اسرائیل برای توجیه جنایات جنگی خود از چه ابزاری استفاده می کند؟
پیگیری اخبار جعلی مربوط به فلسطین در رسانههای اجتماعی و همپای آن حرکت کردن تقریبا محال است، از روز شنبه و با شروع عملیات طوفان الاقصی، این رسانه‌ها پر از اخبار گمراه‌کننده شده و با تشدید تجاوزات اسرائیل به غزه به تدریج، شکل تصاعدی به خود گرفته است اما این بار، مسیر این اخبار، روشن به نظر می‌رسد و می‌توان برای آن دو مسیر در نظر گرفت: هدف اول استفاده از فرافکنی‌های سیاسی با هدف ایجاد فضای غربی مردمی در حمایت از کشتار اسرائیل در غزه با تشبیه «طوفان الاقصی» به حملات 11 سپتامبر 2001 و در نتیجه تشبیه جنبش حماس به القاعده یا با تشبیه عملیات به هولوکاست و در نتیجه مقایسه مبارزان مقاومت فلسطین با نازی‌هاست. این به وضوح و آشکارا در سخنرانی «جو بایدن»، رئیس جمهور امریکا در شامگاه سه‌شنبه، زمانی که او بیش از یک بار «هدف قرار دادن یهودیان» را تکرار کرد، ظاهر شد.
العربی الجدید نوشت: اما مسیر دوم انتشار اخبار کذب در مورد جنایات رزمندگان مقاومت و پخش آن در رسانه‌ها تحت عنوان «پروپاگاندای فجایع» یا «جنایات تبلیغاتی» است که در جنگ‌های جهانی اول و دوم و همچنین در جنگ یوگسلاوی و حمله به عراق در سال 2003 استفاده شد و این امر به قتل‌عام‌های انجام شده در نوار غزه «مشروعیت» می‌بخشد.
در زیر، انتشار دو خط خبری را که حامیان اشغالگران برای توجیه بمباران غیرنظامیان در غزه از آن استفاده کردند، بررسی می‌کنیم: ادعای تجاوز و کشته شدن یک زن جوان اسرائیلی که از آلمان آمده بود و ادعای قطع سر ۴۰ کودک اسرائیلی به دست نیروهای مقاومت.
ادعای تجاوز
نیمه‌شب شنبه گذشته، فیلمی از رزمندگان مقاومت که سوار بر خودرویی بودند، در حالی که سلاح‌های خود را حمل می‌کردند و یک زن جوان بی‌هوش را با لباس زیر حمل می‌کردند، پخش شد. بدون اینکه هیچ اطلاعات اضافی به جز این ویدئو منتشر شود، در همین رابطه، هزاران نفر خبر عریان‌سازی زن جوان اسرائیلی-آلمانی به نام شانی لوک، سپس تجاوز گروهی و قتل او توسط مقاومت را پخش کردند.
اما منبع خبر چیست؟ هیچ منبعی برای آن وجود ندارد، فقط حدس و گمانه‌زنی در شبکه‌های اجتماعی است حتی موسسات رسانه‌ای بزرگ نیز این خبر را گزارش کردند و آن را پذیرفتند اما در دو روز گذشته، این پروپاگاندا روند کاهش تدریجی داشته است به عنوان مثال، روزنامه آمریکایی لس آنجلس تایمز در 9 اکتبر مقاله‌ای با عنوان «چه کسی مسئول حمله حماس به اسرائیل است؟» منتشر کرد.
در همین ارتباط، در نسخه اصلی مقاله، «جونا گلدبرگ» در مورد جنایات تجاوز جنسی توسط مقاومت حماس صحبت کرد اما در عصر همان روز، روزنامه اشاره به تجاوز جنسی را حذف کرد و یادداشت جانبی را منتشر کرد که در آن می‌گفت: «نسخه قبلی این مقاله به تجاوز جنسی در این حملات اشاره کرده اما چنین گزارش‌هایی تایید نشده است.»
حتی رسانههای اسرائیلی و در راس آن، روزنامه تایمز اسرائیل که اکثر رسانههای غربی از آنها اخبار جنایات جنسی را گزارش می‌کردند، بدون ارائه سند یا گواهی اعلام کردند که «بیم وقوع جنایات خشونت‌های جنسی» وجود دارد. پس از این، رسانههای غربی همین خط خبری را ادامه داده و داستان‌ها و اخبار کذب و گمراه‌کننده را منتشر کردند.
به سراغ «شانی لوک» بازگردیم، ده‌ها هزار کاربر شبکه‌های اجتماعی، روزنامه‌نگاران و فعالان حقوق بشر در سراسر جهان در سوگ و سوگواری او نشستند اما شامگاه دوشنبه روشن شد که او هنوز زنده است، در همین ارتباط مادر این دختر اظهار داشت دخترش در بیمارستانی در غزه تحت درمان است و هیچ خشونت جنسی علیه وی روی نداده است.
قطع سر 40 کودک
انتشار خبر کشف اجساد ۴۰ کودک سربریده اسرائیلی می‌تواند نمونه بارز «دروغ‌های گوبلزی» باشد؛ نمونه‌ای که هر بار که استفاده از اخبار جعلی برای تحریک قتل و کشتار را مرور می کنیم، باید بدان اشاره کنیم.
