انتشار شیوه نامه آموزش و پرورش به معنی قطع روند یک طرفه است/ ما با جامعه ای که نقص بدنی در استخدام هایش مدنظر نیست فرسنگ ها فاصله داریم
یک فعال حوزه زنان درباره حاشیه های به وجود آمده درباره شیوه نامه آموزش و پرورش گفت: پس از سال ها این روند یک طرفه قطع شده است و با علنی شدن شیوه نامه به طبع بحث ها و انتقاداتی پیرامون آن شکل می گیرد، من این بحث ها و همچنین پاسخگویی مقامات نسبت به این اعتراضات را مثبت می دانم.
نیره توکلی فعال زنان در گفت و گو با برنا؛ در خصوص انتقاداتی که به شیوه نامه ی استخدامی آموزش و پرورش وارد شده است گفت:التهاباتی که در این خصوص در جامعه به وجود آمده است اتفاقی طبیعی است چرا که تا به امروز شیوه نامه ها و گزینش ها کمتر در جامعه منتشر می شود و دیدگاه های حاکم بر آن یک طرفه بوده است.
او با بیان اینکه در مواردی حتی شخص گزینش شده نمی دانست به چه علت پذیرفته نشده است ادامه داد: پس از سال ها این روند یک طرفه قطع شده است و با علنی شدن شیوه نامه به طبع ، بحث ها و انتقاداتی پیرامون آن شکل می گیرد، من این بحث ها و همچنین پاسخگویی مقامات نسبت به این اعتراضات را مثبت می دانم.
توکلی اظهار کرد: انتقاداتی جدی به محتوای این شیوه نامه وجود دارد و قطعا ما با جامعه ای که به همه گروه ها احترام می گذارد و نقص بدنی را در پذیرش افراد در مشاغل تعیین کننده نمی داند فرسنگ ها فاصله داریم، اما پاسخگویی و تجدید نظر مسئولان در این باره خود قدمی رو به جلو است.
این فعال زنان افزود: امروز نیازمند تجدید نظر های اساسی درمورد بسیاری از کارمندان آموزش و پرورش هستیم، بسیاری از آنان به فساد اداری عادت کرده اند یا با صلاحیت استخدام نشده اند، این افراد باید بار دیگر از فیلتر ها عبور کنند و کارنامه شان بازبینی شود.
او با انتقاد از شرایط تبعیض آمیز آورده شده در این شیوه نامه ادامه داد: زمانی که موضوعات به ویژه مسائل قومیتی و جنسیتی اجازه بیرون آمدن از کانال های مختلف را پیدا نمی کند و ناگهان از کانال سر ریز می شود جامعه برخورد احساسی با آن خواهد داشت.
توکلی در توضیح چگونگی برخورد با این موضوع گفت: زنان برای حل این مسائل نباید به معاونت زنان و خانواده ریاست جمهوری بسنده کنند همیشه حل معضلات زنان در این ادارات بسته به دیدگاه مدیر آن است.
او با اشاره به جزئی نگر و حساسیت های زنان در تصدی شغل های مختلف گفت: در ایران زنان برای همکاری نکردن با باند های فساد مستعد ترند و کمتر به منافع شخصی می پردازند از طرفی به دلیل نقش هایی که در جامعه به عنوان مادر یا همسر پذیرفته اند حساسیت های بیشتری به هر اتفاق نگاه می کنند.
این جامعه شناس افزود: در جامعه ما بسیاری از مشاغل برای زنان مناسب معرفی شده اند مشاغلی مانند پرستاری و معلمی اما نه تنها حاضر نیستیم سیاست گذاری های آن را به زنان بسپاریم بلکه نگاه ابزاری به آنان را هم در جامعه رواج می دهیم .
او با بیان اینکه شرایطی که برای استخدام در نظر گرفته شده بی اساس و بی اهمیت است ادامه داد: تنوع قوم ، نژاد و چهره امر مهمی است که در مدراس نباید مورد بی مهری و بی توجهی قرار گیرد به ویژه در محیط های زنانه ما باید از مسئولان بپرسیم با چه متر و معیاری امروز لهجه و ویژگی های فیزیولوژیک دلیلی برای رد شدن افراد شده است.
توکلی افزود: ما در کشور اقوام مختلفی داریم آن ها باید بتوانند زبان خودرا نه تنها آموزش بلکه گسترش دهند ، زمانی که ما نقص عضو را مشکل بشماریم یعنی قدم های زیادی برای حرکت به سوی یک جامعه متعالی داریم.
این فعال زنان در پایان گفت: برای هر شغلی باید ضوابط متناسب آن را در نظر گرفت قطعا شغل پر اهمیتی مانند معلمی نیازمند ضوابطی مانند سلامت روان خواهد بود اما امروز بسیاری از کسانی که مشغول تدریس به معلولانکشور هستند خود داری معلولیت هایی هستند آن ها می توانند بهترین انگیزه و الگو در جامعه باشند و نباید با ضوابط دست و پا گیر امید را از آنان گرفت.
