سه محرک اصلی اعتصابات کم‌سابقه و فراگیر در بریتانیا چیست؟

یکی از محرک های اصلی به راه افتادن اعتصابات جاری در بریتانیا، اوج گیری و تشدید بی اعتمادی افکار عمومی در این کشور نسبت به دولت کنونی بریتانیا است. در واقع، افکار عمومی و کارمندان بریتانیایی معتقدند که دولت این کشور، بیش از آنکه منافع عامه را در نظر گیرد، در خدمت منافع افراد و طیف خاص اقتصادی است و از جیب عموم مردم بریتانیا به نفع آنها هزینه می کند.

بازتاب– صحنه سیاسی و اجتماعی بریتانیا روزهای ملتهبی را سپری می کند. به تازگی این کشور شاهد اعتصاب حدودا نیم میلیون بریتانیایی بوده که به طیفی از مسائل جدای از موضوعات شغلی در کشورشان اعتراض دارند. در این شرایط دیدگاه ها و نظرات مختلفی در مورد محرک ها و دلایل اصلی اعتصاب گسترده کنونی در این کشور مطرح می شود. با این همه، اینطور به نظر می‌رسد که به طور خاص می توان سه دلیل اصلی را مورد اشاره قرار داد.

1- تضعیف دستمزدها و شرایط کاری در بریتانیا

بریتانیا در سال های اخیر مخصوصا پس از آغاز پاندمی کرونا، شاهد افزایش فشار کاری کارمندان بخش دولتی و به ویژه حوزه بهداشت و درمان و حوزه های حکمرانی داخلی بخش های مختلف این کشور بوده است. این طیف اکنون که دامنه بحران ها مخصوصا در عرصه بهداشت و درمان در بریتانیا با کاهش روند پاندمی کرونا فروکش کرده، با سیاست ها و رویکردهایی از جانب دولت فعلی این کشور رو به رو هستند که قویا تاکید دارند نه تنها وضعیت کاری و دستمزدهایشان از سوی دولت، بهبود و افزایشی پیدا نخواهد کرد بلکه بودجه جاری آن ها هم کاهش خواهد یافت.

موضوعی که احساس خطر فراگیر و گسترده ای را در میان شاغلان بریتانیایی ایجاد کرده و چشم‌اندازهای ناامیدکننده ای را از حیث تضعیف استانداردهای زندگیشان پیش چشم آن ها قرار داده است.

2- تشدید بی‌اعتمادی افکار عمومی به دولت بریتانیا

یکی دیگر از محرک های اصلی و محوری به راه افتادن اعتصابات جاری در بریتانیا، اوج گیری و تشدید بی اعتمادی افکار عمومی در این کشور نسبت به دولت کنونی بریتانیا است. در واقع، افکار عمومی و به طور خاص کارمندان و کارگران بریتانیایی معتقدند که دولت این کشور، بیش از آنکه منافع عامه را در نظر گیرد، در خدمت منافع افراد و کنشگران خاص اقتصادی است و از جیب عموم مردم بریتانیا به نفع طیف هایی خاص هزینه می کند.

نکته قابل تامل این است که بخش قابل توجهی از کارمندان و کارگران بریتانیایی به جای اینکه دولت خود را به صورت مستقیم مخاطب قرار دهند و خواستار تغییر شرایط شوند، به دلیلِ بی اعتمادی به دولت کشورشان، به اتحادیه های کاری و کارگری در بریتانیا پناه برده اند و جبهه ای متحد را در برابر دولت بریتانیا که معتقدند به منافع آن ها توجهی ندارد، تشکیل داده اند تا شاید از این طریق بتوانند حقوق خود را استیفا کنند.

3- بی برنامه بودن دولت بریتانیا در مواجهه با مشکلات کلان این کشور

یکی دیگر از محرک هایی که تا حد زیادی موجب شکل گیری اعتصابات جاری در بریتانیا شده این است که اساسا دولت بریتانیا در مواجهه با بحران های اقتصادی و سیاسی واجتماعی این کشور، بی‌برنامه است. موضوعی که در ماه های اخیر در موارد مختلفی خود را نشان داده و اثرگذاری منفی بر نوع نگرش افکار عمومی این کشور نسبت به دولت بریتانیا داشته است.

دولت بریتانیا اخیرا در ادامه رویکردهای غیرمنطقی خود به حل مشکلات جاری در این کشور، به جای آنکه به دنبال حل مشکلات باشد، قانونی را در دستورکار دارد که بر اساس آن دولت می تواند افراد را وادار به کار کردن کند و یا حتی زمینه را جهت اخراج فوری آن ها از محیط کار فراهم کند. همین بی برنامه‌بودن دولت بریتانیا سبب شده تا افکار عمومی موضعی تهاجمی را در برابر آن اتخاذ کنند و راهِ “تقابل” را برای استیفای حقوق خود مد نظر داشته باشند.