تهران اسیر طرح‌های نمایشی شهرداران شده
مشکلات ریز و درشت تهران از آلودگی هوا گرفته تا ترافیک و بافت های فرسوده، بر کسی پوشیده نیست و همگان از آن اطلاع دارند. مشکلاتی که هر روز بر وسعت آ‌ها افزوده مي‌شودو شرایط زندگی در شهر را سخت و سخت تر می‌کند. در این میان، شهرداری تهران نقش مهم و بسزايي در گره گشایی از مشکلات شهری دارد که اکنون تیم مدیریتی تازه نفسي را به خود می‌بیند.
اینکه در مدیریت فعلی شهر، چه راهکارهایی برای برون رفت از مشکلات وجود دارد، موضوع گفت وگوی «قانون» با محمدحقانی، عضو سابق شورای شهر تهران با کوله باری از تجربه حضور در مدیریت شهری بود که در ادامه می‌خوانید:
جناب حقانی، شما چهار سال رييس كميسيون خدمات شهري محيط زيست شوراي شهر تهران بوديد. زماني هم كه معاونت آقاي كرباسچي را داشتيد، بسيار در حوزه محيط‌زيست فعاليت كرديد. چه شده كه مسئولان هر كاري براي كنترل بحث آلودگي هوا و محيط‌زيست شهر تهران مي‌كنند، اثري نمي‌گذارد و هر سال شاهد اين هستيم كه آلودگي هواي تهران بدتر از قبل مي‌شود؟
مبحث آلودگي هوا كم‌وبيش در تمام دنيا وجود دارد ولي در شهري مثل تهران بعضي از ايام و بسياري از روزها درطول زمستان به حالت خطرناكي درمي‌آيد. نهادهاي تاثيرگذار و مسئول بايدترتيبي بدهند و به فكر قضيه باشند. واقعيت قضيه اين است كه ما تا يك مشكلي به سرحد درماندگي يا انفجار نرسد، كمتر به‌آن توجه مي‌كنيم. بسياري از شهرها و كلانشهرهاي بزرگ دنيا نيز دچار چنين وضعيتي بوده‌اند. آمدن صنعت در هر شكل و شمايلي به كلانشهرها و دنياي متمدن و مدرن امروز باعث شده است كه بحث آلودگي هواي شهر تهران يا ديگر شهرهاي دنيا در وضعيت خطرناكي قرار بگيرد. خيلي دور نرويم؛ توكيو در دهه 70 چنين وضعيتي داشت. در مكزيكوسيتي و لندن و بسياري از شهرهاي اروپايي نيز اين مشکلات شدید ناشی از آلودگی هوا وجود داشت اما به راه حل رسیدند.آلودگي هوا 70 الي 80 درصد حاصل اگزوزهاي خودروها و سوخت‌هاي فسيلي است که اگر روي این موضوع مهم زوم كنيم، مطمئن باشيد از اين حالت خارج مي‌شويم.
ما در دهه 70 در مدیریت شهرداري تهران بوديم که بحث اتوبوس‌هاي برقي مطرح شد و از ميدان امام‌حسين(ع) در طول جاده دماوند و به طرف ميدان شهدا، از اين اتوبوس‌ها استفاده شد و تاثیرات خوبی هم داشت. اما سال ها بعد به دلیل سلایق متفاوت مدیریتی این خطوط جمع‌آوری شد در حالی که توسعه آن می‌توانست اثر بهتری بر آلودگی هوا داشته باشد. اکنون بين يك تا سه ميليون موتورسيكلت در تهران داريم كه 95 درصد آن كاربراتوري است و هفت برابر يك خودروي يورو2 آلودگي دارند. این يعني اینکه اگرسه ميليون موتور سيكلت در حال تردد داشته باشيم، چيزي به اندازه 21 ميليون خودرو آلودگي تولید مي‌كند. متاسفانه در تهران چيزي حدود 5800 نفر مرگ و مير از آلودگي هوا داريم که کسی به آن توجه نمی کند. بين چهارو نيم تا پنج ميليون هم خودرو در شهر داريم كه خود اين پنج ميليون نيز آلودگيايجاد مي‌كنند و هيچ كدام هم استاندارد نيستند.
