آمریکایى‌‌هاى جنایتکار و حمایت از حقوق بشر !!!

دربازه زمانى ۶تا۱۲ تیرماه به‌‌ویژه در دهه ۱۳۶۰ به حوادث و رویدادهایى بر مى‌‌خوریم که به‌‌دلیل جنایاتى که چه به‌‌صورت مستقیم و چه با حمایت استکبارجهانى علیه مردم ایران صورت‌‌گرفته است. فاجعه هفتم تیر، بمباران شیمیایى سردشت،حمله به هواپیماى مسافربرى…

به گزارش خبرگزاری تسنیم، رهبر معظم انقلاب اسلامى حضرت آیت آلله خامنه اى طى سال‌‌هاى مختلف به تشریح مصادیق نقض حقوق بشر توسط دولت جنایتکار آمریکا پرداخته‌‌اند. ایشان در همین رابطه مى‌‌فرمایند: «هر کس دیگرى درباره حقوق بشر حرف بزند، آمریکایى‌‌ها حق ندارند درباره حقوق بشر حرف بزنند؛ چون دولت آمریکا بزرگ‌‌ترین نقض‌‌کننده حقوق بشر در دنیا است؛ نه فقط دیروز، بلکه همین امروز.رهبر معظم انقلاب هم‌‌چنین در 6 تیرماه سال 94 در دیدار خانواده‌‌هاى شهداى هفتم تیر و جمعى از خانواده‌‌هاى شهداى استان تهران فرمودند: «امروز کشور به شناخت دشمن نیاز دارد… دشمنان جهانى که خودشان را به‌‌وسیله انواع و اقسام اقلام آرایشیِ رسانه‌‌ای و تبلیغاتی بزک مى‌‌کنند و در مقابل چشم قرار مى‌‌دهند، بشناسیم؛ آمریکا را بشناسیم. در همین چند روز مشاهده کنید: فردا هفتم تیر است، حادثه حزب اتّفاق افتاده است؛ در سال 66 در همین روز هفتم تیر، حادثه بمباران شیمیایى سردشت اتّفاق افتاده است؛ بله، صدّام آن کار را کرد، امّا پشت سر صدام چه کسى بود؟ آمریکایى‌‌ها بودند، غربى‌‌ها بودند، همان کسانى بودند که بمب‌‌هاى شیمیایى را به او دادند، چراغ سبز هم به او دادند و در مقابل این جنایت بزرگ و این قتل‌‌عام عجیب سکوت هم کردند؛ در روز یازدهم تیر چند روز بعد ترور شهید صدوقى است که این هم کار همین جنایتکاران است؛ در روز دوازدهم تیر چند روز بعد از این حادثه اسقاط هواپیماى ایرباس بر روى خلیج‌‌فارس است…اگر طراح این حوادث هم سرویس‌‌هاى امنیّتى آمریکا و غرب نبودند، حدّاقل کمک‌‌کننده بودند؛ حداقل تشویق‌‌کننده بودند. این دشمن‌‌ها را بشناسیم. به تعبیر بعضى دوستان، خوب است این هفتم تا دوازدهم تیر را هفته «حقوق بشر آمریکایى» اعلام بکنیم.

* هفته پرماجرا
هفته دوم تیرماه (6 تا 12تیر) در تاریخ جمهورى اسلامى ایران، هفته‌‌اى پرحادثه است، که عمدتا استکبار جهانى به رهبرى آمریکا نقش اصلى را در آن‌‌ها ایفا کرده است. به این منظور، این هفته، هفته افشاى حقوق بشر آمریکایى نامگذارى شده است.دربازه زمانى 6تا12 تیرماه به‌‌ویژه در دهه 1360 به حوادث و رویدادهایى بر مى‌‌خوریم که به‌‌دلیل جنایاتى که چه به‌‌صورت مستقیم و چه با حمایت استکبارجهانى علیه مردم ایران صورت‌‌گرفته است. فاجعه هفتم تیر، بمباران شیمیایى سردشت، حمله به هواپیماى مسافربرى ایران و چندین مورد دیگر ازجمله جنایاتى است که هرکدام ازآن‌‌ها به تنهایى آسودگى راازوجدان بشریت مى‌‌رباید.
* جنایات 6 تا 12 تیر
پس از پیروزى انقلاب اسلامى که منجر به قطع ید استکبار جهانى از حاکمیت و منافع ایران شد، آمریکا و حامیان و عوامل داخلى و خارجى ظاش از آن زمان تاکنون براى از بین بردن و به شکست انجامیدن نظام جمهورى اسلامى به انحاء مختلف دست به اقدام و جنایت زدند.
الف:ترورحضرت امام خامنه ظاى‌‌
در ششم تیر سال 1360 حضرت آیت ا… خامنه اى در مسجد ابوذر تهران توسط عوامل منافقین ترور شد. هرچند درباره انتساب این ترور به منافقین و یا باقیمانده‌‌هاى گروه فرقان اختلاف نظر است، اما در سایت مرکز حفظ و نشر آثار حضرت آیت‌‌ا… العظمى خامنه‌‌اى آمده که منابع غیررسمى همچنان این ترور را به گروهک تروریستى منافقین منسوب کردند و این اقدام اولین مورد از سلسله اقدامات تروریستى منافقین علیه مقامات جمهورى اسلامى بوده است.
شرح حادثه بدین گونه بود که؛ پس از شروع سخنرانى حضرت آیت‌‌ا… خامنه‌‌اى در مسجد ابوذر تهران، ضبط صوتى میان مردم دست به دست مى‌‌شود و سمت راست سخنران، حضرت آیت‌‌ا… خامنه‌‌اى قرار مى‌‌گیرد. این ضبط صوت توسط عامل انفجار به گونه‌‌ظ اى در جلوى آیت ظا… خامنه‌‌ظ اى قرار داده مى‌‌ظ شود که قلب ایشان را نشانه رود؛ اما در میانه سخنرانى به‌‌دلیل مشکل صدا، ایشان (آیت ظا… خامنه ظاى) کمى جابه جا مى‌‌شوند و ضبط از جلوى قلب فاصله مى‌‌گیرد. همین مسأله باعث مى‌‌شود آسیب جدى در نهایت به دست ایشان وارد شود و دست راست، صدمه زیادى مى‌‌بیند. هر چند وضعیت قلب هم بحرانى بوده به‌‌نوعى که بعد از انتقال ایشان به یک درمانگاه در خیابان قزوین و سپس بیمارستان بهارلو در پل جوادیه، آیت‌‌ا… خامنه‌‌اى در نهایت به بیمارستان قلب شهید رجایى منتقل مى‌‌شوند تا ادامه درمان آن‌‌جا صورت گیرد.
ب:فاجعه هفتم تیر
انفجار تروریستى 7 تیر ماه 1360 از بزرگترین انفجارهاى تروریستى تاریخ جمهورى اسلامى ایران است که طى آن آیت ظا… دکتر سیدمحمد حسینى بهشتى رئیس دیوان عالى کشور و 72 تن از مسؤولان نظام (چهار وزیر، 12 معاون وزیر و حدود 30 نماینده مجلس) با بمب گذارى منافقان ترور شده و به شهادت رسیدند.
این فاجعه آن‌‌قدر بزرگ بود که به تعبیر رهبر معظم انقلاب «به‌‌طور طبیعى باید منجر به شکست انقلاب اسلامى مى‌‌شد اما به برکت خون این شهدا، درست عکس آنچه تصور مى‌‌ظرفت اتفاق افتاد و بعد از این حادثه، ملت متحد شد و انقلاب در مسیر واقعى و صحیح خود قرار گرفت.» حادثه هفتم تیر،6 روز پس از عزل بنى صدر از ریاست جمهورى و یک ماه قبل از فرار وى و مسعود رجوى سرکرده گروهک تروریستى منافقین به فرانسه صورت گرفت.
