اکران پشت صحنه فیلم گاو بعد از ۵۰ سال| نصیریان: انتظامی نگذاشت بازی مشایخی و فنی‌زاده دیده شود
پشت صحنه‌های فیلم سینمایی گاو ساخته داریوش مهرجویی پس از ۵۰ سال در جشنواره جهانی فیلم فجر به نمایش درآمد.
شاید بتوان گفت یکی از به یادماندی‌ترین روزهای جشنواره جهانی فیلم فجر روز ششم آن بود چرا که نسخه پشت صحنه فیلم سینمایی “گاو” با حضور علی نصیریان و عزت‌الله رمضانی‌فر در سالن 6 پردیس سینمایی چارسو اکران شد.
این نسخه پشت صحنه به‌دنبال بررسی‌هایی که در فیلمخانه ایران انجام شده بود کشف و بعد از چاپ مشخص شد که این راشها متعلق به پشت صحنه فیلم گاو است که پس از ترمیم آن در جشنواره جهانی فیلم فجر به نمایش درآمد.
علی نصیریان درباره این نسخه پشت صحنه گفت: مهرجویی برای انتخاب بازیگر قبل از آغاز به کار بازیگران را به روبه‌روی ساختمان وزارت ارشاد م‌برد و از آنها می‌خواست راه بروند، بنشینند و به اطراف نگاه کنند که این حرکتها در این نسخه مشهود بود. بعد از این تست بازیگران به روستایی در اطراف قزوین رفتند تا با محیط و شرایط کار در آنجا آشنا شوند.
وی افزود: مهرجویی قبل از آغاز فیلمبرداری صحنه‌ها را اتود می‌زد و بازیگران در محیط روستا فعالیت می‌کردند. اما زمانی که میخواستیم برگردیم انتظامی آنجا ماند تا با روستاییان بیشتر آشنا شود و رفتار آنها را برای بازی در فیلم بیاموزد. با چنین سختی‌هایی بود که او بازیگر شد و نقش مش حسن را ایفا کرد.
نصیریان درباره بازی سایر بازیگران توضیح داد: جمشید مشایخی و فنی‌زاده بازی بسیار درخشانی در این فیلم داشتند. اما بازی انتظامی نگذاشت مشایخی و فنی‌زاده خوب دیده شوند.
نکته جالب توجه این جلسه توضیحات کیانیان درباره فیلم و پشت صحنه آن بود اما وقتی مخاطبان از او درخواست می‌کردند یک میکروفن هم به علی نصیریان بدهد تا توضیحات فیلم را از زبان او بشنویم این کار را نمی‌کرد.
به گزارش تسنیم، رمضانی‌فر هم درباره شرایط کار در فیلم گاو توضیح داد: برای طراحی لوکیشن یک استخر در وسط روستا کنده شد و من در نمایی از فیلم قرار بود داخل آن بروم وقتی وارد آب شدم آنقدر شیشه و آشغال درونش ریخته بودند که تمام پاهایم زخم شد. در بعضی نماهای فیلم هم که بازیگر و سیاه لشکر خانم کم می‌آوردیم خودمان چادر می‌پوشیدیم و روی صحنه می‌رفتیم.
این اکران به دو بخش تقسیم می‌شد و قبل از اکران نسخه پشت صحنه کلیپی از نظر منتقدان درباره گاو پخش شد و در انتهای آن خود مهرجویی درباره فیلم توضیح می‌دهد و گریه می‌کند.