از نظر شما محيط زيست و بحث آلودگي‌هاي هوا الويت و دغدغه چندم مسئولان كشوري و تهرانی است؟
شما اگر يك نظرسنجي در شهر تهران از خود مردم داشته باشيد، آن‌ها نخستين مشكل را بحث آلودگي هوا و ترافيك شهر تهران مطرح می‌کنند كه اين دو موضوع لازم و ملزوم یکدیگر هستند. در شوراي چهارم شهر تهران من و دیگر اعضا حرف‌مان اين بود كه چرا در طرح‌هاي شهري و اجرايي، الويت‌ها را درنظر نمي‌گيريد. ما آن زمان مي‌گفتيم چرا پل‌صدر را با هزينه هنگفت می‌سازید ولي مترو را توسعه نمي‌دهيد؟ ما آن زمان مي‌گفتيم چرا مرتب راه و بزرگراه و پل توسعه مي‌دهيد در حالي كه ما نياز به مترو داریم. مي‌گفتند 20 هزار ميليارد تومان با قرارگاه خاتم قرارداد بستند. آدم‌هايي كه با جان و دل كار و با تخصص بالا كار مي‌كنند،
همان‌طور كه در جنگ توفيق پيدا كردند در كارهاي اجرايي و عمراني نيز توانمند هستند. خب چرا اين‌ها را زير زمين نمي‌فرستيد و چرا نمي‌گذاريد مترو را راه‌اندازي كنند؟
يعني در اين چهار سال شما به پاسخ اين سوال نرسيديد؟
كسي به‌جز خودم پاسخگو نبود. پاسخ خودم اين بود كه كارهاي نمايشي روي زمين است و زير زمين كسي نمي‌رود كار كند. شما وقتي طرحي را به‌طور مخصوص ترافيكي اجرا مي‌كنيد، اين طرح ترافيكي را براي اوج ترافيك تعريف مي‌كنيد و نه دو نصف شب كه همه خيابان‌ها باز است. تهران از ساعت چهار تا هشت شب قفل است. خود من 9 صبح آمدم روي پل‌صدر و يك ساعت تمام متوقف بودم. پل را در جايي به‌طور كلي بستند و در جايي نيز پليس گذاشتند و دو لاين را يك لاين مي‌كنند و… . آخر اين چه طراحي است كه بايد هنوز سه چهار سال از افتتاحش نگذشته به اين مصيبت دچار شود. بايد وقتي يك طرح آن هم با هزينه هنگفت اجرا مي‌شود، همه ملزومات ، حدود و جوانبش رعايت شود تا وقتي در اوج ترافيك هستيم بتواند به ترافيك روان كمك كند.
خيلي از كارشناسان با شما هم‌عقيده هستند و به پاسخ سوال شما رسيدند كه يك سري از پروژه‌هايي كه 12 سال گذشته در تهران اجرايي شد، پروژه‌هايي بودند كه فقط در شهر نمايش داده شوند!
هميشه شهرداري‌ها دچار اين مصيبت بودند. نزديك نيم قرن است كه من در شهرداري هستم. طرح‌هاي نمايشي، طرح‌هاي دهن پركن، طرح‌هايي كه شهردار يك جهشي از بهشت به پاستور داشته باشد در اولویت است. هميشه اين بوده چون طول عمر شهردار( غير از آقاي قاليباف و آقاي كرباسچي كه عمر مديريت‌شان زياد بود) اغلب به طور متوسط به دو سال نمي‌‌رسد. هميشه سعي كردند در اين مدت كه آمده‌اند خودشان را نشان دهند. براي مثال در بحث فضاي سبز، تاكيدمان اين است كه درخت چنار در اين شهر كاشته شود چون گونه اصلي درخت در تهران چنار است. در واقع هويت فضاي شهر تهران به چنار شناخته مي‌شود ولي يك عده مي‌آيند درخت صنوبر مي‌كارند. درخت صنوبر بعد 10 سال 15 سال 20 سال دچار آفت مي‌شود. ولي ما در همين تهران درخت 400 و 500 ساله چنار داريم. اما درخت صنوبر چون زود سبز مي‌شود، در اصطلاح مي‌گویند درخت شهردار پسند است ولي 10 سال بعد از آن خبري نيست.
