تشخیص کمبود ویتامین از روی ظاهر صورت
ویتامین‌ها ریزمغذی‌هایی هستند که برای انجام برخی از فعالیت‌های طبیعی بدن ضروری‌اند. صورت می‌تواند اولین نشانه از کمبود مواد مغذی در بدن باشد. علائم کمبود ویتامین‌ها ممکن است خفیف یا حتی خطرناک باشند.
برای تشخیص دقیق کمبود ویتامین‌ها نیاز به آزمایش‌های خون و مشاوره با پزشک است، اما برخی علائم این کمبودها را می‌توان از طریق وضعیت چهره تشخیص داد:
کمبود ویتامین C: این ویتامین برای تقویت سیستم ایمنی بدن، بهبود زخم‌ها و حفظ سلامت استخوان‌ها ضروری است. کمبود آن باعث خونریزی لثه‌ها، کندی بهبود زخم‌ها، خشکی موها و ایجاد لکه‌های قرمز روی پوست می‌شود. برای جبران کمبود ویتامین C می‌توانید میوه‌ها، سیب‌زمینی، توت‌ها، فلفل، بروکلی و اسفناج را مصرف کنید.
کمبود ید: این کمبود موجب پف چشم‌ها و کم‌کاری تیروئید می‌شود. افرادی که ید کم دارند، ممکن است ناخن‌های شکننده و افزایش وزن غیرطبیعی را تجربه کنند. مصرف زغال اخته، لوبیای سیاه، میگو، توت‌فرنگی و ماست می‌تواند به رفع کمبود ید کمک کند.
کمبود امگا ۳: خشکی بیش از حد پوست به خصوص در زمستان می‌تواند نشان‌دهنده کمبود اسیدهای چرب امگا ۳ باشد. این کمبود همچنین می‌تواند باعث افزایش چین و چروک صورت شود. ماهی، دانه‌های کتان، دانه‌های چیا و گردو منابع خوبی از امگا ۳ هستند.
کمبود آهن: پوسته پوسته شدن لب‌ها، خستگی مفرط، سرماخوردگی‌های مکرر و درد زبان از علائم کمبود آهن است. مصرف حبوبات، آجیل، اسفناج و مکمل‌های آهن می‌تواند به تأمین این نیاز کمک کند.
کمبود بیوتین (ویتامین B7): موهای خشک و نازک می‌توانند نشانه کمبود بیوتین باشند. همچنین، صورت پف کرده و راش‌های قرمز نیز از علائم این کمبود است. منابع غذایی غنی از بیوتین شامل بادام زمینی، جگر، سبزیجات، تخم‌مرغ و برگ چغندر سوئیسی هستند.
کمبود ویتامین B12: این کمبود به ویژه در گیاه‌خواران رایج است و باعث تغییر رنگ پوست، خستگی، از دست دادن اشتها، تنگی نفس و اسهال می‌شود. ماهی، گوشت بدون چربی، پنیر، ماست و غلات غنی‌شده منابع خوبی از ویتامین B12 هستند. گیاه‌خواران می‌توانند با مشورت پزشک مکمل‌های این ویتامین را مصرف کنند.