ج:بمباران شیمیایى سردشت‌‌
بعداز ظهر روز 7 تیر1366، نیروى هوایى ارتش رژیم بعثى مورد حمایت آمریکا و غرب، با استفاده از بمب‌‌هاى شیمیایى دریافتى از کشورهاى غربى، چهار نقطه پر ازدحام شهر سردشت (از توابع استان آذربایجان غربى) را مورد حمله قرار داد. در این حمله، 110 نفر از ساکنان غیرنظامى که تعداد زیادى از آن‌‌ها را زنان و کودکان خردسال تشکیل مى ظ دادند، به شهادت رسیده و بیش از 8000 نفر دیگر نیز در معرض گازهاى سمى قرار گرفتند و مسموم شدند، که هنوز نیز مصدومیت‌‌هاى ناشى از آن اقدامات تروریستى را با خود به همراه دارند.
بمباران شیمیایى سردشت یکى از نقاط تاریک تاریخ است که حمایت مدعیان حقوق بشر از اقدامات تروریستى و انفعال نهادهاى بین‌‌المللى را در این زمینه نشان مى‌‌دهد. با گذشت بیش از سه دهه از بمباران شیمیایى دشمن بعثى، هنوز فجایع ناشى از آن التیام نیافته و آثار مصیبت‌‌بار آن و قصور و اغماض عامدانه حامیان صدام را که با کمک و مساعدت به این رژیم و تجهیز آن به سلاح‌‌هاى ممنوعه شیمیایى، او را در ارتکاب این جنایات یارى کردند نمى‌‌توان فراموش کرد.
به گفته حسن قشقاوى، معاون وزیراسبق امور خارجه؛ 400 شرکت خارجى در تهیه مواد مورد نیاز بمب‌‌هاى شیمیایى با رژیم بعث عراق همکارى داشتند، ولى هیچ‌‌گونه اقدامى براى احقاق حقوق مردم این شهرستان در مجامع بین‌‌المللى انجام نداده‌‌اند.وزارت امور خارجه بیش از 12 هزار صفحه مدرک و سند در محکومیت شرکت‌‌هاى اروپایى در اختیار دادگاه بین‌‌المللى لاهه قرار داد؛ ولى این دادگاه تاکنون فقط به محکوم کردن یک نفر هلندى در این زمینه اکتفا کرده است.تاکنون یک دلار نیز در راستاى کمک به مردم‌‌بى‌‌دفاع سردشت و جبران خسارت‌‌هاى وارد شده از سوى مجامع بین‌‌المللى پرداخت نشده است.
فاجعه سردشت نشان داد کنوانسیون‌‌ها و معاهدات حقوقى درباره منع استفاده از سلاح‌‌هاى کشتار جمعى چگونه تحت تأثیر ملاحظات سیاسى و منفعت‌‌نگرى قدرت‌‌هاى به‌‌اصطلاح حامى حقوق بشر قرار مى‌‌گیرد که امروز نیز همین کشورها مانع اجرایى شدن کنوانسیون منع استفاده از سلاح‌‌هاى شیمیایى هستند.
د:شهادت آیت ا… صدوقى‌‌
ترور و شهادت آیت‌‌ا… صدوقى از یاران دیرین نهضت اسلامى و از افراد مؤثر جریان انقلاب اسلامى توسط عوامل استکبار از دیگر وقایع هفته دوم تیرماه است. آیت ا… صدوقى که پس از پیروزى انقلاب توسط امام خمینى(ره) به امامت جمعه یزد منصوب شده بود به‌‌دلیل تأثیرگذارى فراوان در جریان انقلاب، به‌‌شدت مورد خشم دشمنان انقلاب قرار داشت و چند بار نیز مورد سوءقصد قرار گرفت. سرانجام آیت ا… صدوقى در یازدهم تیر1360 مصادف با دهم ماه مبارک رمضان 1402 بعد از نماز جمعه مورد حمله انتحارى مزدور منافقین محمدرضا ابراهیم‌‌زاده اهل نائین قرار گرفت و در سن 75 سالگى به شهادت رسید که به شیخ الشهداى محراب نیز لقب گرفت.در این حادثه علاوه بر شهید آیت‌‌ا… صدوقى، تعدادى از پاسداران محافظ ایشان مجروح شدند و سه نفر از نمازگزاران نیز به شهادت رسیدند.
ه:حمله به هواپیماى مسافرى ایرباس‌‌
از مهم‌‌ترین وقایع هفته دوم تیرماه که استکبار جهانى به‌‌طور مستقیم دست به جنایت علیه مردم ایران زد، حمله موشکى ناو جنگى آمریکا به هواپیماى مسافربرى ایرباس ایرانى در آب‌‌ظهاى نیلگون خلیج فارس در 12 تیرماه 1367 برابر با سوم ژوئیه 1988 میلادى است. این حادثه لکه ننگى است که در کنار دیگر جنایات آمریکا به‌‌خوبى‌‌صداقتى مقامات این کشور را در زمینه حقوق بشر نشان مى‌‌دهد.
در اقدام تروریستى 12 تیر 67، پرواز مسافربرى شماره 655 شرکت هواپیمایى ایران ایر شناسه پروازى R655 از مبدأ بندرعباس به مقصد دبى، با شلیک دو موشک کروز از ناو هواپیمابر یو.اس.اس.جک وینسنس متعلق به نیروى دریایى آمریکا بر فراز آب‌‌هاى نیلگون خلیج فارس و در نزدیکى جزیره «هنگام» در فضاى هوایى جمهورى اسلامى ایران مورد هدف قرار گرفت و سقوط کرد.در پى این حمله تروریستى، همه 290 سرنشین ایرباس ایرانى شامل 156 مرد، 53 زن، 57 کودک 2 تا 12 ساله و 8 کودک زیر دو سال و 42 نفر با ملیت‌‌هاى یوگسلاو، پاکستانى، هندى، عربى و 16 خدمه پروازى در دم جان باختند.
بر اساس گزارش‌‌ها، اولین موشک، بال سمت چپ هواپیما را جدا مى‌‌کند و موشک دیگر نیز مستقیم به قسمت دم هواپیما شلیک مى‌‌شود که پس از برخورد، آن‌‌را از جا مى‌‌کند. هواپیما مستقیم به سمت دریا شیرجه مى‌‌رود و تنها 84 ثانیه پس از شلیک موشک‌‌ها، هواپیما به سطح دریا برخورد مى‌‌کند و منفجر مى‌‌شود.
بلافاصله پس از این حادثه، مقامات آمریکایى تلاش کردند با بازى رسانه‌‌اى، خود را در این اقدام تروریستى‌‌بى‌‌ظگناه نشان دهند و ابتدا مدعى شدند به اشتباه تصور کرده‌‌اند یک فروند هواپیماى اف‌‌14 جمهورى اسلامى ایران را مورد هدف قرار داده‌‌اند؛ ادعایى که البته طبق شواهد و اسناد به دست آمده رد شد.
آمریکا ادعا مى‌‌کرد هواپیماى ایرباس A300 خارج از دالان هوایى پرواز مى‌‌کرده و رزمناو آمریکایى نیز هفت بار اخطار رادیویى براى هواپیما مخابره کرده، ولى در پى آن جوابى دریافت نکرده است؛ در حالى که مطابق اسناد و مدارک موجود ایرباس شماره 655 در مسیر پروازى خود در دالان تجارى آمبر 59 و در ارتفاع 14 هزار پایى در حال پرواز بوده است.