در اینجا، می‌دانیم که اولین منبع خبر چه کسی بوده است. کانال اسرائیلی آی 24 نیوز، در نسخه انگلیسی سپس نسخه فرانسوی آن، روز سه شنبه ادعا کرد که جنگجویان حماس در حمله‌ای 40 نوزاد اسرائیلی را کشتند و اکثر آنها را در شهرک کفارعزا واقع در مرز با نوار غزه سر بریدند.
«نیکول زیدیک»، خبرنگار این کانال (تعداد بازدیدهای ویدئویی تنها در پلتفرم X بیش از 11 میلیون بازدید شده است)، در گزارشی که از کفار عزه به نقل از ارتش اسرائیل تهیه کرده بود، گفت: با سربازان ارتش اسرائیل صحبت کرده و آنها که اعلام کرده‌اند کودکان و نوزادانی را با سرهای بریده دیده‌اند. پس از این گزارش، همه به شکل هیستریک شروع به نقل این خبر کردند تا اینکه به «حقیقت مطلق» تبدیل شد و دستگاه تبلیغاتی اسرائیل از آن برای «کشتار نوار غزه» استفاده کرد.
ده‌ها رسانه غربی این ادعا را منتشر کردند. «بیل ترو»، خبرنگار روزنامه انگلیسی ایندیپندنت ابتدا در حساب کاربری خود در صفحه توییتر نوشت: «سربازان امروز در حال نبش قبر اجساد از خانه‌های کفارعزه در نزدیکی حصار مرزی با غزه بودند. یکی از افسران به من گفت که آنها اجساد زنان و کودکان سر بریده را پیدا کردند (برای توضیح، ما آن اجساد را ندیدیم. من نمی‌توانم مستقلاً این خبر را تأیید کنم).
پس از سیل انتقادات نسبت به انتشار خبر جنایتی به این حجم بدون حصول اطمینان از صحت آن، ترو توئیت خود را حذف کرد.
اما صبح چهارشنبه، روزنامه ایندیپندنت جلدی را منتشر کرد که تمام صفحه اول را با این عنوان پوشش داد: «آنها زنان و کودکان را سر بریدند، ما کودکان را دیدیم که کشته شدند… اجساد مخفی شده بودند بنابراین ما نمی‌توانیم صحت این خبر را تأیید کنیم اما بوی مرگ از روستا می‌پیچید.» ». این روزنامه بدون حصول اطمینان از صحت خبر، اقدام به انتخاب به عنوان خبر اصلی در صفحه اول خود کرد.
با توجه به سیل این اخبار کذب در بخش بزرگی از رسانههای غربی، خبرگزاری آناتولی ترکیه از ارتش اسرائیل درباره حقیقت اجساد این کودکان سوال کرد که سخنگوی ارتش با رد اطلاع از این حادثه تاکید کرد که هیچ اطلاعاتی در این باره ندارد. یک روز بعد، «اورن زیو»، روزنامه‌نگار اسرائیلی که در این شهرک حضور داشت نیز این موضوع را تکذیب کرد و افزود: خبرنگاران هیچ جنازه‌ای را ندیده‌اند و ارتش هم اطلاع از چنین گزارشی ندارد.
سیل اخبار دروغین
«احمد بعلوشه»، مدیرمسئول سایت مسبار در مصاحبه با العربی الجدید، گفت: اتهامات متعددی در رابطه با عملیات طوفان الاقصی منتشر شده است. رسانههای جهانی با انتشار ادعاهایی غیرمستند مانند تجاوز مبارزان فلسطینی به دختران در شهرک‌ها، کشتن 40 کودک و نگه داشتن کودکان اسرائیلی در قفس‌ها در غزه، سعی کردند افکار عمومی جهانی را گمراه کنند.
همه این ادعاها گمراه کننده و نادرست به میلیون‌ها نفر مخابره شد و پوششی برای کشتارهایی تشکیل داد که اکنون اسرائیل علیه فلسطینی ها انجام می‌دهد به طوری که تمام جهان درگیر اتفاقاتی است که برای اسرائیلی‌ها رخ داده است اما قتل بی‌رحمانه هزاران نفر در غزه در نتیجه بمباران وحشیانه اسرائیل در کنار آوارگی و جراحت بسیاری دیگر را بایکوت خبری شد.به گفته بعلوشه، افرادی هستند که در نتیجه اطلاعات غلط که توسط رسانههای اجتماعی تولید می‌شود، جان خود را از دست می‌دهند.
بعلوشه نمونه ای از فریب همراه با پوشش مطبوعاتی را ذکر می‌کند: «یک ویدیوی معروف از یک CNN در یکی از شهرک‌ها پخش شد که خبرنگار روی زمین دراز کشیده است گویی در یک منطقه جنگی است تا به بیننده القا کند که اسرائیل در حال حاضر تحت تهاجمی بزرگ قرار دارد در حالی که سربازان پشت سر او ایستاده و عادی به نظر می‌رسند. چرا یک رسانه باید این گونه رفتار کند؟ در این مقیاس، اکنون دروغ توسط رسانه‌هایی ساخته می‌شود که کار آنها در درجه اول حفظ و تبیین حقیقت است اما متأسفانه این نبرد، تعصبات و سوگیری‌های بی‌سابقه‌ای را نشان داد.»