شهرداري‌ها هميشه اين مشكلات را داشته‌اند و با آمدن شوراهاي شهر اين نويد را خواهيم داشت كه بر خلاف همه مشكلاتي كه در گذشته و شايد در آينده در شوراهاي اسلامي شهر وجود داشته باشد، ان‌شاا… اين نهاد بتواند مشكلات را رصد و رسيدگي كند. در طرح جامع ترافيك شهر تهران، قرار بود وقتي در سال 1404 جمعيت شهر تهران به 10 ميليون نفر رسيد، 75درصد از زيرساخت‌هاي حمل و نقل عمومي تهران را حل كرده باشيم اما اكنون ساخت بزرگراه‌ها به 95 تا 100 درصدرسيده و تهران ديگر نياز به بزرگراه ندارد ولي در حوزه حمل و نقل عمومی به 20 درصد هم نرسیده است. خطوط اتوبوسراني هنوز اول قضيه است.
6 -7 هزار اتوبوس در تهران داريم كه نصفش از رده خارج است. 500 اتوبوس هميشه تحت تعميرند و اوضاع ميني‌بوس‌ها هم اسفناک است. ما بايد زيرساخت‌هاي حمل ونقل عمومي‌مان را افزايش دهيم. در تهران، بنزين ليتري 1000 تومان و در سيستان‌و بلوچستان و شيراز و اصفهان هم 1000 تومان است! این مدیریت درست نیست و خود عامل آلودگی هواست. شوراها تشكيل شده تا بتوانند به صورت محله‌اي و منطقه‌اي تصميم‌گيري كنند و اين بار را از دوش دولت بردارند. اگر شما مي‌خواهيد آلودگي شهر تهران را برطرف كنيد بايد زيرساخت‌هاي حمل‌ونقل عمومي را درست كنيد. اين بيماري‌اي نيست كه بشود آن را با تزريق آمپول معالجه كرد.
شما در صحبت‌هاي‌تان پيشنهاد داشتيد كه مي شود براي مديريت ترافيك و آلودگي هوا بحث منطقه‌اي شدن نرخ بنزين را اجراكرد.اين به معني گران‌شدن هزينه زندگي در تهران نيست؟
از زمان آقاي كرباسچي كه شهردار بودند تا به امروز گفته‌ام که تهران بايد گران شود. هميشه ماليات را بايد از مصرف كننده بگيريد نه از توليد كننده. به اندازه 47-48 سالي كه در دستگاه بودم چه در شهرداري چه در شوراي شهر حرف دارم. چرا عوارض به جای مصرف، به توليد بسته می شود؟ هر كسي مصرف بيشتري در شهر دارد و عارضه به شهر وارد مي‌كند بايد عوارض بیشتری بدهد. آن كسی كه شير پاستوريزه مي‌خورد بايد عوارض دهد نه آن كشاورزي كه توليد مي‌كند! البته همه اين‌ها به اين راحتي كه مي‌گويم نيست و بايد مطالعه شده و راهبردها ، سياست‌ها ، برنامه‌ها، طرح‌ها و پروژه‌های جدید تعريف شود.
آن چيزي كه در اين مملكت بسيار ضعيف است در همه ابعاد، بحث نظارت است. من براي رفع الودگي هوا اعتقاد ندارم به اينكه 20 يا 17 تا سازمان مسئولند چراکه بحث آلودگي هواي شهرها به خصوص كلانشهرها با شهرداري‌هاست. چرا دم از مديريت واحد شهري مي‌زنيم و روز به روز عليل‌تر و فلج‌تر عمل مي‌كنيم. چرا اختيارات شوراي شهر را مي‌گيريم. اين تذكر بسيار مهم را به عنوان كسي كه نيم قرن در مديريت شهري حضور دارم به دولت آقاي روحاني مي‌دهم.
