است.

محققان گفتند:در حالی که ما هنوز نقش استئومورف‌ها را به طور کامل درک نکردیم، اما باید گفت وجود آنها منجر به ایجاد یک گام اساسی در درک ما از اسکلت شده است.