استفاده از سلاح گرم؛ زنگ خطری برای افزایش خشونت در جامعه
یک جامعهشناس استفاده از سلاح گرم در سرقتها و نزاعها را به منزله زنگ خطری برای افزایش خشونت در جامعه توصیف کرد و گفت: استفاده از سلاح گرم مثل یک انگیزه واگیر دار میان برخی از افرادی که امکان دسترسی به سلاح را دارند را تقویت می شود.
غلامرضا علیزاده در باره تأثیرات بکارگیری سلاح گرم در نزاعها و سرقتها بر روی جامعه و شهروندان اظهار کرد: استفاده از ابزار و وسایل قتاله در برخوردهای اجتماعی یکی از نشانههای بالینی و سندروم افزایش خشونت است، خشونت از خشونتهای زبانی شروع شده و سپس به خشونتهای استفاده از سلاحهای گرم ختم میشود. بر اساس آمارها اینکه درگیریهای اجتماعی افزایش پیدا کرده نشان دهنده روند رو به رشد خشونت است.
وی ادامه داد: در این زمینه افرادی که میتوانند به سلاح گرم دسترسی پیدا کنند از این مسئله استفاده کرده و عمدتاً در شرایط جدید احساس میشود که روند آن رو به افزایش است که در قتلها و درگیریهای خانوادگی و حتی در میان برخی افرادی که دارای مصادر امور مدیریتی نیز متاسفانه استفاده از سلاح گرم دیده میشود.
این جامعه شناس با تاکید بر اینکه سطح خشونت موجود در جامعه با پند و اندرز کاهش پیدا نمیکند گفت: باید برای کاهش خشونت در جامعه از فرهنگ استفاده کنیم و عواطف را تقویت کنیم، احساسات خوشایند را افزایش دهیم.
وی با بیان اینکه طی سالهای گذشته یکی از مداحان معروف و طی روزهای گذشته شهردار اسبق تهران برای ایجاد خشونت از سلاح گرم استفاده کردند، گفت: زمانی که گروههای مرجع از جمله مرجعهای علمی، هنری، فرهنگی، باوری، اجتماعی، سیاسی از این ابزار خشونت استفاده میکنند امکان استفاده از سلاح گرم مثل یک انگیزه واگیر دار میان برخی از گروههای اجتماعی که امکان دسترسی به سلاح را دارند را تقویت میشود که اثرات اجتماعی شیوع استفاده از سلاح، ایجاد ناامنی در جامعه است. این پدیده به ما هشدار میدهد که باید سطح خشونت موجود در جامعه را کاهش دهیم.
این جامعه شناس با تاکید بر اینکه سطح خشونت موجود در جامعه با پند و اندرز کاهش پیدا نمیکند گفت: باید برای کاهش خشونت در جامعه از فرهنگ استفاده کنیم و عواطف را تقویت کنیم، احساسات خوشایند را افزایش دهیم چرا که خشونت در حال تبدیل شدن به امری نهادین است که در اثر استمرار و گسترشش حالتی طبیعی به خود میگیرد. طی روزهای گذشته شاهد کشتهشدن یک توله خرس توسط چند نفر بودیم، همه اینها نشاندهنده خشونتهایی است که میان افراد جمع میشود و سپس چون راههای برونریزی ندارد به صورت خشونتهای خانوادگی، خشونتهای اجتماعی، خشونت علیه حیوانات و حتی خشونتهای عشقی نشان داده میشود بنابراین باید استراتژیهای فرهنگی خود را بازبینی کنیم و آنها را از نو مورد مطالعه قرار دهیم، پیامدهای منفی آن را کنار گذاشته و پیامدهای مثبت را تقویت کنیم.
این جامعهشناس با بیان اینکه بیماری خشونت نیاز به علاج دارد گفت: جامعه نیازمند برنامههای فرهنگی از جمله تئاترهای عاطفی، فیلمهای انساندوستانه است، باید آموزشهایی زمینهای در خصوص کنترل اجتماعی ارائه کنیم، باید دولتمردان به فکر باشند تا به جای اینکه متون خشن به صورت ناخواسته در فضا منتشر شود، عشقورزیها تقویت شود. حتی موسیقی میتواند بسیاری از مشکلات خشونت را کاهش دهد.
وی یکی دیگر از راههای کاهش خشونت در جامعه را افزایش بازار کار عنوان کرد و گفت: تعداد نیرو جوانی که در جامعه ما حضور دارند بسیار زیاد هستند، بخش بسیار زیادی از این افراد تحصیلکردههایی هستند که یا شغل مناسبی ندارند یا امنیت شغلی ندارند. آمار میزان افراد تحصیلکرده دانشگاهی بیکار در کشور حدود ۴۵ درصد است. درواقع زمانی که فرد بیکار است و از نظر مالی نیز دچار مشکل میشود و همزمان نیز از سوی اطرافیانش سرزنش میشود ، دچار خشونت میشود و آستانه تحملش کاهش پیدا میکند.
این جامعه شناس با تاکید بر اینکه هر چه اوقات فراغت مطلوب افزایش پیدا کند میزان خشونت کاهش پیدا میکند گفت: خشونت از طریق ورزش، هنر و اشتغال برونریز میشود که باید زمینه این فعالیتها برای شهروندان فراهم شود.