برخي از كارشناسان عقيده دارند كه تهران به عنوان پايتخت نظام جمهوري اسلامي در سال‌هاي گذشته قرباني اين بلندپردازي‌های شهرداران شده كه نتيجه‌اش همان پروژه‌هاي نمايشي بوده است. آيا چنين ديدگاهي كه بلند پروازي‌هاي شهردار‌ها، تهران را قرباني كرد در دوره آقاي كرباسچي وجود داشت؟
نمي‌خواهم حرف از شخص بزنم. آقاي كرباسچي وقتي شهردار تهران شد همزمان با ايشان من هم از اصفهان به تهران آمدم. آن زمان كل بودجه شهرداري تهران 5/5 ميليارد تومان در سال 68 بود. مهم اين نيست كه شايد 5/5 ميليارد تومان 5000 ميليارد تومان امروز ارزش داشت. مهم اين است كه 08/4 ميليارد تومانش خرج هزينه‌هاي جاري و 700 ميليون خرج كارهاي عمراني مي شد. ما گيرمان در شهرداري زياد است. پروژه‌هاي خودفرمايشي، پروژه‌هاي خودكارفرمايي، پروژه‌هايي كه هيچ اولويتي در آن نمي‌بينيم. من در دوران شهردار قبلي گفتم ما نمي‌گوييم شهرداري، شهر آفتاب نسازد اما آيا اين وظيفه ما بوده؟ اگر مديريت واحد شهري را تعريف مي‌كرديم، بخش خصوصي شهر آفتاب را مي‌ساخت و كلي هم براي‌مان درآمد داشت نه اينكه خودمان برويم 2000 ميليارد خرج كنيم و در آن بمانيم. شما براي مردم كار مي‌كنيد که از يك شهر توام با آرامش برخوردار باشند. اگر مردم اين پروژه‌ها را دوست نداشته باشند كه ما بيخود معطليم. تاكيد مي‌كنم متاسفانه مردم و مسئولين جاهاي‌شان را عوض كرده‌اند. مسئولين از مردم طلبكارند. در حالي كه مردمند كه دارند پول مي‌دهند و بايد مسئولين برابر خواستگاه‌ها و نقطه نظرات مردم سر تعظيم فرود آورند. ما وقتي مترو نداريم وقتي آلودگي هوا به اين شدت داريم، وقتي اتوبوس‌هاي‌مان نيمي از كارافتاده است و به قول معاونت حمل و نقل وقت، مثل بمب ساعتي دارد در شهر حركت مي‌كند آيا لزومي دارد پل صدر و شهر آفتاب درست كنيم؟ آيا لزوم دارد بسياري از تحقيقات و مطالعاتي را كه هيچ گاه جنبه اجرا پيدا نكرده ، انجام دهيم. من تاكيدم اين است كه هميشه بايد اولويت‌ها را در نظر بگيريم.
اين تجربيات را شما به مديريت فعلي شهرداري تهران هم منتقل كرديد؟ اين مشورت‌ها به تيم فعلي شهرداري داده شده كه تا به امروز خيلي مسائل بايد در اولويت بوده و قرار نگرفته است؟
شما خودتان را بگذاريد جاي آقاي دكتر نجفي و تيم مختصري كه با ايشان آمده است. شهرداري 1200 پست مديريتي دارد. آقاي دكتر نجفي وقتي آمدند مواجه شدند با يك جمعيتي از نيروها، كه به زباني 70 هزار نفر و به زبان ديگر 120 هزار نيرو در شهرداري وجود دارد. ايشان با يك اضافه نيرويي مواجه شده كه در اين شرايط بيكاري نمي‌توان همه را تعديل و يا بعضي‌جاها را تعطيل كرد. بالاخره اين‌ها هم صاحب زندگي‌اند ، بيرون هم بخش خصوصي آن‌طور راه نيفتاده كه جذب شوند. متاسفانه نيروهاي متخصص شهرداري در این سال‌ها كنار بوده‌اند. من با اين مساله جناح و جناح‌بندي در شهرداري مخالفم. به‌عنوان مثال آقاي قاليباف بگويد نيروهاي اصلاح طلب به درد نمي‌خورد و اين‌ها را بگذاريم كنار؟ بعد آقاي دكتر نجفي بگويند نيروهاي اصولگرايي كه 14 سال حاكم برشهر بودند اين‌هابه درد نمي‌خورد، اين‌ها را بگذاريم كنار. يعني هميشه بايد دچار چالش جناحي باشيم و هميشه 50 درصد نيروها به درد نمي‌خورند! چرا چون جناح ما نيستند.
