حال و روز این روز های «پدر فسفات ایران» /عکس

  • آرشیو
  • سه شنبه ۱۴ آبان ۱۳۹۸ ۱۱:۵۲
    کد خبر :638491

مهدی آوینی پدر شهید مرتضی آوینی و از پیشکسوتان عرصه مهندسی معدن است که از او به عنوان «پدر فسفات ایران» یاد می شود.

 

مهندس آوینی متولد سال 1300 شهر ری است.

وی در سال 1322 با اخذ مدرک لیسانس در رشته مهندسی معدن فارغ التحصیل شد. مشاور صنایع دفاع و عضویت در هیات مدیره شرکت معادن از سوابق این چهره ماندگار بخش معدن است.

 

مطالعه و پژوهش های گسترده در حوزه فسفات از دستاوردهای ملی وی در بخش معدن و صنایع معدنی به شمار می رود.

 

مهدی آوینی مدتی است که به دلیل بیماری و کهولت سن در بیمارستان بستری است و چند روز گذشته خداداد غریب پور مدیرعامل ایمیدرو ضمن عیادت و قدردانی از این پیشکسوت مهندسی معدن، در جریان روند اقدامات انجام شده درمانی وی قرار گرفت.

 

 

 

1
نظرات
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد نظرات حاوی الفاظ و ادبیات نامناسب، تهمت و افترا منتشر نخواهد شد
  1. غلام رضا عابدینی گفت:

    ستاره ها هیچ وقت از یاد آسمان نمی روند
    بگذار دل من آسمان باشد و یاد تو ستاره

    استاد و پدر مهربانم مهندس اوینی پدر شهید مرتضی اوینی هم رفت…..

    دوستی من و مهندس سید مهدی آوینی به اوایل دهه هفتاد شمسی باز میگردد.برحسب یک اتفاق بسیارساده باهم دوست شدیم …او مهندس معدن بود و من زمین شناس .

    با توجه به اینکه ایران در تحریم بعضی از اقلام معدنی از جمله فسفات در مضیقه بود ،تصمیم گرفتیم تنها معدن پرعیارایران را راه اندازی کنیم .مرحوم مهندس آوینی مشاوربود و مرحوم هاشم هلالات مجری و من مدیر پروژه…

    او پیشکسوت معدنی در سال ۸۱ شد و باهم بخاطر همین پروژه از دست رئیس جمهوروقت هر دولوح تقدیر گرفتیم.

    مهندس آوینی متولد ۱۳۰۰ ودر سال۱۳۲۳ از دانشگاه فارغ التحصیل شده بوددر بسیاری از کشورهای اروپایی کار علمی اجرایی کرده وبیش از ۱۰ هزارصفحه مطالعات فنی اقتصادی معدن انجام داده بود.که همگی نوشتجات فنی اقتصای و کتابهای شخصی به همراه چکش زمین شناس قطب نما ، ساعت، و ماشین حسابش را به من هدیه داد،که برایم افتخار بزرگی بود….

    گمنام بود و علاقه ای به شهرت و سیاست نداشت و در حدود ۷۰ سال کار علمی اجرایی انجام داده بود..

    وقتی در جوانی علاقه ام را به کشور و رشته تحصیلیم را دید علاقه مند شد که کار اجرایی پروژهای معدنی را برایم بطور خصوصی در منزلشان تدریس کند…کتاب اوهارا را نزد وی آموختم.. …
    من نزدیک به دو دهه صبح های بسیار زود افتخار شاگردیش را در منزلشان داشتم…
    صبح های زود مزاحم همیشگی مرحوم آوینی و مرحوم مادر مرتضی سالهابودم.

    دست تقدیر به جبر زمانه در سال ۹۳ از هم دیگرجدا شدیم ….
    ارتباط تلفنی داشتیم و از دستم ناراحت بود که چرا دیر به دیر به منزلشان میروم .او حق داشت .
    عید غدیر ۹۸ به دیدنش رفتم ..و این عکس آخرین دیدارمان بود….
    بی شک مهندس آوینی تاثیر گذار ترین شخصیت در طول زندگیم بوده است….
    مهندس دلم برایت تا ابد تنگ است،با این همه خاطرات چه کنم…!!!.
    تقدیم به روح آسمانیش…..

دیدگاهتان را بنویسید