تازیانه‌های کرونا و اموات بی‌خانه
این روزها حال و هوای شهرم خوش نیست، بحران کرونا سایه شومش را بر سر اراک کشیده و هر روز صحنه‌های نامیمونی از رنج بیماران و قربانیان، دل شهروندان را آشوب می‌کند و گویا این بیماری مرگبار خیال ندارد از دیار ما برود.
زرد، نارنجی و قرمز برای کرونا چندگاهیست که دیگر برای شهر من معنایی ندارد و اراک این روزها با موقعیت فوق بحرانی و سیاه بیماری دست و پنجه نرم می‌کند و آژیر خطر کووید ۱۹ گوش شهروندان را کر کرده است.
به گزارش ایرنا، پاییز امسال، این تنها طبیعت نبود که برگ‌ریزان را تجربه کرد بلکه مردم اراک نیز ناباورانه شاهد خزان عزیزانشان هستند و در جدال با مهمان ناخوانده، مصایبی را از سر می‌گذرانند که دل هر انسانی را به درد می‌آورد.
در ایام سیاه کنونی، شهرم با کرونا زخمی ناسور دارد که هر بار سر باز کرده و جراحاتش عمیق‌تر می‌شود، کسبه و صاحبان مشاغل با تاخت و تاز این ویروس بار دیگر مجبور به پایین کشیدن کرکره محل کسبشان شده‌اند و کتابچه آلامشان پر است از قصه‌های ناخوشایندی از دغدغه نان و دلهره جان، اقشار مردم نیز هرآنچه در توان داشته‌اند برای کمک به همنوع در طبق اخلاص گذاشته‌اند اما، همه تلاش‌هاکافی نبوده است.
شهر تبدارم این روزها سرفه‌های خشک می‌کند و موج مبتلایان به کووید ۱۹ که نیاز به بستری و خدمات ویژه درمانی دارند روز به روز رو به افزایش است و در این روی سکه مراکز درمانی نیز به نقطه سربه سر تکمیل ظرفیت رسیده‌اند و اینجاست که مدافعان سلامت خسته‌تر از هر زمان دیگری ناگزیر به مشاهده صحنه‌های دردآوری از چهره رنجور بیماران نیازمند کمک هستند.
خروجی تخت‌های مملو از بیمار مراکز درمانی اراک در روزهای مسموم کرونایی، عافیت و سلامت نیست و روزانه شمار از شهروندان در این کلانشهر به کام مرگ می‌روند و این تقدیر را شاید بتوان به سستی برخی طیف‌ها در اقدامات پیشگیرانه و فاصله گذاری انسانی نسبت داد.
ماجرا به اینجا ختم نمی‌شود و داغی که شاید از همه این مصائب کاری‌تر باشد این است که قربانیان کرونا حتی پس از تحمل رنج بیماری و مرگ هم برای دستیابی به آرامش ابدی در بحران هستند مکان مناسبی در آرامستان نیست که پذیرای جان‌باختگان کرونا شود و بنا بر اعلام یکی از مسئولان شورای اسلامی شهر اراک دفن اموات در آرامستان با کمبود جدی فضا مواجه است.
مدیریت شهری اراک اعلام کرده که ظرفیت آرامستان این شهر پر شده و دیگر مکانی برای خاکسپاری اموات وجود ندارد و جان‌باختگان کرونا را در معابر و حواشی پیاده‌روهای بهشت زهرا به خاک می‌سپارند و این مباحث در شرایطی است که ۲ ماه است نشست‌های متعددی از سوی مسئولان امر برای طرح توسعه آرامستان برگزار می‌شود و هنوز خروجی موثری نداشته است.
روانشناسان هشدار داده‌اند که کرونا اگرچه خود کوله‌باری از اضطراب، ترس مرضی و روان‌پریشی را به جامعه تحمیل کرده اما، شرایط خانواده‌هایی که عزیزانشان را با این بیماری از دست داده‌اند اسف‌بار تر است چرا که با محدودیت‌های وضع شده برای آیین‌های کفن و دفن و عزا مواجه‌اند و بعض مانده در گلویشان رانمی‌توانند تخلیه کنند.
نابسامانی در تصمیمات توسعه آرامستان اراک و نظرات ضد و نقیض برخی متولیان امر در شرایطی است که باز هم مردم تاوان تاخیر در واگذاری زمین برای طرح توسعه بهشت زهرا را باید بپردازند و شاید بتوانند نالان و غم‌زده در سوگ جان باخته خود گریه کنند اما، نبود مکان مناسب دفن و استفاده از معابر آرامستان برای سرای ابدی عزیزشان را نمی‌پذیرند و سوء مدیریت در تعیین تکلیف توسعه آرامستان داغی دیگر است که کمر شکسته آنان را خمیده‌تر کرده و رنجش آن در وجود تک تک این خانواده‌ها حک می‌شود.
اکنون در بحبوحه بحران کرونا اتخاد تصمیم‌های درست و به‌جا و قاطعیت در اجرای آن اهمیت زیادی دارد و مردم در این روزهای سیاه بحران، در سامان آرامستان اراک از مسئولان شهرشان انتظار رفع مشکل دارند.
