ایران با طالبان تماس دارد؟
سفیر جمهوری اسلامی در کابل با اشاره به همکاری ایران در ساخت سد سلما در افغانستان گفت: ایران دخالتی در ناامنی های استان فراه ندارد.
به گزارش بازتاب «حمدرضا بهرامی» شامگاه یکشنبه در گفت و گو با شبکه خبری «طلوع نیوز» افغانستان با طرح این سئوال که چرا ایران باید نگران سدسازی در افغانستان باشد، افزود: وقتی دو کشور قراردادی دارند که براساس آن تعاملات میان خود را اجرا می کنند دلیلی برای نگرانی وجود ندارد.
وی در پاسخ به ادعای ارتباط جنگ فراه با موضوع آب گفت: ایران و افغانستان هیچ موضوعی که نتوانند در موردش مذاکره کنند ندارند و بر اساس توافق های انجام شده همه موضوعات موجود در مناسبات دو کشور در حوزه های سیاسی،امنیتی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی قابل مذاکره بوده و این اراده در دو طرف وجود دارد تا درباره مشکلات یا اختلاف نظرها با هم گفت وگو کنند.
بهرامی به موضوع آب اشاره کرد و گفت: بخش زیادی از سیمان موردنیاز ساخت سد سلما از طریق ایران تامین شده و پیمانکاری که در ساخت سد با پیمانکار هندی همکاری کرد ایرانی بود.
سفیر ایران تاکید کرد: اگر ایران واقعا مخالف ساخت سد سلما بود دیگر اجازه نمی داد سیمان ارسال شود و مانع مشارکت پیمانکارنش می شد و این استدلال در مورد طرح تاپی هم صدق می کند.
وی از ایجاد فضایی که آن را به عنوان ‘ایران هراسی’ یاد کرد سخن گفت و افزود: این فضا تلاش می کند از هرگونه گشایشی که در مناسبات دو کشور ایران و افغانستان ایجاد می شود ، ممانعت کند.
بهرامی در ادامه خاطر نشان کرد که در مورد سایر موضوعات آبی که میان دو کشور وجود دارد ؛ گفت وگو می کنیم و وقتی می توانیم از طریق مذاکره مشکلاتمان را حل کنیم دلیلی وجود ندارد که دست به اقدامات غیرسودمند بزنیم.
سه شنبه گذشته گروه هایی از طالبان به شهر فراه مرکز استانی به همین نام در غرب افغانستان حمله کردند و با عبور از کمربندهای امنیتی اطراف شهر، بخش هایی از فراه را تصرف کردند و با رسیدن نیروهای کمکی ارتش از هرات و قندهار به این شهر ، پس از دو روز درگیری فراه پاکسازی شد اما در این ارتباط شماری از مقامات محلی استان فراه مدعی شدند که ایران در این حمله نقش حمایتی و تامین تجهیزات دارد.
سفیر ایران در کابل گفت که استان فراه یکی از استان های هم مرز با جمهوری اسلامی ایران است و حدود 300 کیلومتر مرز مشترک دارد و به طور طبیعی هرگونه ناامنی در فراه تاثیر مستقیم در شرایط جمهوری اسلامی ایران دارد.
بهرامی افزود که ایجاد بی ثباتی در فراه نه تنها به ضرر منافع متقابل ایران و افغانستان بلکه به زیان منافع مستقل ایران است.
او گفت: ما یک روند اعتمادسازی را با دولت وحدت ملی افغانستان آغاز کرده ایم و به خوبی پیش می رویم؛ برای تدوین سند جامع همکاری پنج کمیته تشکیل شده و بیش از 50 درصد کار در این کمیته پیش رفته است و منطقی است روند اعتمادسازی بین دو دولت فرآیند خوب و قابل اطمینانی را در مقابل ما قرار داده است.
نماینده دستگاه دیپلماسی کشورمان در کابل ادامه داد: به طور طبیعی هرگونه بی ثباتی در استان فراه منجر به این خواهد شد که نیروهای خارجی مستقر در افغانستان در استان فراه مستقر شوند و این چیزی نیست که به نفع ایران باشد و طبیعی است که تولید یک دغدغه و نگرانی جدید در چارچوب سیاست های ما نیست.
وی افزود: هر بی ثباتی در استان فراه مفهومش این است که روند مهاجرت از این استان به استان های هم مرز ایران با افغانستان و به طور مشخص استان خراسان جنوبی افزایش پیدا می کند و این به زیان ایران است.
بهرامی گفت: تقریبا یک سوم حجم مبادلات ایران و افغانستان از طریق استان فراه انجام می شود و هرگونه بی ثباتی مفهومش این است که این تجارت از بین خواهد رفت و این هم به زیان مردم دو طرف مرز خواهد بود.
سفیر ایران در کابل تاکید کرد همه این سناریوهای ایران هراسی که لزوما کلید شروع آنها در منطقه نمی خورد و هدایتش در خارج از منطقه است مدام به فضای مسالمت آمیز و دوستی میان دو کشور با هدف تخریب روابط میان دو ملت و دو دولت تزریق می شود.
بهرامی در پاسخ به این ادعا که ایران با طالبان در تماس است و طالبان به فراه حمله کرده است، گفت: طالبان به بسیاری از نقاط این کشور حمله کرده است آیا مفهومش این است که در همه این نقاط با ما هماهنگ بوده و از ما دستور گرفته است.
سفیر ایران افزود: ما به صراحت گفته ایم که با طالبان تماس داریم و حتی این تماس را تبدیل به ارتباط نکردیم زیرا نخواستیم برای طالبان مشروعیت زایی شود و به صراحت گفتیم که هدف این تماس تشویق آنها برای پیوستن به روند مذاکرات صلح با دولت افغانستان است.
بهرامی یادآوری کرد که همه کشورهای منطقه با طالبان در همین ارتباط تماس دارند.
وی با طرح این پرسش که چه دلیل منطقی وجود دارد که با برقرای تماس باعث ناامنی در مناطق هم مرز ایران شویم ،گفت : ناامنی در مرز مشترک به زیان کشورمان بوده و این چیزی نیست که خواست ایران باشد چراکه هرگز از آن نفع نخواهد برد.