تجربه‌ای سخت اما هیجان‌انگیز در تالار وحدت
سالن تمرین تالار وحدت به دو نیم شده است، نیمی از آن را گروه ۵۰ نفره حرکت و نیمی دیگر را اعضای گروه موسیقی نمایش موزیکال اولیور توییست اشغال کرده‌اند و قرار است گروه حرکت به سرپرستی علی براتی و ارکستر سازهای بادی به رهبری بردیا کیارس نخستین جلسه تمرین مشترک‌شان را داشته باشند.
سازها کوک می‌شوند، گروه نمایشی مهیا می‌شود تا زیرنظر رهبر ارکستر و گروه کارگردانی مهم‌ترین بخش‌های نمایش موزیکال «اولیورتوییست» را تمرین کنند تا بعد از روزها و ماه‌ها تمرین‌های جداگانه به هم پیوند بخورند و شمایی از آنچه را در چند هفته آینده باید روی صحنه و به مدت دو ماه اجرا کنند، به نمایش گذارند.
اعضای جوان ارکستر بادی «کارا» که پیش از این در ارکستر ملی و سمفونیک تهران همکاری داشته‌اند با سازهای بادی چوبی، برنجی، درامز، پیانو، گیتار بیس و پرکاشن شروع به نواختن نت‌ها می‌کنند، گروه کر به سرپرستی هادی قضات قطعات آوازی را می‌خوانند که محمدرضا کوهستانی (دراماتورژ) با همکاری کامران رسول‌زاده (هنرمند) از نسخه موزیکال «کارول رید» به فارسی برگردانده‌اند،
گروه بزرگ حرکت به سرپرستی علی براتی در هماهنگی با موسیقی به صحنه‌هایی از این رمان بزرگ در سالن تمرین تالار وحدت جان می‌دهند. قرار است نمایش موزیکال «اولیور توییست» به کارگردانی حسین پارسایی از اول آذر در تالار وحدت روی صحنه برود. کیارس که پیش از این رهبری ارکستر ملی ایران را در سال‌های ۱۳۹۱-۱۳۸۹ برعهده داشته و همچنین رهبر مهمان ارکستر نمایش دولتی آذربایجان در سال ۱۳۹۵ بوده، نمایش موزیکال اولیور را جزو معدود پروژه‌هایی می‌داند که بعد از انقلاب و با این ابعاد در ایران اجرا شده.
او که پیش از این در کارنامه کاری خود تجربه دو نمایش موزیکال «جان اسکیکی‌ها» و «اشک‌ها و لبخندها» را با هادی قضات (سرپرست گروه آوازی اولیور توییست) داشته در خلال تمرین، توضیحاتی را درباره این کار تازه و دورنمایی که برای آن دارد، می‌دهد: « به آینده این تمرین‌ها خوشبینم چون افرادی در این کار در کنارهم جمع شده‌اند که هر کدام در رشته خود بسیار حرفه‌ای هستند و این موضوع بخش بزرگی از نگرانی‌ها را از بین می‌برد.»
احمد سلیمانی، دستیار کارگردان بازیگرهای کودک را که بازی‌های‌شان در این روزها کاملا متفاوت از روزهای اول تمرین شده و در قالب نقش‌های خود فرو رفته‌اند برای هماهنگی با موسیقی راهنمایی می‌کند. علی براتی میزانس‌های جدید را برای گروه بزرگ و پرجمعیت حرکت توضیح می‌دهد و صدای سازها که آماده نواختن نت‌های اولیور هستند، شنیده می‌شود.
موسیقی و آوازی که در سالن در حال اجرا است نمونه‌ای از موسیقی‌ای است که در فیلم موزیکال اولیور ساخته «کارول رید» کارگردان انگلیسی وجود دارد اما دسترسی به این موسیقی و اجرای آن کار ساده‌ای نبوده است چرا که به گفته بردیا کیارس نتی از موسیقی این فیلم وجود نداشته و این گروه در جست‌وجوهایی که داشته‌اند تنها توانسته‌اند به یک نسخه نمایشی از موسیقی این فیلم دسترسی پیدا کنند.
نسخه نمایشی‌ای که هرچند کمک‌کننده به اجرای موسیقی این نمایش بوده اما باز هم به نسبت آنچه رهبر ارکستر و کارگردان در نظر داشته‌اند تفاوت‌های اساسی داشته است ولی نهایتا قطعه دیگری از موسیقی این فیلم را پیدا می‌کنند که برای سازهای بادی نوشته شده بود و به گفته بردیا کیارس نزدیک‌تر به موسیقی فیلم کارول رید بوده است و همین نسخه با جلسات و صحبت‌های زیاد در گروه موسیقی و کارگردانی و جابه‌جایی‌هایی که در قطعات آن انجام می‌گیرد به موسیقی این نمایش موزیکال شکل می‌دهد.
بازیگرهای کوچک نوانخانه ترانه‌هایی را که باید بخوانند و دیالوگ‌هایی را که باید بگویند در گوشه و کنار سالن زمزمه می‌کنند کیارس تجربه کارگروه موسیقی زنده با نمایش را آن هم طی دو ماهی که نمایش اولیور روی صحنه است، تجربه‌ای هیجان‌انگیز و البته سخت می‌داند چرا که به گفته او همان طور که اعضای گروه نمایش انسان هستند و در هر شب از نمایش ممکن است یکی از آنها افت و خیزی در بازی خود داشته باشد، اعضای گروه موسیقی هم می‌توانند شامل همین احوال شوند و برای اینکه مشکلی پیش نیاید هر دو گروه باید بتوانند هم به‌طور مجزا و هم در ارتباط با همدیگر این افت و خیزها را مدیریت کنند.
صدای موسیقی دوباره در سالن اوج می‌گیرد، اعضای گروه حرکت که در گروه‌های پنج و شش نفره قرار گرفته‌اند، آماده می‌شوند و با اشاره سرپرست گروه از میان صف‌ها هم می‌گذرند، در آسمانی که خیالش را می‌کنند، می‌پرند و دوباره بر زمینی که بوده‌اند، فرود می‌آیند و در همین زمان است که حرکت و موسیقی کم‌کم و در ادامه تمرین‌های سخت و زیاد به هم گره می‌خورند تا نخستین گام‌های تجربه کار مشترک موسیقی و نمایش در ابعادی بزرگ شکل بگیرد.
