آیا انگلیس سرانجام پیشنهاد «تبادل نفتکش‌ها» را به ایران خواهد داد؟

الاخبار نوشت: به دنبال وقوع حادثه تنگه هرمز، سوال‌هایی در مورد گزینه‌های ایالات متحده و بریتانیا در پاسخ به سیلی محکم ایران مطرح می‌شود. از انجا که این بار، هدف، بریتانیا بوده است و نه یکی از هم پیمانان منطقه‌ای واشنگتن، امور به سمت پیچیدگی بیشتری می‌رود؛ بویژه آنکه این حادثه به دنبال تشدید اقدامات امنیتی بریتانیا، برای حمایت از کشتی‌های خود در عبور از منطقه خلیج فارس، اتفاق افتاد.

در ادامه این مطلب آمده است: با وجود این امادگی نیرو‌های دریایی انگلیس و آمریکا، ایرانی‌ها موفق به توقیف نفت کش بریتانیایی شدند؛ این در حالی است که آمریکایی‌ها به دنبال تشکیل یک ائتلاف امنیتی در تنگه‌های آبی هستند و همین مساله، سوال‌هایی را در مورد آینده این ائتلاف و فعالیت آن به دنبال دارد.

پس از حادثه ساقط شدن پهپاد آمریکایی، این بار، نفت کش «Stena Impero» توقیف شد، تا یک موفقیت جدید برای آزمایش موضع ایران در برابر فشار‌های آمریکا، ثبت شود. از زمانی که واشنگتن معافیت‌های مربوط به خرید نفت ایران از سوی برخی دولت‌ها را تمدید نکرد، مشخص بود که تهران آماده است تا به هر تحریک آمریکا علیه خود، پاسخ دهد. آنچه در این شرایط بیش از هر چیز برای تهران ضروری است، اتخاذ سیاست «فشار متقابل» یا همان مقابله به مثل است، تا دست بسته و ناتوان به نظر نرسد؛ از این رو، می‌بینیم که ایرانی همواره به دنبال تثبیت معادله بازدارندگی است تا به این شکل، شبح جنگ را از منطقه دور کند.

با توقیف نفت کش انگلیسی، تهران تلاش می‌کند اثبات کند که ابتکار عمل در خلیج فارس، در اختیار آن است و قدرت این کشور، بیش از ان است که آمریکایی‌ها و هم پیمانان ان بتوانند تاثیر امنیتی و نظامی آن را نادیده بگیرند. علاوه بر اینکه تاثیر ایران در گذرگاه‌های تجاری و بازار نفت جهانی غیر قابل انکار است.

اما در عرصه سیاست، حادثه توقیف نفت کش انگلیسی در دو جهت، پیامد‌هایی به دنبال دارد؛ جهت اول، در رابطه با موضع گیری بریتانیا در صف ارایی‌های بین المللی، که در حالی که واشنگتن با قدرت تمام به دنبال همراه کردن هم پیمانانش با خود است، بریتانیا خود را از موضع آمریکا دور می‌کند. حال، سوال آن است که آیا انگلیس به سیاست تنش زایی آمریکا علیه تهران می‌پیوندد، یا اینکه حل بحران با استفاده از معامله تبادل نفت کش‌ها را انتخاب می‌کند؟ این موضوعی است که در ساعت‌های آینده با پاسخی قطعی مواجه می‌شود و در رابطه با آن، وزیر خارجه بریتانیا تاکید کرده است که کشورش به دنبال گزینه‌های نظامی نیست.

جهت دوم، مربوط به حالتی است که بریتانیا تصمیم به اتخاذ یک موضع تنش زا بگیرد؛ که این امر تاثیر مستقیمی بر مذاکره اروپایی‌ها با ایران و اقدام رئیس جمهور فرانسه خواهد داشت؛ بدین معنا اگر تحت تاثیر شرایط موجود، خطاب اروپایی‌ها از حد وسط، به بی طرفی یا مقابله با ایران منتقل شود، شاهد وارد آمدن فشار بیشتری به ایران خواهیم بود. اما صحبت‌های هانت در مورد عدم بررسی گزینه‌های نظامی، شاخص مهمی است که نشان می‌دهد بریتانیا تمایلی به تنش زایی بیشتر با ایران ندارد.