دبیر باید در انتخاب همکارانش دقت کند
دارنده مدال برنز بازیهای المپیک ۱۹۶۴ توکیو معتقد است علیرضا دبیر باید در انتخاب همکارانش دقت بسیار زیادی داشته باشد تا بتواند از پس این مسئولیت سنگین بر آید.
علی اکبر حیدری با ابراز رضایت از انتخاب علیرضا دبیر و پایان بلاتکلیفی فدراسیون کشتی به مهر گفت: پایان دوران بلاتکلیفی فدراسیون و اتمام اداره امور توسط سرپرست برای تمامی اهالی کشتی امیدوارکننده و رضایتبخش باشد. به ویژه آنکه حالا مدیری به فدراسیون کشتی آمده که می تواند با تکیه بر شناخت و توانایی مطلوب، این رشته مدال آور را به خوبی اداره کند.
وی تصریح کرد: تنها دغدغه اهالی کشتی و یکی از نکاتی که باید توسط علیرضا دبیر مورد توجه قرار گیرد، انتخاب نفراتی است که باید در این چهار سال در کنار وی حضور داشته باشند و این بار سنگین را بر دوش بکشند. طبیعتاً دبیر باید از افرادی در کنار خود سود ببرد که مثل خودش دلسوز کشتی باشند و اهداف شخصی را دنبال نکنند. تجربه نشان داده حتی مدیران توانمند و باتجربه هم ممکن است با انتخاب نادرست همکارانشان به ورطه سقوط برسند که امیدوارم این موضوع مد نظر دبیر باشد.
پیشکسوت کشتی کشورمان ادامه داد: جای خوشحالی دارد که مدیری از جنس کشتی و قهرمانی سرد و گرم چشیده، سکان هدایت فدراسیون را در دست گرفته که همین موضوع می تواند یکی از امتیازات بزرگ برای کشتی ایران باشد. علیرضا دبیر به خوبی به زیر و بم کشتی و سختی های دوران قهرمانی آشناست و به خوبی می داند یک کشتی گیر از ابتدای راه تا رسیدن به سکوی قهرمانی المپیک باید چه مسیری را طی کند و چه سختی هایی را پیش رو دارد.
حیدری در ادامه به لزوم همکاری اسپانسرهای مالی با فدراسیون کشتی هم اشاره کرد و گفت: امیدوارم دبیر با توجه به توان مدیریتی خود بتواند از اسپانسرها مالی خوبی در فدراسیون کشتی استفاده کند. متاسفانه طی سالهای اخیر شاهد مشکلات شدید مالی در ورزش هستیم که گاهاً باعث تغییر بسیاری از اهداف و برنامههای بلندمدت شده و انگار هیچگاه به پایان نمی رسد. دبیر باید همانطور که وعده داده از پس این مشکلات بر آید و بحث مشکلات مالی را به خوبی مدیریت و حل و فصل کند.
وی در خصوص رسیدگی به وضعیت خانه کشتی و حذف برگزاری اردوهای بلندمدت و خسته کننده برای کشتیگیران هم گفت: همواره در زمان ریاست رسول خادم هم به این موضوع انتقاد داشتم و هنوز معتقدم برگزاری اردوهای سریالی و طولانی مدت برای کشتی گیران، چیزی به جز خستگی، افسردگی و فشار روحی به همراه ندارد. ضمن اینکه برگزاری این اردوها که هیچوقت پایانی نداشتند، هزینه های سنگینی برای فدراسیون کشتی در بر دارد که علیرضا دبیر باید در این رابطه نیز چاره اندیشی کند. اینکه کشتی گیران را مدام در محیطی مثل خانه کشتی که کم کم شبیه بیمارستان و پادگان شده، نگه داریم کار درستی نیست و به جز فرسایش این جوانان سود دیگری ندارد.
حیدری در پایان خاطر نشان کرد: به نظر من همانطور که علیرضا دبیر در خصوص کشتی استانها و لزوم توجه به تمامی نقاط کشور تاکید کرد، کشتی ایران هم باید از دربهای خانه کشتی تهران خارج شود و قهرمانان ما بتوانند در روزهای بیشتری از سال به جای اردونشینی و تمرینات خسته کننده در خانه کشتی، در شهرهای خود حضور داشته باشند و زیر نظر مربیان سازنده خودشان تمرین کنند. در ادامه نیز هرگاه نزدیک به زمان حضور در رقابتهای مهم بین المللی شد، به تهران بیایند و با حضور در خانه کشتی به تمرینات نهایی و هماهنگی های بیشتر به کادر فنی بپردازند.