مجوز استفاده از آسترازنکا به عنوان دوز دوم اسپوتنیک
حسن رودگری، استاد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی گفت: یکی از سوالاتی که به خصوص برای کادر درمان به دلیل عدم تامین به موقع و کافی اسپوتنیک پیش آمده، امکان تزریق آسترازنکا پس از دوز اول اسپوتنیک است و یا دریافت آسترازنکا به عنوان بوستر (دوز سوم) پس از دو دوز اسپوتنیک می‌باشد؛ لذا در اینجا به اطلاعات موجود در مورد استفاده ترکیبی از این دو واکسن می‌پردازیم.
در مردادماه امسال سرمایه گذار اسپوتنیک (RDIF) اعلام کرد که در یک کارآزمایی بالینی از ترکیب اسپوتنیک در دوز اول با آسترازنکا در دوز دوم، ایمنی بخشی بهتری به دست آمد که با هیچ عارضه خاص و اضافه تری همراه نبود و ابتلای مجدد به کووید۱۹ نیز اتفاق نیفتاد؛ البته این پژوهش بر روی ۵۰ نفر و در کشور آذربایجان انجام شده بود. این مطالعه نشان داد که در ۱۰۰٪ شرکت کنندگان آنتی بادی بر علیه پروتئین S ویروس ساخته شد، لذا به دنبال آن کمیته اخلاق پزشکی وزارت بهداشت روسیه مجوز کارآزمایی استفاده از این دو واکسن را در ابعاد وسیع‌تر صادر کرد که نتایج قطعی آن تا پایان امسال انتشار خواهد یافت. پیش از این در کشور‌های امارات، بلاروس و آرژانتین هم مجوز مصرف آسترازنکا پس از اسپوتنیک صادر شده بود.
اکنون بحرین اسپوتنیک لایت (با ایمنی بخشی نزدیک به ۸۰٪) را برای افراد بالای ۱۸ سال به عنوان دوز سوم در کنار فایزر در کسانی که آن را پیشتر دریافت کردند تجویز می‌کند. امارات نیز اخیرا اسپوتنیک لایت را به عنوان دوز استاندارد و یا بوستر تایید کرد. قابل ذکر است که اسپوتنیک لایت همان دوز اول اسپوتنیک استاندارد با وکتور آدنوویروس Ad۲۶ است.
در خصوص تولید آنتی بادی‌های ضد وکتور و خطر کاهش ایمنی ناشی از واکسن به دلیل تخریب دوز دوم به دلیل آشنایی بدن با وکتور، باید گفت که ترکیب آسترازنکا و اسپوتنیک باعث می‌شود وکتور‌هایی کاملا متفاوت معرفی شوند که می‌توانند از میزان پدیده anti-vector antibody بکاهند. در دوز‌های استاندار اسپوتنیک آدنوویروس‌های متفاوتی استفاده شده (Ad۲۶ در دوز اول و Ad۵ در دوز دوم) و در آسترازنکا نیز از آدنوویروس شامپانزه استفاده شده که بدن انسان با آن آشنا نیست.
پروفسور بودو پلاچر از مدیران انستیتو ویروس شناسی دانشگاه Mainz می‌گوید تولید کنندگان معتبر واکسن‌های حاوی وکتور همانند آسترازنکا و اسپوتنیک در حال بررسی ترکیب این واکسن‌ها به دلایل مختلف از جمله افزایش ایمنی بخشی و مقابله با پدیده Anti-vector antibody (یا ایمنی ضد وکتور هستند) که حتی دولت انگلیس نیز در آن سرمایه گذاری کرده که هدف آن‌ها استفاده بهینه از ذخائر واکسن در جهان است، البته متیو اسنِیپ ویرولوژیست دانشگاه آکسفورد که مدیر این پژوهش است، می‌گوید دانشگاه در این طرح بیشتر به کاهش اثر ایمنی ضد وکتور به خصوص برای دوز سوم (بوستر) علاقمند است.
پروفسور ایان جونز از دانشگاه ردینگ نیز می‌گوید برخلاف ژن تراپی، در تولید واکسن از مقادیر جزیی وکتور استفاده می‌شود که این امر خود کاهنده پدیده ایمنی ضد وکتور است، به علاوه اینکه وکتور‌ها قدرت تکثیر در داخل سلول را نداشته و لذا آنتی بادی ناشی از حضور آن‌ها در بدن و تحریک T-cellها بر علیه آن‌ها چندان قوی نیست.
به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، نتیجه می‌گیریم هم به لحاظ تئوری و هم از نظر نتایج اولیه پژوهش‌ها و کارآزمایی‌های بالینی موجود، استفاده از آسترازنکا پس از اسپوتنیک، چه به عنوان دوز دوم و چه بوستر از نظر علمی و عملی توجیه دارد، چون نه تنها ایمنی بخشی نسبتا بهتری در کارآزمایی‌ها داده، بلکه از اثر Anti-vector antibody نیز می‌کاهد، چون وکتور‌هایی کاملا متفاوت در وضعیت ترکیب این دو واکسن به بدن معرفی می‌شود که بالاخص در آسترازنکا که از آدنوویروس نا آشنا شامپانزه استفاده می‌کند، این امر بارزتر است.