دلایل و قرائن نشان مى‌‌دهد که نه تنها کشتى ظهاى جنگى آمریکا از پیام ظهاى رادیویى هواپیماى ایرباس شماره 655 که بر روى فرکانس‌‌ظهاى باز و به زبان انگلیسى مخابره مى‌‌ظشد، باخبر و مطلع بودند، بلکه قطعاً آن پیام‌‌ظها را نیز در اختیار داشتند. پیام‌‌ظهاى رادیویى اى که نشان دهنده غیرنظامى بودن هواپیما و مسافرى و تجارى بودن آن بود. این مدعا با بررسى یافته‌‌هاى مربوط به تحقیقات رسمى که آمریکا بلافاصله بعد از حادثه انجام داد، ثابت مى‌‌شود. تحقیقات وزارت دفاع آمریکا در خصوص حادثه مزبور در تاریخ 19 ژوئیه (28 تیرماه 67) انجام و در تاریخ 28 ژوئیه (6 مرداد) منتشر شد. گزارش وزارت دفاع آمریکا در پاراگراف چهارم از صفحه E-8 اظهار مى‌‌دارد: «پرواز 655 ایران ایر از بندرعباس شروع شد و به پرواز خود در مسیرى عادى ادامه داد تا این‌‌که هفت دقیقه پس از پرواز توسط یک موشک پرتاب شده از سوى ناو وینسنس مورد اصابت قرار گرفت… آخرین تماس خلبان براى گزارش‌‌ظدهى در خصوص موقعیت هواپیما نیز حدوداً در ساعت 58:9 بود.» ازاین‌‌رو باید نتیجه گرفت که در زمان مزبور، آمریکا از مسأله مسافربرى بودن هواپیما و غیرنظامى بودن آن پرواز اطلاع کاملى داشته است.
با این حال مقام‌‌هاى آمریکایى پس از چندى، در توهینى آشکار به ملت ایران، مدال شجاعت بر گردن ناخداى این ناو انداختند و بدین سان حمایت رسمى خود را از این جنایت اعلام نمودند. به هر تقدیر، این جنایت نیز در کنار جنایات بى شمار دولت آمریکا، در پرونده سیاه استکبار جهانى ثبت شد و لکه ننگ دیگرى بر تارک آن جنایت پیشگان نقش بست.
* موارد دیگرازجنایات‌‌
در کنار موارد ذکر شده، اقدامات‌‌بى‌‌ظشمار دیگرى از مصادیق حقوق بشر آمریکایى را علیه ملت ایران طى 38سال گذشته پس از پیروزى انقلاب اسلامى مى‌‌ظتوان نام برد که در اینجا به گوشه‌‌ظ اى از آن‌‌ها اشاره مى‌‌شود.
1-حمایت از تجزیه‌‌طلبى و تروریسم‌‌
پس از پیروزى انقلاب اسلامى در ایران مجموعه دستگاه‌‌ظهاى سیاسى، تبلیغاتى، امنیتى، حقوقى و اقتصادى غرب به‌‌ظویژه آمریکا و رژیم صهیونیستى علیه انقلاب اسلامى بسیج شدند. سفارتخانه آمریکا در تهران به ستاد ایجاد هماهنگى میان نیروهاى مخالف انقلاب تبدیل گردید. از فرداى پیروزى انقلاب یعنى از 23 بهمن 1357 تحرکات تجزیه‌‌ظ طلبانه آغاز گشت. اسنادى وجود دارد که نشان مى‌‌ظ دهد دولت آمریکا در ابتداى پیروزى انقلاب اسلامى نسبت به پیشبرد طرح‌‌هاى تجزیه طلبانه در ایران به‌‌عنوان یکى از راه‌‌ظهاى تضعیف نظام جمهورى اسلامى‌‌بى‌‌ظ تمایل نبوده است. در یکى از اسناد بدست آمده از سفارتخانه آمریکا در تهران تمایل به استفاده از ظرفیت قومیت‌‌ها جهت سرنگونى نظام جمهورى اسلامى به‌‌ظ خوبى بازتاب یافته است. در این سند که در تاریخ 15/5/58 و با طبقه‌‌ظ بندى سرى منتشر شده آمده است: اگر کردها، آذربایجانى ظها، اعراب و سایر گروه‌‌ظهاى قومى تلاش‌‌ظهاى خود را هماهنگ کنند و در جهت مشترک سرنگونى دولت کنونى با یکدیگر همکارى و از یکدیگر حمایت کنند به عقیده ما امکان موفقیت دارند.
2-حمایت از سازمان تروریستى منافقین‌‌
هرچند آمریکا و برخى از کشورهاى غربى پس از پیروزى انقلاب اسلامى به‌‌صورت پنهانى و غیرمستقیم از اقدامات تروریستى سازمان مجاهدین خلق (منافقین) حمایت و پشتیبانى مى‌‌ظ کردند، اما اتحادیه اروپا و متعاقب آن آمریکا در اقدامى آشکار این گروه تروریستى و جنایتکار که دستشان به خون بیش از 17هزار انسان‌‌بى‌‌ظگناه ایران آغشته است را از فهرست سازمان‌‌ظهاى تروریستى خارج کردند. این اقدام در واقع، وابستگى و تعلق داشتن گروه تروریستى منافقین و عملکرد آن‌‌ها را به آمریکا و غرب ثابت کرد. شوراى وزیران اتحادیه اروپا روز دوشنبه، 7 بهمن 1387، با خارج شدن نام سازمان مجاهدین خلق ایران (منافقین) از لیست تروریستى اتّحادیه اروپا موافقت کرد. وزارت خارجه آمریکا نیز روز جمعه 28 سپتامبر2012 برابر با هفتم مهر 1391با صدور اطلاعیه‌‌ظ اى اعلام کرد که «وزیر امور خارجه آمریکا بنابر مفاد قانونى تصمیم گرفت که سازمان مجاهدین خلق و حامیان این گروه را از فهرست سازمان‌‌هاى تروریستى ایالات متحده خارج کند.»
3-بودجه براى براندازى جمهورى اسلامى‌‌
یکى از اقداماتى که آمریکا در راستاى تضعیف و نهایتا ساقط کردن نظام جمهورى اسلامى ایران به انجام رسانده اختصاص بودجه جهت مقابله با نظام بوده است. به‌‌عنوان مثال در 14 فوریه سال 2006 (25 بهمن 1384) کاندولیزا رایس وزیر امور خارجه وقت آمریکا به کمیته روابط خارجى کنگره این کشور رفت و درخواست 75 میلیون دلار براى بهبود وضعیت آزادى و حقوق بشر در داخل ایران را ارائه داد. مسؤول آن‌‌ظهم دیوید دنه‌‌ى یکى از مشاوران بخش خاور نزدیک وزارت امور خارجه آمریکا بود.
یادآور مى‌‌ظ شود این سومین سالى بود که براى چنین امرى پول درخواست مى‌‌ظشد. اما در دو سال قبل از آن به ترتیب تنها حدود 2 و سپس 11 میلیون دلار هزینه شده بود که ظاهرا بیشتر براى تلویزیون فارسى صداى آمریکا و رادیو فردا هزینه شده بود که هر دو در راستاى براندازى نظام جمهورى اسلامى ایران فعالیت مى-کنند. اما پس از این‌‌که آمریکا بودجه 75 میلیون دلارى را به بهانه گسترش دموکراسى در ایران اختصاص داد دامنه اقدامات خرابکارانه و براندازانه نیز گسترش پیدا کرد و طیف بیشترى از نیروهاى برانداز مشمول کمک -هاى آمریکا شدند. اختصاص چنین بودجه اى یکى از مصادیق بارز دخالت‌‌ظ و اقدام ضد بشرى آمریکا در امور ایران بود.
