انحصار شکنی دانش کشت بافت خرما با تبادل تجربه میسر است

دبیر همایش بین المللی کشت بافت خرما گفت: تبدیل واریته های مختلف به نهال در آزمایشگاه تا 8 سال دیگر نیازهای خرمای کشور را برطرف می کند.

ایرج رستگار دبیر همایش بین المللی کشت بافت خرما در گفت و گو با خبرنگار اقتصادی ایلنا، در رابطه با ضرورت استفاده از روش کشت بافت خرما اظهار کرد: در دوران جنگ بخش قابل توجهی از نخل های ما آسیب دید و با توجه به ضرورت به سازی و اصلاح نخلستان های کشور امروز ما احتیاج داریم که بتوانیم شرایطی را فراهم کنیم تا نیاز استان های کشور پاسخ داده شود. متاسفانه شیوه های سنتی که از طریق پا جوش به دست می آمد توانایی پاسخگویی به نیاز را ندارد.

وی در رابطه با دانش کشت بافت عنوان کرد: در این دانش در حقیقت ما در آزمایشگاه نهال هایی را که مورد نیاز است با توجه واریته های مختلف و ژنوتیپ های برتر انتخاب می کنیم و این راه کمک بسزایی برای بسط و توسعه نخلستان های کشور می کند. و این در حالی است که اصولا دانش و پروتکل های تولید کشت بافت خرما در دست کشور های بسیار محدودی مانند ایالات متحده امریکا، انگلیس، فرانسه و اسرائیل است و معمولا این کشورها در دادن اطلاعات و دانش به سادگی عمل نمی کنند.

رستگار افزود: البته در اطراف ما هم همسایگانمان مانند پاکستان، مراکش و عربستان این نوع کشت را شروع کرده اند و عمان حدود 24 سال است که از این طریق کشت می کند. ما باید برای نیاز داخل به سوی این نوع کشت برویم. پژوهش هنگامی که به دانش تبدیل می شود برای تبدیل آن به ثروت نیازمند به نوآوری داریم و این نوع آوری باید در راستای تبادل تجربیات کشورهای مختلف شکل گیرد.

دبیر همایش بین المللی کشت بافت خرما تصریح کرد: ما با کمک تیم عمانی به روند رسیدن به نوآوری در کشور کمک می کنیم. مراکز تحقیقی ما دانش دارند اما برای رسیدن به ثروت به کسب تجربه از کشورهای باسابقه در این روش نیازمندند تا به نوآوری دست یابیم.

وی یادآور شد: تا پایان سال 2 مرکز کشت بافت خرما در کشور توسط بخش خصوصی فعالیت خود را شروع می کنند و تولید قابل توجهی را بدون حمایت دولت خواهند داشت.

وی بااشاره به زمان بهره وری از این نوع کشت تصریح کرد: اصولا فرآیند تولید خرما به گونه ای است که از زمانی که شروع به تولید تا برداشت سه سال به طول می انجامد. اگر از امروز مراکز ما شروع به فعالیت کرده و توسعه پیدا کنند تا سه سال آینده می توانیم تولید نهال را توسعه دهیم. و اگر مراکز کارآمد و قوی عمل کنند می توانیم پس از حدود 8 سال نیاز داخلی را برطرف کنیم.

رستگار گفت: ما در عرصه باغبانی با مشکلاتی روبه رو هستیم که یکی از آنها سلامت و اصالت نهال ها است که در روش های معمول به نتیجه نمی رسد. دوم انتخاب ژنوتیپ های برتر و یا واریته هایی که از توانمندی های بالایی برخوردارند.

وی بیان کرد: مدیریت در حوزه های طویل المدت زمانی یعنی در تمام طول سال امکان تولید یک محصول را داشته باشیم که کشت بافت کمک می کند ما به این اهداف برسیم.