دوستم پیام داد بیا جلوی خانه ما من هم رفتم و با چاقو او را زدم
یک سال قبل گزارش درگیری خونینی در یکی از خیابان‌های جنوب تهران به مأموران پلیس اعلام شد.
پس از آن مأموران به محل اعزام شدند و با بررسی‌های اولیه مشخص شد که درگیری میان دو پسرجوان رخ داده است. مجروح حادثه به بیمارستان منتقل شد اما ساعتی بعد جان باخت و ردیابی‌ها برای دستگیری متهم فراری آغاز شد.
در ادامه تحقیقات مادر مقتول به مأموران گفت: پسرم با متهم دوست‌صمیمی بودند اما از چند ماه قبل اختلافی بین‌شان پیش آمد و مدام باهم درگیر بودند تا اینکه روز حادثه متهم با پسرم تماس گرفت و قرار ملاقات گذاشت. اما وقتی پسرم سر قرار رفت او را با چاقو زد و فرار کرد.
با دستگیری متهم او در همان بازجویی‌های اولیه به قتل دوستش اعتراف کرد و گفت: من نمی‌خواستم دوستم را بزنم البته از چند ماه قبل سر موضوعی باهم اختلاف داشتیم ولی روز حادثه عصبانی شدم و او را زدم.
با تکمیل تحقیقات پرونده برای رسیدگی به شعبه 10 دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد.
در دادگاه چه گذشت
در ابتدای جلسه اولیای‌دم درخواست قصاص کردند.
سپس متهم به جایگاه رفت و گفت: هیچ‌وقت فکر نمی‌کردم رفاقتم با مقتول، سر موضوعی پیش‌پا افتاده به اینجا کشیده شود، البته او خودش مقصر بود و دائم به من بد و بیراه می‌گفت و پیام‌های تهدیدآمیز می‌فرستاد و من از رفتارش کلافه و خسته شده بودم. درنهایت کاسه صبرم لبریز شد و از او خواستم تا قرار بگذاریم و تسویه‌حساب کنیم. او به من گفت اگر جرأت‌داری جلوی خانه‌ما بیا. من همان‌موقع جلوی خانه‌شان رفتم تا با او صحبت کنم. اما به‌محض اینکه من را دید برایم چاقو کشید و به سمتم حمله کرد و من هم از ترسم به سرعت چاقویی را که در جیبم بود درآوردم و ضربه‌ای به او زدم که ناخواسته ضربه به گردنش خورد و شاهرگش پاره شد.متهم افزود: باور کنید قصدم قتل نبود، موضوع اختلاف ما آنقدر بچگانه بود که فکر نمی‌کردم کار به اینجا برسد.
پس از پایان اظهارات متهم، قضات برای صدور رأی وارد شور شدند.