4-راه ظاندازى جنگ تحمیلى‌‌
آمریکا در اوایل دهه 1980 بعد از شکست در واقعه طبس و کودتاى نوژه توان حمله نظامى موفقیت‌‌آمیزى علیه ایران را نداشت. بدین خاطر در راه رسیدن به یک توان نظامى مناسب نیازمند زمان بود. در نتیجه اولویت را به بر اندازى جمهورى اسلامى ایران توسط دیگران مى‌‌ظداد. به این دلیل، وظیفه حمله به ایران را به عراق سپرد. برژینسکى مشاور امنیت ملى کارتر، براى زمینه‌‌سازى و اطلاع از وضع عراق براى شروع جنگ، سفرهاى محرمانه مکررى به بغداد کرد. مجله «وال استریت ژورنال» مورخ نوزدهم بهمن 1358 یکى از این سفرهاى محرمانه را فاش ساخت و تایمز لندن مورخ 27 خرداد 1359 به ملاقات برژینسکى و صدام اشاره کرد. در یکى از این گزارشات چنین آمده است: برژینسکى پس از سفر محرمانه خود به بغداد در یک مصاحبه تلویزیونى گفت: ما تضاد قابل ملاحظه‌‌ظ اى بین آمریکا و عراق نمى‌‌ظ بینیم، ما معتقدیم عراق که تصمیم به استقلال دارد در آرزوى امنیت خلیج عربى ! (فارس) است و تصور نمى‌‌ظ کنیم که روابط آمریکا و عراق سست گردد.
«کنت تیمر من» نیز در کتاب خود در این باره مى‌‌نویسد: «به نوشته نیویورک تایمز و اظهارات یک ایرانى مقیم خارج از کشور، برژینسکى به امان پایتخت اردن رفت و با رهبر عراق در اواسط تیر ماه 1359 به‌‌طور محرمانه دیدار کرد. به نوشته این روزنامه، هدف از این دیدار بحث و مذاکره درباره راه ظهاى هماهنگ کردن فعالیت‌‌ظهاى آمریکا و عراق و مخالفت با سیاست ظهاى ایران بود».
علاوه بر این، آمریکا کمک ظهاى مستقیم و غیر مستقیمى از طریق کشورهاى عربى منطقه به عراق انجام داد. آمریکا در کنار حمایت مستقیم از عراق در تهیه تجهیزات پیشرفته نظامى با کاربردهاى مختلف، برنامه ظاى تحت عنوان «استانج» براى توقف صدور هرگونه اسلحه به ایران طرح و با تشکیل کمیسیونى تلاش‌‌ظهاى خود را با جمع آورى اطلاعات از مراکز، کارخانه ظها و کشورهاى فروشنده اسلحه به ایران آغاز کرد.
5-مشارکت نظامى مستقیم آمریکا در جنگ‌‌
انهدام سکوهاى نفتى: در 27 مهر 1366 چهار ناو آمریکایى مجهز به موشک‌‌ظهاى هدایت شونده «یانگ»، «هول»، «کید» و «لفت ویچ»، سکوهاى نفتى «رسالت» و «رشادت» ایران را واقع در صد و پنجاه کیلومترى شمال شرقى قطر گلوله باران کردند. در این گلوله باران، تأسیسات سکوها منهدم و تولید نفت از مناطق دریایى مزبور به‌‌طور کامل متوقف شد. آمریکا این اقدام خود را دفاع مشروع و پاسخى به انهدام کشتى کویتى سى اویل سیتى با پرچم آمریکا عنوان کرد. در 29 فروردین 1367 دو سکوى نفتى رشادت و سلمان مربوط به حوزه‌‌هاى نفتى سیرى و سلمان پس از یک اخطار نیم ساعتى مبنى بر تخلیه سکوها، مورد حمله چند فروند ناو و هلیکوپتر جنگى آمریکا قرار گرفت و به آتش کشیده شدند. پس از حمله آمریکا به سکوهاى نفتى ایران، ناوچه سهند که بندرعباس را به‌‌سوى مناطق نفتى مورد حمله ترک کرده بود، در 10 مایلى جنوب غربى پایانه نفتى لارک واقع در غرب تنگه هرمز از سوى هواپیماهاى آمریکا هدف قرار گرفت و در اثر بمب‌‌هاى هدایت‌‌شونده لیزرى که از سوى سه فروند هواپیماى شکارى بمب افکن A6 شلیک شده بودند، منهدم شد.
تاریخ جمهورى اسلامى ایران سرشار از رویدادهایى این چنینى است که استکبار جهانى به سرکردگى آمریکا نقش اول را در آن‌‌ها بازى مى‌‌ظ کند. آنچه که ذکر شد تنها گوشه و نمونه اى از مصادیق حقوق بشر آمریکایى و یا به عبارتى جنایات ضد بشرى استکبار جهانى علیه ملت ایران بود. چراکه وجود بیش از 17 هزار شهید ترور توسط عوامل استکبار که امروزه آزادانه در کشورهاى غربى در حال رفت و آمدند، به همراه صدها هزار شهید و جانباز و آسیب دیده ناشى از جنایات ضد بشرى در کنار خسارت‌‌ظهاى‌‌بى‌‌ظشمار مالى و جانى دیگر طى 38 سال گذشته ثمره جنایات مدعیان دفاع از حقوق بشر به سرکردگى آمریکا، برخى کشورهاى غربى و رژیم غاصب صهیونیستى بر مردم ایران است.
* حمله موشکى به هواپیماى مسافربرى‌‌
چکیده:29سال از وقوع حادثه تلخ سقوط هواپیماى مسافربرى جمهورى اسلامى ایران به‌‌وسیله ناوهاى آمریکایى‌‌گذرد، واقعه اى ناگوار که هیچ گاه از خاطره مردمان این دیار پاک نخواهد شد و همچون زخمى عمیق در تاریخ پربار ایران باقى خواهد ماند.در 12 تیرماه سال 67 یک فروند هواپیماى مسافربرى ایرباس خطوط هوایى جمهورى اسلامى که از «بندرعباس» عازم «دبى» بود بر فراز آب‌‌هاى خلیج فارس و در نزدیکى جزیره «هنگام» مورد حمله یگان دریایى آمریکا، مستقر در آب‌‌هاى خلیج فارس قرار گرفت و سقوط کرد. این هواپیما که با دو فروند موشک ناو جنگى «وینسنس» مورد حمله قرار گرفت حامل 290 مسافر و خدمه بود که تمامى آن‌‌ها اعم از 66 کودک، 53 زن و 46 تبعه کشورهاى خارجى کشته شدند.
در این فاجعه، تمامى سرنشینان هواپیمابه شهادت رسیدندکه 66 کودک زیر12 سال، 52 زن و 46 تن تبعه کشورهاى یوگسلاوى، کویت، افغانستان، هندوستان، پاکستان، ایتالیا، شارجه و دوبى ازجمله وابسته نظامى پاکستان در ایران و خانواده‌‌اش در میان کشته شدگان بودند.
