خطری که والیبال راتهدید می‌کند
اتفاقاتی که در برخی سالن‌های محل برگزاری مسابقات والیبال رخ داده زنگ خطر را برای مسئولان به صدا درآورده تا قبل از رخ دادن حادثه‌ای تلخ به فکر اصلاح امور باشند.
رقابت‌های لیگ برتر والیبال در حالی با سیزده تیم در جریان است که این روزها حواشی بسیاری گریبانگیر آن شده است. شاید عدم استفاده از ویدئو چک، اساسی ترین نیاز حس شده در رقابت‌ها باشد اما نکته مهم تر، مغفول ماندن کارهای فرهنگی در والیبال و در کل، در ورزش کشور است.
بعد از افتخاراتی که والیبال در عرصه های بین المللی کسب کرد سالن های ورزشی این رشته علاقه مندان بسیاری را به خود جذب کرد تا این رشته مانند فوتبال از سرمایه بزرگی به اسم تماشاگر بهره گیرد. سرمایه ای که اگر در مسیر درست هدایت نشود پتانسیل به قهقرا بردن والیبال را دارد.
اشتباهات داوری را نمی توان منکر شد و در تمام دنیا و در اکثر رقابت‌های ورزشی بارها و بارها شاهد آن‌ها بوده و هستیم. همین اشتباهات و پیشرفت تکنولوژی باعث ورود سیستم های کامپیوتری و فن آوری به ورزش شد تا مانع از برخی اشتباهات ناخواسته داوری و تاثیر آن بر نتیجه مسابقات شود. سرعت بالای توپ در والیبال هم بی تاثیر در تعداد بالای اشتباهات نیست.
با وجود استفاده از ویدئو چک در رویدادهای معتبر والیبال در دنیا، رقابت‌های لیگ برتر والیبال ایران بدون استفاده از ویدئو چک در حال برگزاری است تا پیش از گذشته شاهد درگیری و جنجال در رقابت‌ها باشیم. با گذشت هفته‌ها و نزدیک شدن به هفته های پایانی لیگ، حساسیت ها نیز دو چندان شده است که همین منجر به درگیری و جنجال در مسابقات شده است.
جنجال هایی که شاهد ورود تماشاگران به آن و حاد کردن موضوع شده است. سالن های ورزشی والیبال حالا دیگر همانند استادیوم های فوتبال مانند آوردگاهی برای بروز رفتارهای غیر اخلاقی و به دور از روح پاک ورزش شده است و با هر تلنگری مانند اشتباه داوری، گزکی به تماشاگران داده می شود تا فضای سالن های ورزشی را با الفاظ و حرکات ناشایست مسموم کنند.
هر چه به پایان نیم فصل نخست مسابقات لیگ برتر والیبال نزدیک می شدیم اعتراضات داوری بیش تر می شد. شاید اوج این اعتراضات را در بازی هفته یازدهم بین دو تیم شهرداری تبریز و سایپا به میزبانی تهران شاهد بودیم. خانه والیبال تهران میزبان رقابت بود و شاید در آن بازی تعداد بسیار پایین تعداد تماشاگران در نهایت منجر به اعتراض مربیان و بازیکنان شد.
در آخرین بازی نیم فصل نیز که دو تیم شهرداری ورامین و کاله رو در روی هم قرار گرفتند در نهایت این بازی هم با جنجال و درگیری همراه بود. همین اتفاقات تلنگری بود تا فدراسیون والیبال به دنبال راه چاره ای باشد! مهر نیز در گزارشی درباره عدم استفاده از ویدئو چک و به چالش کشیده شدن مسابقات مطلبی منتشر کرد. اما بی توجهی های فدراسیون به این موضوع منجر شد تا با شروع نیم فصل دوم دامنه اعتراضات فراتر و حتی منجر به توقف مسابقات شود.
با شروع مسابقات لیگ برتر والیبال در نیم فصل دوم، نخستین اتفاق تلخ هفته در ورامین رخ داد. ورامین میزبان تیم پیام خراسان بود اما تیم مشهدی با اسکورت پلیس وارد سالن مسابقات شدند و در جریان بازی نیز تماشاگران بارها تیم میهمان را با ناسزا همراه کردند و در نهایت این بازی با تمام جنجال هایش به پایان رسید. در هفته شانزدهم نیز در نهایت اعتراض به داوری و ورود تماشاگران منجر به نیمه تمام ماندن بازی شد و تیم اردکانی نیز تهدید به کناره گیری از رقابت‌های لیگ کرده است.
اگر فدراسیون و سازمان لیگ والیبال ورود جدی به این موضوعات نداشته باشد و با قاطعیت تصمیم گیری نکند در واقع آینده لیگ را با خطر مواجه کرده است و باید منتظر روی دادن اتفاقات تلخ تر در مسابقات باشیم. ورود تماشاگران در مسائل داوری و سر دادن شعارهایی که مناسب جو سالن هایی ورزشی نیست رفته رفته محیط را تنها برای دسته محدودی از تماشاگران فراهم خواهد کرد که برای تخلیه خود و سر دادن شعارهای ناشایست به سالن می روند. هچنین استفاده از ویدئو چک از الزامات رقابت‌ها است و باید از پیشرفت تکنولوژی در ورزش استفاده کنیم تا برخی از اشتباهات ناخواسته داوران باعث تبدیل شدن به معضلی بزرگ نشود.
نکته مهم تر اینکه مسئولان رده بالای ورزش کشور در بخش فرهنگی ورزشی ورود کنند. روح ورزش پاک است و خانواده ها، نوجوانان و جوانان خود را با تصوری آسوده از محیط های ورزشی راهی ورزشگاه ها می کنند. اگر این تصورات برهم بریزد والیبال، تماشاگران خود را که بزرگ ترین سرمایه های ورزشی هستند از دست خواهد داد. اگر امروز آتش زیر خاکستر را خاموش نکنیم در واقع آینده والیبال را نادیده انگاشته‌ایم.