ما بسياري از نيروهارا در شهرداري داريم كه وابسته به هيچ جناحي نيستند و ظرفيت اجرايي دارند که بايد از ايشان استفاده شود. بنده بسيار اعتقاد دارم به جوانگرايي، زن و مرد هم ندارد. منتها با اين فرض كه در ستادها هميشه بايد افراد با تجربه و در صف، نيروهاي جوان با انرژي و با انگيزه كار كند. حتي در نيروهاي نظامي هم مي‌بينيد سرباز در خط اول مقدم قرار مي‌گيرد و ژنرال‌ها در مقر فرماندهي مي‌ايستند.اما در مورد زنان، اينكه بياييد 30 درصد را از زنان بگذاريد من مخالفم. هر طور فكر مي‌كنم برايم قابل قبول نيست. چرا براي مردان سهميه مشخص نمي‌كنند. سهم 30 درصدی توهين به زنان است. بايد زنان وارد عرصه‌هاي اجرايي، كاري و فكري در مملكت شوند و جايگاه خودشان را تعيين كنند.
با اين توضيحات شما از روند عزل و نصب‌هايي كه آقاي نجفي در دو سه ماهي كه آمدند ، دفاع مي كنيد ؟
آقاي نجفي هم كه عالم به همه مسائل نيست. بنده هم اشتباه مي‌كنم، آقاي نجفي هم اشتباه مي‌كند و خيلي‌ها نيز ممكن است… ما يك مديريت مي‌خواهيم به دور از تشنج، ما دستگاه فرهنگي و اجتماعي و خدماتي هستيم. آقاي نجفي سعي كرده بهترين‌ها را انتخاب كند تا بیشترین اثر گذاری را داشته باشد. من اعتقاد دارم كه اجازه دهيد به تيم جديد شهرداري كمك كنيم. ما درشوراي شهر قبل، يك لايحه مي‌خواستيم تصويب كنيم نمي‌توانستيم. راي لازم را نداشتيم و الحمدا… الان 21 نفر یکدل هستند.
یکی از موضوعاتی که شما در شورای قبل بسیار دنبال کردید و مخالف آن بودید، مصوبه برج باغ ها بود که هیچ‌وقت هم موفق به تعطیلی آن نشدید. علت چه بود؟
مصوبه برج باغ‌ها تيشه به ريشه همه باغات تهران زد. حتي من اين جمله را به آقاي مهندس چمران گفتم که در مصوبه برج باغ ها، شايد هم نيت‌تان، نيت خير بوده است و دل‌تان خواسته كاري كنيد اما در اجرا مشکل داشت. وقتي بنده چيزي را به تصويب مي‌رسانم بايد محكم بايستم و نظارت عالي را كه وظيفه مهم شوراي شهر است ، انجام دهم.
عملكرد آقاي قاليباف را كه چهار سال ناظر بر آن بوديد را چطور ارزیابی می کنید؟
من در مورد شخص اظهار نظر نمي‌كنم. راجع به سيستم و سازمان صحبت مي‌كنم. آقاي قاليباف خيلي در اين شهر زحمت كشيد. منتهي به هر حال نشد آن‌گونه كه حاصل زحمات وفعاليت‌هاي ايشان بود اين قضيه به بار بنشيند. الان آقاي دكتر نجفي از پاستور به شهرداري آمده و گفته نمي‌خواهم از شهرداری بروم پاستور. اين قضيه بسيار حايز اهميت است. من روي شخص آقاي قاليباف نمي‌خواهم صحبت كنم ولي شما ببينيد هر كارشناسي مي داند كه زيرساخت‌هاي زيست محيطي شهر تهران، باغات شهر تهران بوده است. ممكن است عده‌اي بگويند در گذشته هم باغات از بين رفته، خوب آن هم اشتباه شده است. ولي تحت عنوان برج باغ‌ها بسياري از باغات شهر تهران از بين رفت. ما با قربان و صدقه و التماس و دعا توانستيم اين باغات كن را حد فاصل بزرگراه همت و حكيم حفظ كنيم .از همه دوستان اصلاح‌طلب و اصول‌گرا خواهش كرديم راي دهند و بالاخره راي گرفتيم و شوراي عالي معماري شهرسازي هم بلافاصله تصويب كرد. تهراني كه زماني باغ شهر بوده و اکنون همه از بین رفته است. شهر ديگر قابليت نفوذ آب ندارد و همه ساخت و ساز شده است. حتي زمين‌هاي ذخيره هم ساخت و ساز شده است. در طرح جامع پيش‌بيني شده كه 400 طرح موضعي و موضوعي داريم، اين‌ها حق نداشتند اينجا كاري شود مگر اينكه روي اين‌ها، طرح‌هاي موضعي و موضوعي درست شود.