* شرح حادثه‌‌
یک سال پس از تجاوز رژیم عراق در سال 1360، حمله به کشتى‌‌هاى تجارى در خلیج فارس شروع شد و با اعلام مین گذارى سواحل بندرى امام خمینى(ره) و حمله به دو کشتى تجارى، در تاریخ 21/10/1360 امنیت خلیج فارس توسط عراق مختل شد و به‌‌دنبال تحویل هواپیماهاى سوپراتاندارد و موشک‌‌هاى اگزوسه توسط فرانسه به عراق، ابعاد این حملات افزایش یافت. در برابر این حملات که عراق، به‌‌صراحت مسؤولیت آن‌‌را بر عهده مى‌‌گرفت، شوراى امنیت عکس العمل مناسبى نشان نداد، ولى در قبال انتساب چند حمله به ایران و شکایت شوراى همکارى خلیج فارس، شوراى امنیت در تاریخ 11/3/1363 مطابق با اول ژوئن 1984، مبادرت به صدور قطعنامه 552 نمود و در آن خواستار توقف این حملات شد. از آغاز جنگ تا 10 ژوئیه 1984، 112 کشتى در خلیج فارس مورد حمله موشکى قرار گرفت. جمهورى اسلامى ایران در ژانویه 1985، به دبیر کل وقت سازمان ملل اعلام داشت که از هرگونه اقدامى براى تأمین آزادى و امنیت کشتیرانى که در خلیج فارس صورت گیرد حمایت و استقبال خواهد کرد، اما حملات به کشتیها ادامه یافت. تا تیر ماه 1366، حدود 5/8 میلیون تن کالا از محموله‌‌هاى کشتیها در خلیج فارس، به زیر آب رفت. 41 کشتى کاملاً نابود، و به 34 تن محموله کالا آسیب وارد شد، و بیش از 200 تن از ملوانان کشورهاى مختلف به قتل رسیدند و به همین تعداد نیز مجروح شدند.
بدین ترتیب، عراق درهدف خود مبنى بر بین‌‌المللى کردن جنگ خلیج فارس تا اندازه زیادى موفق شد و قدرت‌‌هاى غربى و در رأس آن‌‌ها آمریکا، حضور گسترده و تهدیدآمیزى در خلیج فارس یافتند و بالاخره کشتیهاى نفتکش کویتى با پرچم آمریکا در خلیج فارس حرکت کردند. هم‌‌چنین حملات نظامى آمریکا به سکوهاى نفتى ایران دخالت آشکار آن دولت در منطقه به نفع عراق و علیه جمهورى اسلام ایران را به وضوح نشان داد.
یکى از نتایج شوم این همه تشنج آفرینى رژیم عراق و دامن زدن آمریکا به ناامنى در خلیج فارس، حمله به هواپیماى مسافربرى جمهورى اسلامى ایران بود که در مورخه 12/4/1367 مطابق با 3 ژوئیه 1988، برفرازآب‌‌هاى سرزمین ایران و درآب‌‌هاى حوالى جزیره «هنگام»، توسط دو موشک از ناو آمریکایى وینسنس- که خود به آب‌‌هاى سرزمین ایران تجاوز کرده و در آن مستقر بود- مورد حمله قرار گرفت و تمامى مسافران و خدمه هواپیما به وضع اسفناکى به شهادت رسیدند.
متعاقب این تجاوز آشکار، جمهورى اسلامى ایران در روز 14 تیر 1367، طى نامه اى به رئیس شوراى امنیت، خواستار تشکیل جلسه فورى شورا براى رسیدگى به موضوع شد. 25 تیر 1367، مطابق با 16 ژوئیه 1988، شورا تشکیل جلسه داد. از سوى جمهورى اسلامى ایران دکتر ولایتى وزیر امور خارجه وقت و از جانب آمریکا بوش معاون وقت رئیس جمهورى درجلسه حضور داشتند.
* موضع‌‌گیرى آمریکایى‌‌هاى جنایتکار
آمریکاییان نخست بیان کردند، یک فروند هواپیماى اف 14 جمهورى اسلامى ایران را هدف موشک قرار داده‌‌اند، در حالى که ناو یو اس اس وینسنس به پیشرفته‌‌ترین تجهیزات و دستگاه‌‌هاى رادارى مجهز بود و مى‌‌توانست نوع هواپیماى نظامى از هواپیماى غیر نظامى را به آسانى تشخیص دهد. پس از آشکار شدن نوع هواپیما، دولت وقت آمریکا مدعى شد، هواپیماى ایرباس خارج از دالان هوایى پرواز کرده و ناو آمریکایى بارها اخطار رادیویى براى آن فرستاده اما از هواپیماى مسافربرى ایران پاسخى دریافت نکرده است!
بنابراین هدف قرار دادن هواپیماى مسافربرى ایران از طرف ناو دریایى آمریکا یکى دیگر از مراحل رویارویى استکبار با جمهورى اسلامى به شمار مى‌‌رفت وگفته‌‌هاى مقام‌‌هاى آمریکایى براى توجیه این رخداد، قابل پذیرش نبود و احتمال وقوع اشتباه وجود نداشت.
وزارت دفاع آمریکا با ارایه گزارشى در این باره نوشت: «پرواز 655 ایران ایر از بندرعباس شروع شد و به پرواز خود در مسیرى عادى ادامه داد تا این‌‌که هفت دقیقه پس از پرواز به‌‌وسیله موشک پرتاب شده از طرف ناو وینسنس مورد اصابت قرار گرفت…آخرین تماس خلبان براى گزارش دهى درباره موقعیت هواپیما نیز در 9 و 58 دقیقه بود.
این موضوع نشان مى‌‌دهد که ناو آمریکایى از نوع هواپیماى مسافربرى و غیرنظامى بودن آن، آگاهى داشته است اما نه تنها آنان هیچ گاه به این موضوع اعتراف نکردند.
رفتار مزورانه آمریکا در این میان نیز قابل مطالعه است. از یک سو،رونالد ریگان، رئیس جمهور وقت آمریکا، در اعلامیه‌‌اى، با اظهار تأسف ازاین‌‌رویداد تلخ، به سرنگون شدن هواپیماى مسافربرى ایران اعتراف کرد، ولى اقدام ناو آمریکایى را عمل دفاعى به جا دانست و مدعى شد هواپیماى ایرباس ایرانى در حال کاهش ارتفاع و شیرجه رفتن به‌‌سوى ناو آمریکایى بوده است. از سوى دیگر، به فرمانده ناو وینسنس که موجب سقوط هواپیماى مسافربرى ایران شده بود نشان افتخار داد و بر جنایت او مهر تأیید زد. این تناقض آشکار از عوام فریبى ریاکارانه دولت آمریکا و نیات شوم سردمداران این کشور خبر مى‌‌داد.
* قطعنامه خنثى شوراى امنیت و ایکائو
شوراى امنیت پس ازاستماع سخنان دکترولایتى وجرج بوش درجلسه شماره 2821 خوددرتاریخ‌‌20 ژوئیه‌‌
طرح قطعنامه پیشنهادى را تصویب کرد. متن قطعنامه به شرح زیر است.
شوراى امنیت، با بررسى نامه مورخه 5 ژوئیه 1988 جانشین نماینده دائم جمهورى اسلامى ایران خطاب به رئیس شوراى امنیت و با استماع بیانات نماینده جمهورى اسلامى ایران، وزیر امور خارجه (على اکبر ولایتى) و سخنان نماینده آمریکا (معاون رئیس جمهورى جرج بوش)، با ابراز تاسف عمیق از این‌‌که یک هواپیماى غیرنظامى «ایران ایر»در پرواز برنامه‌‌ریزى شده بین‌‌المللى 655، در پرواز بر فراز تنگه هرمز به‌‌وسیله موشک شلیک شده از ناو جنگى آمریکا (وینسنس) منهدم گردید، مواردزیرراموردتأکیدقرارداد.
1- تأسف عمیق خود را از ساقط ساختن هواپیماى غیرنظامى ایران به‌‌وسیله موشکى که از یک ناو جنگى آمریکا شلیک شده و تسلیت عمیق خود را به‌‌خاطر از دست رفتن غم‌‌انگیز جان انسانهاى‌‌بى‌‌گناه ابراز مى‌‌دارد.
