بازی پیچیده آمریکا در پیچیده ترین کشور منطقه؛ امریکایی ها به دنبال حذف طالبان نیستند
علی رحمانی کارشناس مسائل شبه قاره در گفت و گو نامه نیوز به بررسی چند و چون مذاکرات امریکا و طالبان پرداخته است.
افعانستان سالهای بسیاری است که درگیر جنگ و اوارگی است و در این وضعیت بیش از خود افغانستان و مردم آن بازیگران و قدرت های بین المللی بودند که دست داشتند. یک روز شوروی سابق قصد این کشور را کرد و در نهایت با سرشکستگی و میانجیگری ایران از آن خارج شد و البته حضور چندین ساله آنها زمینه شکل گیری نیروهایی با تفکرات دینی و مذهبی را داد که تا سالها و تا به کنون تحولات بعدی خاورمیانه را رقم زده اند. حادثه ۱۱ سپتامبر در همین روند و توسط گروه القاعده ای شکل گرفت که تفکرات تندی را در مدارس دینی افغانستان درس میدادند. پس از آن بود که امریکا به افغانستان لشکر کشید و آنجا باتلاقی برای ان شد. در حال حاضر طالبان نه تنها به انزوال نرسیده بلکه هنوز در مناطق مهمی از این کشور به نقش آفرینی میپردازند. به تازگی مذاکراتی از سوی امریکا با طالبان شکل گرفته است. دلیل این مذاکرات چیست و امریکا چه هدفی را دنبال میکند؟
در این باره با علی رحمانی در گفت و گو با نامه نیوز به بررسی این موضوع پرداخته است.
دلیل شکل گیری این مذاکرات بین امریکا و طالبان در افغانستان چیست؟
مدتی است دور جدید مذاکرات طالبان با آمریکا خبر ساز شده هر چند اخباری مانند ترور عدنان خاشقجی روزنامه نگار سعودی اخبار مربوط به این مذاکرات را تحت شعاع قرار داده اما واقعیت امر این است این اتفاقات به هیچ وجه نمی تواند از اهمیت موضوع مورد بحث بکاهد چرا که آمریکا و طالبان علی الخصوص از سال ۲۰۰۱ به این سو که زمان سقوط حکومت طالبان موسوم به امارت اسلامی افغانستان بود روابط پر فراز و نشیبی را تجربه کرده اند دلیل اصلی این امر نیز بیش از هر چیز این است که زمامداران سیاست ایالات متحده ی آمریکا بر اساس بیش خاص خویش مبنب بر اولویت منافع ملی آمریکا بر هر موضوعی در جهان با طالبان به صورت کجدار و مریز رفتار نموده و گاه دست این گروه تروریستی را به گرمی فشرده و زمانی طردش کرده اند.
در حال حاضر چه هدفی دنبال میشود؟
آنچه بیش از هر چیز حائز اهمیت است این است که در برهه ی کنونی دولت آمریکا به دلیل نفوذ بسیار بالای خود بر روی روشنفکران و برخی از چهره های پر نفوذ افغانستان نیاز مبرمی به حضور قدرتمند طالبان در افغانستان ندارد پس سعی می کند با تقویت نیروی پلیس و ارتش این کشور موسوم به اردوی ملی از افزایش بیش از اندازه ی طالبان بکاهد اما از طرفی این بدان معنا نیست که آمریکا اجازه دهد این کاهش نفوذ تا مرز نابودی کامل طالبان در افغانستان پیش برود زیرا حضور این مهره ی گرانیها در افغانستان موجبات حذف بسیاری از مخالفان حضور آمریکا در افغانستان را فراهم آورد که پیشتر نمونه ی بارز آن را در قضیه ی ترور احمد شاه مسعود در ۹ سپتامبر ۲۰۰۱ شاهد بوده ایم در مقابل آمریکا نیز به مقابله با اشخاصی می پردازد که قصد نابودی کامل طالبان را در سر می پرورانند برجسته ترین شخصیت گروه مذکور که به دشمنی با طالبان شهرت بسیار داشت ژنرال عبدالرازق مسئول امنیت قندهار بود که توسط آمریکایی ها حذف فیزیکی شد.
با این شرایط طالبان همچنان در پشت صحنه سیاسی افغانستان حضور خواهند داشت و نقش مخرب خود را بازی خواهند کرد؟
با مشاهده ی این شواهد می توان دریافت که دولت آمریکا به دنبال ایجاد یک بالانس سیاسی میان دولت و پیکارجویان طالبان در عرصه ی افغانستان است است واین بازی سیاسی برنده یا بازنده ی مشخصی وجود ندارد و نبرد فرسایشی تا زمانی که از طرفی طالبان به قدری ضعیف شود که توان مبارزه با آمریکا را نداشته باشد و از جانب دیگر دولت کابل از عناصر ضد آمریکایی کاملاً تصفیه شود. اما بایستی اعتراف کرد این بازی خطرناک آمریکا می تواند کشور افغانستان و تمامی منابع آن را به نابودی بکشاند.
