«نامزدِ پنهان» حزب کارگزاران در انتخابات 1400 کیست؟ /نسخه محرمانه‌ای که برای اصولگرایان و اصلاح‌طلبان پیچیده شده است
کارگزاران در جلسات خصوصی این روزهای خود یک کار مهم را دنبال می کنند؛ «پیدا کردن رییس جمهور 1400»
کمیته سیاسی کارگزاران این روزها جلسات بسیار مهمی دارد، آنها در حال تئوریزه کردن یک پروژه بزرگ سیاسی هستند. هم برای اصولگرایان برنامه دارند و هم برای جناح خودشان نسخه می پیچند. نشانه هایی از بخشی از تصمیمات جلسات فشرده کارگزرانی ها به رسانه ها درز کرده و تقریبا خطوط کلی نمایان شده است. همین هم هست که صدای چپ های سنتی و چپ های پیش رو در آمده است.
اتفاقا آنسوتر راستگرایانی که تا دیروز برای کارگزارانی دست می زدند که چه خوب رادیکال های چپ را پس می زنند تازه فهمیده اند که این تکنوکرات ها چه طرحی برای کاستن از قدرت سیاسی آنها دارند.
برای تحلیل آنچه در حال وقوع است و البته برای فهم جوانب بیشتری از این پروژه سیاسی باید با استناد به نشانه ها و سوابق به واکاوی پرداخت و گزاره ها را کنار هم نهاد تا نتیجه نهایی حاصل شود .
یار قرضی
بهتر است برای شروع به چند سال قبل بازگردیم زمانی که هاشمی رفسنجانی و علی اکبر ناطق نوری پروژه دولت وحدت ملی را بعد از یکبار ناکامی دوباره به جریان انداخته و در حاشیه جلسات شنبه های مجمع تشخیص دریاره آن بحث می کردند.
این شروع خوبی برای کارگزارانی هایی بود که مدت ها گوشه نشینی را تجریه کردند . برداشت کارگزاران از ایده دولت وحدت ملی یک ایده یک خطی بود . قدرت اجتماعی چپ را پشت گزینه راست می آوریم تا هم مجوز حاکمیت را بگیریم و هم رای جامعه را؛ به همین سادگی ! نتیجه هم همانی شد گه آنها می خواستند. این البته فقط خواسته آنها نبود . کارگزارانی ها همراه این پروژه بودند نه کارگزار آن.
دولتی که روی کار آمد جنس سیاسی شبیه کارگزاران داشت. اصلا این دولت چنین افرادی را برای پیشبرد امور می خواست؛ حسن روحانی خواهان فن سالارها بود. او آنها را کنار بوروکرات ها نشاند تا کابینه ای پیش رو برای دوران گذار از احمدی نژاد داشته باشد.
زمان گذشت انتخاباتی دیگر فرا رسید؛ حالا دیگر هاشمی نبود، خاتمی هم شرایطش با سال 92 تغییراتی محسوس داشت. اما این وسط یک تغییر دیگر هم رخ داده بود . کارگراران از همیشه قدرتمندتر شده بود آن هم در شرایطی که نه چپ های سنتی مانند مجمع روحانیون قدرت سابق را داشتند و نه خبری از سازمان مجاهدین انقلاب و جبهه مشارکت بود. نوپدیدهایی مانند ندا هم اگر چه ویترینی جذاب داشتند اما چندان به دل جامعه اصلاح طلب نچسبیده بودند آن هم با آن همه حرف و حدیثی که پشت سرشان بود.
کارگزاران قدرت داشت حتی وقتی نسخه نامزد پوششی پیچیده شد این عضو ارشد کارگزاران بود که در کنار روحانی و پا به پای او در انتخابات حاضر شد .
بگذریم ؛ به امروز برسیم…
کارگزاران برای سیاست ایران برنامه هایی دارد. می توان این گزاره ها را در این مورد کنار هم قرار داد :
1- نباید با راست رقابت کرد باید با راست حکومت کرد . این نخستین تز آنهاست . همین هم هست که رییس جمهور مطلوب آنهاست و برای ریاست مجلس لاریجانی را ترجیح می دهند و حتی به وقتش برای ناطق نوری فرش قرمز پهن کرده بودند . این تکنوکرات ها هر چه در توان داشتند انجام داند تا پای محمد رضا عارف در قدرت سفت نشود . هم در خفا سطح سیاسی ورزی او را کنترل کردند و هم در عیان گفتند که نقد لاریجانی به نسیه عارف ترجیح می دهند. پس این شد گام اول ؛ «صدارت از آن راست گرایان ».
2- اما وقتی از راست سخن می گوییم منظور ما و کارگزاران تمام جناح اصولگراست ؟ طبعا پاسخ
این سوال منفی است. آنها همینجا بخش دوم این پرژه را نوشته اند . ایجاد شکاف عمیق در جناح اصولگرا. آنها قدرت به یک طیف تقدیم می کنند و تا حد توان طیف های دیگر را از آن محروم می کنند. بنای آنها این است باز سازی جناح اصولگرا نه با هیبت چپ های این جناح که با شکل و شمایل راستگرایان سنتی و راستگرایان میانه رو .
3- آنسوتر از راستگرایان ، آنها با اصلاح طلبانی مواجه اند که تمام مقدمات بازگشت به قدرت رسمی را آماده کرده و دلخوش به این بودند که دوران نشستن روی صندلی های قدرت فرا رسیده است . شوک اول را روحانی به آنها زد . تا توانست مقابل آنها ایستاد و یک محافظه کار تمان عیار را به رخ آنها کشاند . دست آنها از «کشور» کوتاه و به همان «شهر» محدود شد .با چنین پیش زمینه ای کارگزاران پروژه خود را برای آنها هم کلید زده است .
4- باید چند کار همزمان انجام بدهند :
الف : ساختن تصویر تندروها و رادیکال ها از سایر طیف های اصلاح طلب .
ب: تصویر سازی از قرابت بیش از اندازه با گفتمان مستقر در سطح عالی قدرت اجرایی برای خود
ج: جایگزین هاشمی رفسنجانی شدن برای ارتباط اصلاح طلبان با حاکمیت .
کارگزاران در جلسات خصوصی این روزهای خود یک کار مهم تر هم دارند ؛ «پیدا کردن رییس جمهور 1400»
فعلا که لاریجانی را رو کرده اند تجربه اما نشان داده که آنها با یک دست بازی نمی کنند نامزد پنهان آنها کیست ؟ این سوال مهمی است .