2- همدردى صمیمانه خود را به خانواده‌‌هاى قربانیان سانحه غم‌‌انگیز و دولت‌‌ها و کشورهاى آنان اعلام مى‌‌دارد.
3- از تصمیم سازمان بین‌‌المللى هواپیمایى کشورى در پاسخ به درخواست جمهورى اسلامى ایران مبنى بر ایجاد گروه تحقیق براى بررسى تمام حقایق موجود هم‌‌چنین از اعلام ایالات متحده آمریکا و جمهورى اسلامى ایران مبنى برتصمیمشان براى همکارى با بررسى سازمان هواپیمایى کشورى استقبال مى‌‌کند.
4- از تمامى اعضاى کنوانسیون 1944 شیکاگو، درخواست مى‌‌کند که در همه شرایط، مقررات و رویه‌‌هاى سلامت هوانوردى کشورى به‌‌ویژه ضمائم آن کنوانسیون به‌‌منظور جلوگیرى از چنین پیشامدهایى را دقیقاً مراعات نمایند.
5- لزوم اجراى فورى و کامل قطعنامه 598 (1987)،شورارابه‌‌عنوان تنهامبناى حل جامع، عادلانه، شرافتمندانه و پایدار ِ منازعه میان ایران و عراق ابراز و پشتیبانى خود را از دبیر کل براى اجراى این قطعنامه اعلام و خود را ملتزم به همکارى با دبیر کل براى تسریع در اجراى طرح اجرایى او مى‌‌نماید.»
جمهورى اسلامى ایران علاوه بر شوراى امنیت و شوراى ایکائو، شکایت خود را در دیوان بین‌‌المللى دادگسترى لاهه نیز مطرح کرد. عنصر تخصصى سازمان ملل متحد یعنى ایکائو (سازمان هواپیمایى کشورى بین‌‌المللى) نیز از مسائل سیاسى به دورنمانده وبه جاى بررسى فنى و ارائه طریق به شوراى امنیت به ابراز تاسف و تسلیت به بازماندگان سانحه پرداخت.
* محکومیت دردادگاه‌‌
دولت آمریکا با حمله عمدى و تجاوزکارانه به هواپیماى مسافربرى ایران نه تنها اصول و قواعد مشخص قراردادى فى‌‌مابین دو دولت را آشکارا نقض کرد، بلکه قواعد آشکار و مسلم حقوق بینالملل را نیز زیرپا نهاد. در این‌‌رابطه، اصولى از منشور ملل متحد در خصوص ممنوعیت توسل به زور (بند 4 ماده منشور) و لزوم احترام به حاکمیت و تمامیت ارضى واحدهاى سیاسى جامعه بینالمللى نیز حائز اهمیت است.
شایان ذکر است که پس از خاتمه زودرس دعوا در دیوان که قبل از صدور رأى نهایى صورت پذیرفت، دولت آمریکا به‌‌عنوان غرامت مبلغ 55 میلیون دلار براى خانواده‌‌هاى قربانیان و نیز مبلغ 40 میلیون دلار براى غرامت ناشى از سقوط هواپیما به دولت جمهورى اسلامى ایران پرداخت.
پرداخت غرامت از سوى آمریکا را چنان‌‌چه در پرتو قواعد حقوق بین‌‌الملل ارزیابى کنیم، منطقاً مى‌‌توان نتیجه گرفت که آمریکا نه تنها مسؤولیت خود را در قبال این فاجعه به‌‌عهده گرفته است، بلکه به لوازم بعدى آن (یعنى پرداخت غرامت وارده) نیز ملتزم شده است.
با این حال سؤالى که اکنون فرا روى ماست این است که آیا صرف پرداختن چنین غرامتى، جبران‌‌کننده تمامى آثار زیانبار مادى و معنوى وارده به حیثیت حقوقى نظام جمهورى اسلامى ایران از یک سو و التیام بخش عواطف جریحه دار شده ملت ایران از سوى دیگر بود یا خیر؟! سؤالى که پاسخ آن بغایت دشوار است.
انگشت «ویت راجز» فرمانده وینسس اگرچه ماشه را چکاند و نشان لیاقت گرفت، اما خود او روانه تیمارستان شد همان‌‌گونه که خلبان هواپیماى آمریکایى که بر سر مردم هیروشیما بمب اتم فرو ریخته بود روانه تیمارستان شد.این وقایع بیانگرآنند که دولت آمریکا علیرغم همه ادعاهایى که در حمایت و پاسدارى از حقوق بشر داشته و دارد، در عمل راهى بر خلاف این ادعاها را طى مى‌‌کند.فاجعه ایرباس اگرچه مهم‌‌ترین مورد نقض حقوق بین‌‌الملل هوایى و قواعد اساسى تضمین امنیت و سلامت هواپیمایى بین‌‌المللى کشورى به شمار مى‌‌رود، اما فرمانده ناو وینسس به‌‌خاطر این عمل از دولتمردان آمریکا نشان لیاقت گرفت و سروصداترین محافل سیاسى غرب به آرامى از کنار آن گذشتند.در هر حال آمریکایى‌‌ها به‌‌صورت جسارت‌‌آمیزى دلایل این جنایت خود را بیان و تأکید کردند که هدف آمریکا از ساقط کردن هواپیماى ایرباس ایران، وادار کردن جمهورى اسلامى به پذیرش صلح و پایان جنگ تحمیلى بود، چنان‌‌که رونالد ریگان، رئیس جمهور وقت آمریکا در این زمینه اظهار کرد: «این فاجعه (سقوط هواپیماى مسافربرى ایران از سوى آمریکا) ضرورت دست‌‌یابى به برقرارى صلح را با حداکثر شتاب، دو چندان ساخته است» به عبارتى هدف آمریکا رهاندن گریبان صدام جنایتکار از دستان پرقدرت رزمندگان اسلام بود.

فرازهایی از فرمایشات امام خامنه ای مدظله العالی به بهانه سالروز افشاى حقوق بشر آمریکایى‌‌ به شرح ذیل است:
* فریب و دروغ؛ طبیعت تمدن غربى‌‌
یکى از طبایع تمدن غربى، فریب است؛ دوروئى، نفاق، دروغگوئى، تناقض در رفتار و گفتار؛ جنایت مى‌‌کنند، اسمش را حقوق بشر مى‌‌گذارند! ظلم مى‌‌کنند، اسمش را طرفدارى از ملتها مى‌‌گذارند! حمله نظامى مى‌‌کنند، اسمش را دفاع مى‌‌گذارند!(11/2/1392)
* رسالت «حقوق بشر» با «بمب اتم»!!!