یکی از طرح هایی که مورد انتقاد شما و کارشناسان محیط زیست بوده، احداث دریاچه چیتگر بود که همچنان نیز مشکلات خود را دارد.
در تهيه هر طرحي يك سري الزاماتي بايد وجود داشته باشد و اگر پيوست‌ها را نداشته باشد بي‌شك در آينده دچار مشكل مي‌شود. در ساخت دریاچه این موضوع رعایت نشد، آنجا سالي 8 ميليون مترمكعب آب مي‌گيرد و سالي 2 ميليون مترمكعب تبخير آب دارد. آيا بهتر نبود به جاي دریاچه يك پارك ايجاد مي‌كرديم. البته در این بحث تنها شهرداري مقصر نيست و دولت‌ها هم مقصرند. چرا همه جاذبه‌ها را در تهران ايجاد مي‌كنيد؟ چرا بر اساس ظرفيت‌هاي زيست محيطي كه اصل مسلم است و براساس مطالعات تاريخي و فرهنگي، كارها را در مملكت تقسيم نمي‌كنيد؟ چه دليلي دارد شما همه چيز را در تهران متمركز كنيد. حتما بايد جلسات و سمينارها در تهران باشد؟ اين است كه من معتقدم مديريت شهري فراتر از اين حرف‌هايي كه ما مي‌زنيم، تعريف دارد. يك وقت هم به زور مي‌گويید وزارتخانه‌ها بايد بروند به شهرستان‌ها.
چرا اين‌قدر وزارتخانه‌ها را حجيم كرده‌ايد؟
يكي از نقدهايي كه به شورای شهر فعلی در اين سه چهار ماهي كه فعاليت كرده، وارد شده اين است كه هنوز وارد دستورجلسه قوي نشده‌اند. هنوز طرح و لايحه جدي‌اي نداشته‌اند و فقط به دنبال انتخاب نماينده‌هاي شورا در كميسيون‌ها و كميته‌هاي مختلف بودند، اين‌ها را شما وارد مي‌دانيد؟
این موارد طبیعی بوده و نقدهای اینچنین وارد نیست. از طرف ديگر ما درحال حاضر بايد متوجه ضرورت‌ها و اولويت‌ها كه خدمت‌تان گفتم، باشيم. من به عنوان كسي كه خودم را مدير زيست‌محيطي مي‌دانم، الان به دنبال اين هستم كه تا آنجايي كه مي‌توانيم از دولت كمك بگيريم و هرچه مي‌توانيم مترو را توسعه دهيم. يكي از اولويت‌هاي شهر تهران توسعه مترو است. من به شوخي در مصاحبه‌ها گفتم سه چيز آلودگي شهر تهران را برطرف مي‌كند. يك توسعه مترو دو توسعه مترو سه توسعه مترو . يعني تاكيد دارم ما بايد به جايي برسيم كه در شهر 640 كيلومتر مربعي هر كسي از خانه و محل كارش مي‌آيد بيرون بين 300 تا 500 متر پياده‌روي كند و به مترو برسد. اين يك استاندارد جهاني است.
البته به يك ايستگاه با كيفيت برسد. اين شعاري بود كه آقاي قاليباف مي‌داد، به همين دليل در سه چهار سال اخير، خيلي به سمت طولي بردن مترو رفتند اما ايستگاه‌ها با كيفيت نبود.
