جلوگیری تامین اجتماعی از پرداخت بیمه بیکاری به بهانه شیوع کرونا؟!/ سند

«کرونا» لفظی ست که اگرچه به عنوان یک ویروس خطرناک و کشنده شناخته می شود و نام تخصصی آن «کووید-19» است؛ اما حتما به این زودی ها فراموش نخواهد شد، بلکه ممکن است به عنوان یک عامل که بسیاری از شئونات زندگی ما در حوزه های مختلف بهداشت و سلامت، جامعه، فرهنگ، ورزش، اقتصاد، سیاست و … تحت تاثیر قرار داده است؛ حالا حالاها از این ویروس و عوارضش بشنویم و برای آن نسخه بپیچیم.

به گزارش جماران، از 30 بهمن ماه که نخستین موارد ابتلا به کرونا در کشورمان شناسایی و البته منجر به فوت 2 نفر در قم شد؛ این ویروس همه ابعاد زندگی ما را تحت الشعاع خود قرار داده است؛ موضوع فقط هم مختص به ایران نیست، بلکه اکنون بسیاری از کشورهای دنیا درگیر مبارزه با «کووید-19» شده اند. اکنون نزدیک 75 روز یعنی دو ماه و نیم از زندگی کردن ما با «کرونا» می گذرد و هر روز عوارض آن را به عینه در بخش های مختلف شاهد هستیم.

یکی از جدی ترین عوارض شیوع این ویروس تحت تاثیر قرار دادن کسب و کارهای مختلف و همچنین بیکار شدن جمعی از کارگران بخش های مختلف است که البته پیش بینی های قانونی در خصوص تحت پوشش قرار گرفتن آنها در قوانین تامین اجتماعی و دریافت بیمه بیکاری تا زمان اشتغال مجدد به کار شده است، اما از قرار معلوم سازمان عریض و طویل «تامین اجتماعی» قصدی برای پرداخت حقوق قانونی «کارگران بیکار شده» ندارد و شرط و شروط هایی را برای بیمه بیکاری مشخص کرده است.

مطابق با سندی که در تاریخ اول اردیبهشت ماه و در نامه ای که به امضای یکی از معاونان سازمان تامین اجتماعی رسیده، نگاشته شده است؛ این سازمان خطاب به ادارات کل بیمه استان ها پرداخت مقرری بیمه بیکاری تحت تاثیر «کرونا» را منوط به محقق شدن برخی شرط و شروط ها کرده و انگار فعلا خبری از پرداخت بیمه بیکاری به کارگران بیکار شده نیست.

در متن این نامه آمده است: «احتراما پیرو ابلاغیه شماره 1470/98/5000 مورخ 28/12/98، نظر به اینکه دستورالعمل مربوط به نحوه شناسایی بیکاران مشمول تعیین مشاغل کم خطر و پرخطر، نحوه واریز کمک هزینه بیکاری، مدت پرداخت و … در سازمان برنامه و بودجه کشور در حال تدوین بوده و پرداخت مقرری بیکاری به مشاغل متاثر از بیماری کرونا مستلزم تصویب دستورالعمل مذکور در ستاد ملی مدیریت بیماری کرونا و تخصیص اعتبار از محل منابع صندوق توسعه ملی می باشد، لذا خواهشمند است دستور فرمائید تا ابلاغ ساز و کار اجرایی مربوطه از برقراری مقرری مذکور خودداری و مراتب را به نحو مقتضی به مراجع ذیصلاح استانی منعکس نمایند. بدیهی است، به محض صدور دستورالعمل مربوطه و تخصیص اعتبار لازم، شیوه نامه اجرایی متعاقبا ارسال خواهد شد.»

این ابلاغیه سازمان تامین اجتماعی در صورتی است که این سازمان از منابع دریافتی روی حق بیمه در سال ۹۸ سه درصد را بابت تعهد پرداخت و عمل به قانون بیمه در زمان بیکاری کارگران دریافت کرده است و منوط کردن پرداخت بیمه بیکاری به تامین منابع مالی از سوی دولت، خلاف تعهدات بیمه گری و بودجه اخذ شده از بیمه پردازان و کارگران است.

سازمان تامین اجتماعی باید توضیح دهد که حدود ۵ هزار میلیارد تومانی را که از این راه دریافت کرده، چگونه ذخیره و در چه راهی هزینه کرده است، چراکه اگر این منبع مالی عظیم را فقط در بانک ذخیره سازی می کرد، امروز بیش از ۷ هزار میلیارد تومان برای عمل به بیمه بیکاری در اختیار داشت، لذا نهادهای نظارتی باید درباره این ابلاغیه خلاف تعهدات سازمان به بیمه گران ورود جدی داشته باشند.

چطور سازمان تامین اجتماعی، پرداخت شدن حقوق کارگرانی را که پیشتر در حقوق شان بیمه پرداختی از دریافتی های ماهانه شان اخذ می کند، آن را منوط به دریافت اعتبار از محل صندوق توسعه ملی می داند.

نهادهای نظارتی باید در این خصوص ورود جدی داشته باشند. اینکه سازمان تامین اجتماعی از منابع دریافتی روی حق بیمه در سال ۹۸ سه درصد را بابت تعهد پرداخت و عمل به قانون بیمه در زمان بیکاری کارگران دریافت کرده است و حالا با صدور یک ابلاغیه به ادارات کل استانی تاکید بر عدم برقراری مقرری می کند، جای سئوال است.

سازمان تامین اجتماعی نمی داند که اگر یک کارگر حقوق آخر ماهش را نگیرد، ممکن است چه مشکلاتی در زندگی اش ایجاد شود؟

روز گذشته هم، «مهدی شکوری» مدیرکل بیمه‌شدگان سازمان تأمین اجتماعی درباره مقرری بیمه بیکاری افرادی که با شیوع ویروس کرونا بیکار شده‌اند، گفته بود که «‌تاکنون حدود 790 هزار نفر در سامانه بیمه بیکاری وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی ثبت‌نام کرده‌اند که با پایش‌های صورت گرفته 660 هزار نفر مشمول دریافت بیمه بیکاری در کشور هستند. او هم با صحه گذاشتن بر ابلاغیه منتشر شده در این گزارش وعده پرداخت مقرری بیمه بیکاری ماه فروردین را در صورت تأمین اعتبار در آینده‌ای نزدیک داده است! آینده که معلوم نیست چه زمانی خواهد بود؟!