آمریکایى‌‌ها مى‌‌گویند ما رسالت داریم (که) در دنیا، حقوق بشر و دمکراسى را توسعه دهیم. راه گسترش دمکراسى، کاربرد بمب اتم در هیروشیما است،، توپ و تانک و جنگ‌‌افروزى و کودتاگرى در آمریکاى لاتین و آفریقا است، امروز هم در خاورمیانه این‌‌همه دغل‌‌بازى و فریبگرى و ظلم و جنایت به چشم مى‌‌خورد. با این وسایل مى‌‌خواهند حقوق بشر و رسالت جهانى‌‌شان را گسترش دهند!(14/3/1383)
* نمونه‌‌هایى از حقوق بشر آمریکایى‌‌
1.شصت سال نسل‌‌کشى در فلسطین‌‌
ببینید امروز در دنیا چه مى‌‌کنند و چقدر ملتها، به‌‌خصوص ملتهاى مسلمان، مظلوم واقع مى‌‌شوند! آن‌‌وقت آقایان مى‌‌نشینند و دم از طرفدارى از حقوق بشر مى‌‌زنند و شرم هم نمى‌‌کنند! این وضع مردم مظلوم فلسطین است با آن فشارهایى که حکومت غاصب صهیونیستى بر آن‌‌ها وارد مى‌‌کند که در خانه خودشان هم نمى‌‌توانند به‌‌راحتى زندگى کنند و آزادانه رفت‌‌وآمد نمایند.(14/12/1370)
شصت سال نسل‌‌کشى در فلسطین، نقض حقوق بشر نیست؟ دادن سلاح اتمى به دولت غاصب صهیونیستى، نقض صلح جهانى نیست؟ این‌‌هایى که این‌‌کارها را کردند، مى‌‌توانند مدعى دفاع از صلح جهانى باشند؟(3/5/1391)
2.زندان‌‌هاى ابوغریب و گوانتانامو
حقوق بشرشان را در زندان‌‌هاى ابوغریب و گوانتانامو و زندان‌‌هاى متعدد دیگرى از این قبیل نشان دادند. حقوق بشرشان را در کشتارهاى گوناگون در افغانستان و امروز در پاکستان دارند نشان مى‌‌دهند.(8/8/1387)
3.حمایت از ترور بى‌‌گناهان یمن‌‌
آمریکا به ساده‌‌ترین سؤالهاى افکار عمومى دنیا امروز جواب نمى‌‌دهد. افکار عمومى دنیا از آمریکایى‌‌ها مى‌‌پرسند آیا شما خبر دارید که یک کشورى دارد یمن را ده ماه، یازده ماه بمباران مى‌‌کند، شهرها را نابود مى‌‌کند؟ اطّلاع دارید یا اطّلاع ندارید؟ اگر اطّلاع دارید، چرا حمایت مى‌‌کنید؟ اگر اطّلاع دارید، چرا اعتراض نمى‌‌کنید؟ اگر اطّلاع دارید و این را جنایت مى‌‌دانید، چرا هواپیماهاى سوخت‌‌رسان‌‌تان به آنها کمک مى‌‌کنند؟ چرا کمک مى‌‌کنید؟ چرا حمایت مى‌‌کنید؟ شما که دم از حقوق بشر مى‌‌زنید، جوابش را بدهید. اینکه هزاران کودک، هزاران زن و مرد، غیر نظامى، داخل خانه‌‌ها، در بیمارستان‌‌ها، در مدرسه‌‌ها بدون هیچ دفاعى کشته بشوند، تروریسم نیست؟ این وقیح‌‌ترین و بى‌‌رحمانه‌‌ترین شکل تروریسم دولتى نیست؟ چرا از آن حمایت مى‌‌کنید؟ آمریکایى‌‌ها به این جواب نمى‌‌دهند؛ صاف‌‌صاف به چشم مردم دنیا نگاه مى‌‌کنند، ادّعاى طرف‌‌دارى از حقوق بشر هم مى‌‌کنند!(19/11/1394)
4.حمله به بیمارستانها و دریغ از یک عذرخواهى‌‌
شما ملاحظه کنید در منطقه غربى ما، در عراق، در سوریه یا در منطقه شرقى ما، در افغانستان، در پاکستان چه مى‌‌کنند؟ هیچ ابائى ندارند، یعنى جان انسانها برایشان ارزشى ندارد. اینکه ادّعا مى‌‌کنند حقوق بشر و حقوق انسانها و حقوق شهروندى و از این ادّعاها و قالبهاى پوچ و بى‌‌محتوا، همه خلاف واقع است؛ شاهدش همین است که ملاحظه مى‌‌کنید؛ به بیمارستان حمله مى‌‌کنند، ده‌‌ها نفر بیمار را با بمباران به قتل مى‌‌رسانند، بعد مى‌‌گویند ببخشید اشتباه شد! گاهى همین ببخشید را هم نمى‌‌گویند.(15/7/1394)
5. قانونى‌‌کردن شکنجه‌‌
آن کسانى دم از حقوق بشر مى‌‌زنند که اولى‌‌ترین حقوق انسانها را، هم در زندانهایشان، هم در سرتاسر دنیا، هم در تعاملشان با ملتها و حتى با ملت خودشان زیر پا لگدکوب مى‌‌کنند! اینها مى‌‌گویند: حقوق بشر! شکنجه را قانونى مى‌‌کنند! این افتضاح نیست براى یک کشور؟ این مایه سرافکندگى نیست که یک کشورى شکنجه زندانیان را قانونى بکند و به شکل قانون در بیاورد؟ آن‌‌وقت اینها دم از حقوق بشر مى‌‌زنند، دم از دفاع از حرمت انسان و کرامت انسان مى‌‌زنند!(19/11/1388)
6.حمایت از محاصره سه‌‌ساله غزه!!!
محاصره ظالمانه غزه، یک حرکت بسیار سبعانه، قساوت‌‌آمیز، وحشیانه و با شگفتى فراوان، مورد تأیید و تصدیق و حمایت آمریکا و انگلیس و قدرتهاى غربى که داعیه دفاع از حقوق بشر را هم دائم تکرار مى‌‌کنند، (قرار گرفت).
سه سال است که یک و نیم میلیون جمعیت را محاصره کرده‌‌اند، نه مى‌‌گذارند دارو برود، نه مى‌‌گذارند غذا برود، در آب آشامیدنى‌‌شان اخلال مى‌‌کنند، در نیروى برقشان اخلال مى‌‌کنند، در رسیدن سیمان و مصالح ساختمانى براى این‌‌که ویرانى‌‌هاى جنگ را از بین ببرند، اخلال مى‌‌کنند، علاوه بر اینها به‌‌طور متناوب گلوله‌‌باران هم مى‌‌کنند، آدم‌‌کشى هم مى‌‌کنند، کودکان مظلوم و زن و مرد را به قتل هم مى‌‌رسانند.
سازمانهاى مدعى حقوق بشر ایستاده‌‌اند تماشا مى‌‌کنند. قدرتهاى غربى نه فقط تماشا، بلکه حمایت مى‌‌کنند.(14/3/1389)
7.افتخار به بمباران اتمى هیروشیما!!
