از چاله به چاه!/ رفاقت به جای کفایت، سیاست به جای توانایی

ورزش شهرداری در تمام اسیر تصمیمات غلط و غیراصولی شده و ظاهرا قرار نیست در موسم تغییر اتفاق تازه ای رخ دهد و باید در بر همان پاشنه سابق بچرخد.
سازمان ورزش شهرداری به عنوان یکی از مجموعه های کلیدی زیرمجموعه شهرداری محسوب می شود که ماموریت اصلی آن بسط و گسترش ورزش همگانی و ایجاد نشاط اجتماعی به مجموعه شهر است. در روزهایی که زندگی ماشینی و عوارض ناشی از زندگی صنعتی نظیر آلودگی هوا و صدا و کم تحرکی آفت نسل اخیر شده، ورزش نقش مهمی در حوزه سلامت تن و روان ایفا می کند که با توجه به شرح وظایف مجموعه ورزش شهرداری، بی تردید مهمترین ماموریت این نهاد به شمار می آید.

سازمان ورزش شهرداری با توجه به ارتزاق از خزانه شهرداری و برخورداری از بودجه فراوان و البته در اختیار داشتن ابنیه و زیرساخت های فراوان ورزشی در سطح شهر یک مجموعه کلیدی و مهم در بدنه شهرداری و البته شهر تهران به شمار می رود اما عمده فعالیت های این نهاد در سال های گذشته به برگزاری فرمایشی چند جشنواره بی اهمیت و درآمدزایی برای قشری خاص با استفاده از امتیاز اجاره ابنیه ورزشی شده و از ماموریت اصلی خود غافل شده. نکته عجیب اینکه این نهاد عریض و طویل که با توجه به ساختار اقتصادی اش باید درآمدزا بوده و اگر به خزانه شهرداری کمک نکرده، دستکم خودگردان باشد اما در طول سال های گذشته نه تنها این اتفاق رخ نداد بلکه هر ساله مبلغی هنگفت برای جبران ضرر و زیان از خزانه شهرداری دریافت کرده است. آنچه انتقاد گسترده اعضای شورای شهر تهران را به همراه داشته.

قریب به دو هفته پیش بود که حسن رسولی عضو شورای اسلامی شهر تهران در جلسه علنی شورای شهر مدعی شد در سال گذشته سازمان ورزش شهرداری تهران 146 میلیارد تومان کمک از شهرداری تهران دریافت کرده تا بخشی از زیان خود را برطرف کند. سازمان ورزش شهرداری تهران چند برابر وزارتخانه تخصصی ورزش امکانات دارد اما در سال گذشته این سازمان 146 میلیارد تومان کمک به زیان دریافت کرده است.

در همین راستا بعد از تغییرات در راس شهرداری تهران، تغییر در این نهاد کلیدی باید جزو اولویت های اصلی شهردار تهران باشد و انتظار می رود که این نهاد کلیدی و عریض و طویل نیز با تغییرات اساسی روبرو شود تا حداقل از حیف و میل بودجه عمومی جلوگیری شده و سازمان ورزش شهرداری به جای پرداختن به امور غیر، ماموریت اصلی خود را انجام دهد.

با انتصاب سیدرضا صالحی امیری یکی از مدیران صاحب نفوذ دولت به سمت معاون امور اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران امیدواری زیادی برای علاقه مندان به توسعه‌ فرهنگی و اجتماعی بوجود آمد که در این حوزه به ویژه بخش ورزش شاهد یک خانه تکانی اساسی باشیم تا ورزش شهرداری بتواند در دوره جدید خود به رسالت اصلی اش که خدمت رسانی به آحاد شهروندان است بپردازد. به ویژه اینکه صالحی امیری خود در حوزه ورزش دستی بر آتش دارد و در این زمینه خود را مدعی و صاحب ایده و تئوری می داند و علاوه بر این از منظر فکری، با تیم جدید و اعضای شورای شهر همسو است.

با این وجود امیدها در این زمینه خیلی زود به یاس بدل شد وقتی گزینه های مدنظر معاونت امور اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران برای ورزش شهرداری اعلام شد. نام های تکراری و امتحان پس داده ای که البته جملگی در حوزه ورزش سالیان سال است که حضور دارند و البته بیش از آنکه آنها را با تصمیمات مثبت و مترقی و موفقیت به یاد بیاوریم، با انفعال، ناکامی و اشتباهاتشان به یاد می آوریم.

متاسفانه شنیده شده مدیران ستادی از بین همکاران سابق که اغلب بازنشسته هستند، انتخاب خواهد شد.

براساس اخبار موثق گزینه اصلی سازمان ورزش نصرالله سجادی که از نزدیکان و همکاران سابق صالحی امیری هست، تقریبا قطعی گردیده است. سجادی به عنوان یکی از مدیران نزدیک به صالحی امیری جزو نخستین نفراتی بود که در دوره سرپرستی صالحی امیری بر وزارت ورزش و جوانان وارد این وزارتخانه شد و بی تردید بیشتر از توانایی و اهلیت، نزدیکی او با صالحی امیری دلیل اصلی این انتخاب به شمار می رود.

جای سوال این است که سازمان ورزش که متولی نشاط اجتماعی، شادکامی، اوقات فراغت و توسعه ورزش همگانی هست، می بایست در اختیار مدیران قدیمی، بدون انگیزه و بازنشسته قرار گیرد. آیا سجادی که روزی سرپرست وزارت ورزش بوده و از گزینه های وزارت ورزش به مجلس معرفی گردیده، انگیزه لازم برای سازمان ورزش شهرداری دارد. آیا از معاون اجتماعی و فرهنگی شهرداری که خود جزو مدیران تکنوکرات طیف حاکم فعلی به شمار می رود، انتظار ارائه فرصت به جوانان با انگیزه، تحصیلکرده و دارای تجربه مناسب انتظار نمی رود؟

سجادی متولد ۱۳۳۰ در سال ۱۳۶۰با حکم مرحوم باهنر به سمت مدیرکل تربیت بدنی وزارت آموزش و پرورش منصوب گردید و بعد از نزدیک به 4 دهه حضور در بدنه تصمیم ساز ورزش امروز در فصل استراحت و بازنشستگی به سر می برد. مردی که جزو نخستین نفرات خروجی از وزارت ورزش در دوره وزیر جدید یعنی سلطانی فر بود و وزیر ورزش و جوانان که با شعار اصلاح و تغییر در وزارت ورزش آمده بود، در نخستین گام، سجادی را کنار گذاشت.

به گزارش فارس، در مجموعه ای که بودجه و درآمد سالانه آن به شهادت مدیران مطلع چندین برابر وزارت ورزش و جوانان به عنوان متولی اصلی ورزش کشور است، باید مدیری جوان، اکتیو، جسور با تفکرات نوین حضور داشته باشد که بتواند با ایده های بکر و جذاب و با قدرت ریسک انقلابی در این نهاد مهم و کلیدی بوجود آورده و از دوران فرصت سوزی و هزینه تراشی و حیف و میل بیت المال فاصله بگیرد؛ اتفاقی که با حضور مدیران بازنشسته و کلیشه ای با افکار قدیمی هرگز میسر نخواهد شد.

کاش صالحی امیری این فرصت مهم در این بزنگاه کلیدی را از دست ندهد و به جای رفاقت و سیاست، شایسته سالاری و کفایت را برای انتخاب مدیر آتی ورزش شهرداری تهران در نظر بگیرد.