حواشی امضای کتاب سووشون تمامی ندارد
در پی واکنش های گسترده و منفی به خبر حضور خانم نرگس آبیار – کارگردان سینما- در نمایشگاه کتاب تهران برای امضای رُمان مشهور سووشون اثر ماندگار بانو سیمین دانشور خاصه مطلب انتقادی اسدالله امرایی مدیرعامل انتشارات خوارزمی توضیح داد خانم آبیار تنها کارت پستال را امضا کرده و نه کتاب را…
به گزارش همشهری، در پی واکنش های گسترده و منفی به خبر حضور خانم نرگس آبیار – کارگردان سینما- در نمایشگاه کتاب تهران برای امضای رُمان مشهور سووشون اثر ماندگار بانو سیمین دانشور خاصه مطلب انتقادی اسدالله امرایی مدیرعامل انتشارات خوارزمی توضیح داد خانم آبیار تنها کارت پستال را امضا کرده و نه کتاب را و در پی آن مترجم نامدار (امرایی) هم فرسته (پست) خود را حذف کرد.
روز نهم نمایشگاه بین‌المللی کتاب هم شلوغ بود و هم پرحاشیه و تا اینجای کار پرحرف و حدیث‌ترین موضوع سی‌وششمین نمایشگاه کتاب به موضوع جشن امضای کتاب «سووشون» نوشته سیمین دانشور در غرفه انتشارات خوارزمی تعلق دارد که باعث واکنش شدید و تند بسیاری از نویسندگان، مخاطبان جدی کتاب و اهالی فرهنگ شد؛ موضوعی که با انتشار یک پوستر پرحاشیه شروع شد.
روز چهارشنبه، پوستری در فضای مجازی دست به‌دست می‌شد که روی آن عنوان «جشن امضای کتاب سووشون» توسط نرگس آبیار و بهنوش طباطبایی درج شده بود.
روز پنج شنبه پس از نشست «ادبیات در قاب تصویر» که در سرای اهل قلم نمایشگاه با حضور نرگس آبیار، کارگردان سریال «سووشون»، بهنوش طباطبایی، بازیگر نقش «زری»، شیوا مقانلو و علی‌اصغر عزتی‌پاک، نویسنده و محمدرضا مقدسیان، منتقد برگزار شد، آنها در حالی در غرفه انتشارات خوارزمی حضور یافتندکه صفی طولانی از مردم برای گرفتن امضای کتاب آمده بودند.
بعد از انتشار این عکس‌ها بود که اسدالله امرایی، مترجم و روزنامه‌نگار در واکنش به مراسم برگزار شده، نوشت: «روزی حکیم انوری در بازار بلخ می‌گذشت. هنگامه‌ای دید، پیش رفت و سری در میان کرد. مردی دید که ایستاده و قصاید انوری به نام خود می‌خواند و مردم او را تحسین می‌کردند. انوری پیش رفت و گفت: «ای مرد! این اشعار کیست که می‌خوانی؟» گفت: «اشعار انوری.» گفت: «تو انوری را می‌شناسی؟» گفت: «چه می‌گویی؟ انوری منم.» انوری بخندید و گفت: «شعردزد شنیده بودم، اما شاعردزد ندیده بودم؛ فقط حیف که سیمین دانشور نیست این هنگامه را ببیند. حیف سیمین دانشور، حیف انتشارات خوارزمی.»
سپس در فضای مجازی، موجی از واکنش‌های تند نسبت به این اتفاق رخ داد و عده زیادی نوشتند که چرا این بدعت غلط با این جشن بنا گذاشته شده تا سلبریتی‌ها جای نویسنده اصلی، در جشن امضای کتاب شرکت کنند. عده زیادی هم زیر پست عکس‌هایی که بهنوش طباطبایی در صفحه خود از این مراسم منتشر کرده بود، به این اتفاق اعتراض کرده و پرسیده‌اند چرا مهم‌ترین اثر سیمین دانشور یعنی سووشون را امضا کرده است.
تنها روایت متفاوت از این اتفاق فیلم ۳ثانیه‌ای بود که یکی از سایت‌های خبری آن را منتشر کرده است.
در روایتی از خبرگزاری ایرنا آمده است که «حمله منتقدان به نرگس آبیار و بهنوش طباطبایی و انتشارات خوارزمی بر مبنای پوستری صورت گرفت که روی آن عنوان «جشن امضای کتاب» درج شده بود. حالا مشخص شده که آن پوستر از سمت ناشر منتشر نشده و ناشی از بدسلیقگی تعدادی از عوامل سریال بوده؛ پوستری که پس از تذکر ناشر از صفحات مجازی حذف شد.»
مدیرعامل خوارزمی: پوستر بود نه کتاب
اسدالله امرایی در نوبت دوم نوشت: «آقای معروفی، مدیرعامل محترم مؤسسه انتشارات خوارزمی، یادداشتی شخصی فرستاده‌اند و توضیح داده‌اند تا جایی که در جریان بوده‌اند، کتابی امضا نشده و پس از نشست نقد و بررسی فیلمنامه‌ی اقتباسی، صرفاً کارت‌پستال‌هایی امضا شده‌اند. آن پست نیز اکنون حذف شده است.»
ماجرا از این قرار بوده که انتشارات خوارزمی به بهانه‌ی ساخت سریال سووشون، تصمیم گرفته چاپ تازه‌ای از کتاب را منتشر کند که در انتهای آن، تصاویری از شخصیت‌های سریال نیز گنجانده شده‌اند؛ امری که پیش‌تر نیز در ایران و جهان سابقه داشته است. اما متأسفانه طراحی پوستر به‌گونه‌ای بوده که برای بسیاری از خبرنگاران و نویسندگان این تصور به‌وجود آمده که قرار است نرگس آبیار، کتاب را امضا کند.
نکتۀ جالب اینکه همین چاپ جدید سووشون، که در انتهای آن و در بخشی مجزا مزین به عکس‌های سریال است، تنها در نمایشگاه کتاب تعداد بسیار بالایی فروش داشته است.
کانال تلگرامی باشگاه روزنامه نگاران ایران هم یادآور شد:
توضیحات مدیرعامل خوارزمی نشان می‌دهد که چگونه یک اشتباه در طراحی یا اطلاع‌رسانی، می‌تواند زمینه‌ساز سوءتفاهم و حتی فضاسازی علیه دیگران شود. عکس‌های منتشر شده در کنار کتاب گواهی است بر اشتباه رخ‌داده.
این اتفاق بار دیگر اهمیت دقت در طراحی اطلاع‌رسانی و نحوه‌ی ارتباط با مخاطب را یادآوری می‌کند. برای ناشران، شفافیت در پیام و پرهیز از هرگونه ابهام در پوسترها و دعوت‌نامه‌ها، می‌تواند از بسیاری حاشیه‌های ناخواسته جلوگیری کند. از سوی دیگر، برای روزنامه‌نگاران نیز تأکید بر راستی‌آزمایی و بررسی دقیق اطلاعات پیش از انتشار، به‌ویژه در فضای پرشتاب شبکه‌های اجتماعی، ضرورتی جدی است. ارتباط حرفه‌ای، مسئولانه و دقیق، پیش‌نیاز حفظ اعتبار فرهنگی و رسانه‌ای در جامعه‌ای است که حساسیت‌ها نسبت به آثار ادبی، بسیار بالاست.