بله. من خودم اولين كسي بودم كه به مترو فرودگاه تهران سر زدم. در خط مترو، دو تا ريل وجود دارد كه يك ريل وسط نيز برق‌رسان است. اين بايد دو طرفش محفوظ باشد كه اين را ناقص راه انداختند. يا خط 7. نباید کیفیت را فدای سرعت و … کرد.
شما با تعطيلي خط 7 مترو موافق بوديد؟
من نظر كارشناسان را قبول دارم و موافق بودم.
چرا در دوره قبلي يعني در ماه‌هاي آخر نتوانستيد مجاب كنيد كه اين با جان مردم سروكار دارد؟
راي لازم را نداشتیم. خروجي و مصوبات شورا با راي اكثريت است. ما راي نداشتيم و بسياري ازمسائل را نتوانستيم لغو كنيم. ما نتوانستيم توسعه بزرگراه‌ها را لغو كنيم. ما اعتقاد داشتيم ذي‌حساب‌ها بايد از داخل خود شورا باشند. قانونش را عوض كنيد ولي راي نداشتيم كه اين كار را بكنيم. ما معتقد بوديم اختيارات شهردار بايد محدود شود اما نمي‌توانستيم اين كارها را انجام دهيم. خروجي شورا حاصل راي 31 نفر است.
چند ماهي از فعاليت‌هاي آقای نجفي نگذشته است و برخي معتقد هستند كه آقاي نجفي شهردار چهار ساله تهران نيست و حداكثر شهردار يك ساله تهران است. به همين دليل نيز الان آرام جلو مي‌رود تا راه باز شود براي اينكه فرد ديگري شهردار شود. شما قبول داريد؟
من معتقدم چنين موضوعی وجود ندارد. من آرزويم بود شخصي مانند آقاي نجفي شهردار تهران شود. چون ایشان بسیار مدیریت علمی و کلان‌نگري دارد و تهران چنین مدیریتی را می خواهد. شهردار فعلی تهران شخصيتي است كه برايش احترام قايلند و در هیات دولت از خود آقاي روحاني گرفته تا بقيه اعضاي دولت، بسیار برای ايشان ارزش قايل هستند. شهردار هم باید مسائل شهر را آنجا ببرد و مطرح كند. ما بايد عوارض‌مان سرجايش برگردد و بسياري از قوانين تغيير پيدا كند.
با همه اين اوصاف در همين دو سه ماهه كه همه مي‌دانند آقاي نجفي تازه آمده و خيلي دست و بالش بسته و با ميراث عجيب و غريب با دوره‌هاي قبل شهرداري مواجه است اما خود اعضاي فعلي شوراي شهر هم انتقاداتي وارد مي‌كنند و بلافاصله بعد از هر عزل و نصبي واكنش نشان مي‌دهند، توييت مي‌كنند و فشار ناخواسته‌اي رابه شهردار وارد مي‌كنند. فكر مي‌كنيد علت چيست؟
این را از خودشان بايد بپرسيد. اين شهردار خودشان است كه بالاترین رای را به او داده اند و این موضوعات يعني اینکه در اين دو ماهه متوجه شدند كه اشتباه كردند؟ آقاي نجفي در بدو ورودشان به شهرداري گفتند من آماده‌ام كه افراد را به من معرفي كنيد، ولي توصيه نمي‌پذيرم. الان هم بخشنامه كرده‌اند حتي یک نفر را به نيروهاي‌تان اضافه نكنيد، ضمن اينكه آن طرف قضيه هم به خوبي عمل كردند كه تعديل و اخراج نكنيد تا فكر اساسي براي اين همكاران داشته باشيم.
برخي افراد براي شهر خيلي زحمت كشيده‌اند ولي بي‌رويه نيرو وارد شهرداري شده كه بيش از حجم مورد نياز بوده است. حتي بعد از آزمونی هم که در شهرداری برگزار شد، باز هم بی رویه نيرو وارد شده و هفت هشت هزار نفر به شهرداری آمده اند و این‌ها همه، کار را برای شهردار تهران سخت تر از قبل کرده که امیدواریم بر آن فایق آید.