آمریکا شده است پرچمدار حقوق بشر! کدام آمریکا؟ آمریکاى هیروشیما،(1/1/1385) خجالت نمى‌‌کشد که به کشتار عظیم هزاران انسانى که با او هیچ دشمنى ندارند و نداشتند، اعتراف کند! اعتراف که نه، به حادثه هیروشیما افتخار کند! همین دو سال قبل از این، آمریکا اعلام کرد که ما از حادثه هیروشیما احساس خجلت نمى‌‌کنیم!(7/5/1369) رئیس‌‌جمهور آمریکا به کار هولناک اسلاف خود افتخار مى‌‌کند؛ با این استدلال که اگر ما این چند هزار را نمى‌‌کشتیم، بعداً ممکن بود بیشتر از آن در همه دنیا کشته شود و بدین‌‌ترتیب دلسوزى قیّم‌‌مآبانه آمریکا نسبت به همه دنیا را به رخ مى‌‌کشد.(31/6/1366)
8.سرنگونى هواپیماى مسافرى ایرانى‌‌
چند سال قبل، یک ناو آمریکایى در خلیج فارس، هواپیماى مسافربرى ایران را با قریب سیصد مسافر هدف قرار داد و آن‌‌را ساقط کرد و سوزاند و غرق نمود و همه آنان را از بین برد. بعد هم که اعتراض و جنجال شد و دنیا به حقانیت ملت ایران در این حادثه واقف گردید، عذرى خواستند و گفتند که ببخشید، اشتباه کردیم! اگر فرمانده آن ناو اشتباه کرده بود، پس چرا او را به محاکمه نکشیدید؟! چرا به او مدال دادید؟!(13/4/1370)
با آن‌‌که آمریکاییها مى‌‌دانستند هواپیماى ما مسافربرى و بى‌‌دفاع و غیرنظامى است، ولى با کمال وقاحت، آن‌‌را سرنگون کردند و به قعر آبهاى دریا فرستادند، فقط به این خاطر که هواپیما متعلق به ایران اسلامى است!(11/4/1368)
9.سلب حق تحصیل دختران مسلمان محجبه‌‌
امروز لیبرال دمکراسى غرب خودش را با کارهاى آمریکا مفتضح کرده است، اروپا هم همین‌‌طور است و آن‌‌ها هم شنیدن حرفى را که بر خلاف منافع ملى‌‌شان باشد، تحمل نمى‌‌کنند، روسرى دختران مسلمان را نمى‌‌توانند تحمل کنند، امنیت شهروندان‌‌شان را به جرم مسلمان‌‌بودن، به جرم رنگین‌‌پوست‌‌بودن، نمى‌‌توانند تأمین کنند، این لیبرال دمکراسى غرب است.(19/10/1384) از آزادى و حقوق اقلیتها سخن مى‌‌گویند و حق آموزش و تحصیل را از دختران مسلمان، به جرم پایبندى به حجاب اسلامى سلب مى‌‌کنند.(29/10/1383)
10.دستبندزدن بچه پنج ساله!
ما از این آقایى که تازه آمده، متشکّریم؛ تشکّر ما به‌‌خاطر این است که زحمت ما را کم کرد و چهره واقعى آمریکا را نشان داد. کارى که ما در طول سى و چند سال [درباره‌‌] فساد سیاسى، فساد اقتصادى، فساد اخلاقى، فساد اجتماعى در دستگاه حاکمه آمریکا دائم مى‌‌گفتیم، این آقا آمد در دوره انتخابات و بعد از انتخابات، این را علنى و عریان کرد. الان هم با این کارهایى که دارد مى‌‌کند، نشان مى‌‌دهد که حقیقت آمریکا چیست، حقوق بشر آمریکایى یعنى چه؛ بچّه‌‌ى پنج‌‌ساله را دستبند مى‌‌زنند! حقوق بشر اینها این است.(19/11/1395)
* ادعاى حقوق بشرى آمریکا با این‌‌همه فضاحت!
من تعجب مى‌‌کنم، آمریکایى‌‌ها خجالت نمى‌‌کشند اسم حقوق بشر را مى‌‌آورند. هر کس دیگرى در دنیا ادعا بکند طرفدارى از حقوق بشر را، دولتمردان آمریکا دیگر نباید این ادعا را بکنند، با این‌‌همه فضاحتى که در کارنامه آنها نسبت به حقوق‌‌بشر هست. از صد رقم حرکت خلاف حقوق بشر آنها، شاید نود رقم، هشتاد رقم آن‌‌را مردم دنیا نمى‌‌دانند؛ همان ده بیست رقمى که مى‌‌دانند، یک کتاب قطور سیاه است. زندان گوانتانامو را همه مى‌‌دانند، زندان ابوغُریب عراق را همه مى‌‌دیدند، شرکت «بِلَک واتر» را همه دیدند، حمله به کاروانهاى عروسى افغانها را دیدند، کمک به تروریست‌‌هاى نامدار – که افتخار مى‌‌کنند به تروریست بودن خودشان – را همه دیدند، عهدشکنى‌‌ها را دیدند، دروغگویى‌‌ها را دیدند؛ همه دنیا اینها را دیده است، باز مى‌‌گویند حقوق بشر و خجالت هم نمى‌‌کشند! واقعاً این مقدار وقاحت در رفتار اینها چیز عجیبى است.(28/11/1392)
* بى‌‌اعتقادى غرب به حقوق بشر
امروز بى‌‌اعتناترین سیاستمداران دنیا به حقوق بشر، همین‌‌هایى هستند که مدیریت این چند کشور را بر عهده دارند؛ مطلقاً اعتقاد به بشر و حقوق بشر و انسان و انسانیت ندارند، رفتار آنها در غزه و امثال این حوادث، این‌‌را دارد اثبات مى‌‌کند. اینها هیچ اعتقادى ندارند: نه به حقوق بشر اعتقاد دارند، نه به حرمت انسان و کرامت انسان اعتقاد دارند، تنها چیزى که اینها قبول دارند، عبارت است از پول و زور.(1/5/1393)
* علت شعار «حقوق بشر» غربى‌‌ها
مى‌‌بینید که در دنیا چه مى‌‌کنند. رژیم آمریکا خیال مى‌‌کند که صاحب‌‌اختیار دنیا است و سرپرستى دنیا متعلق به او است! اصلا این‌‌ها ملتها را به‌‌حساب نمى‌‌آورند، ملت خودشان را هم به‌‌حساب نمى‌‌آورند. اگر تحلیل‌‌کننده‌‌اى درست تحلیل کند، معلوم خواهد شد که این‌‌ها براى نفوس بشرى اصلا ارزش قائل نیستند. براى این‌‌ها اسم حقوق بشر، یک دکان و یک حربه است. هر جا که با دولتى مخالف باشند و بخواهند به جنگ او بروند و او را زیر فشار قرار بدهند، مسأله حقوق بشر را عَلَم مى‌‌کنند.(19/10/1370)
1.براى پرکردن جیبهاى کمپانى‌‌داران‌‌
دنیا دنیاى زورگویى است، دنیاى ظلم است، دنیاى خوبى نیست، دنیاى بدى است، دنیاى جاهلیت است، دنیاى غلبه شهوترانها و زورگوها بر اکثر مردم جهان است. در یک چنین دنیایى خیلى باید مراقب بود، خیلى باید هوشیارانه عمل کرد، مدبرانه عمل کرد، شجاعانه عمل کرد. مى‌‌بینید رفتار این سران دنیا را براى اطماع خودشان، براى حرص خودشان، براى پشتیبانى و حمایت از کمپانى‌‌هاى مورد تأیید خودشان، براى پرکردن جیبهاى کمپانى‌‌داران و سرمایه‌‌داران بزرگ، مى‌‌بینید چه فجایعى در دنیا دارد اتفاق مى‌‌افتد، البته زیر نام نیک شعارهاى توخالى و دروغین. جنگ‌‌طلبند، اسم صلح را مى‌‌آورند و زیر تابلوى صلح مى‌‌ایستند، براى انسانها و بشر هیچ حق و اعتبارى قائل نیستند، زیر تابلوى حقوق بشر قرار مى‌‌گیرند.(22/1/1389)
2.براى فریب افکار عمومى‌‌
امروز دشمنان دنیاى اسلام، دشمنان وحدت اسلام، با ابزارهاى دین وارد مى‌‌شوند، با ابزارهاى اخلاق وارد مى‌‌شوند، باید هشیار بود. آنجایى که مى‌‌خواهند افکار عمومى مردم غیرمسلمان را فریب بدهند، نام حقوق بشر را مى‌‌آورند، نام دموکراسى را مى‌‌آورند، آنجایى که مى‌‌خواهند افکار عمومى دنیاى اسلام را فریب بدهند، نام قرآن را مى‌‌آورند، نام اسلام را مى‌‌آورند، در حالى‌‌که نه به اسلام و قرآن اعتقادى دارند، نه به حقوق بشر اعتقادى دارند. این‌‌را امت اسلامى باید بداند.(5/4/1389)