آب شرب از فضای سبز جدا می شود؟

باوجود مصوبه‌های شورای عالی آب مبنی برای جلوگیری از استفاده شهرداری از آب شرب در آبیاری شهری از دو سال پیش، همچنان این مساله در سطح شهر دیده می‌شود اما مسوولان وزارت نیرو وعده دادند که این موضوع را امسال به طور جد پیگیری کنند.

به گزارش ایسنا، سال گذشته تکلیفی در قانون بهینه‌سازی آب شرب توسط مجلس تصویب شد که براساس آن شهرهایی که بیش از ۲۵۰ میلی‌متر باران در سال دارند جداسازی صورت بگیرد .به‌طور مثال قرار شد تا در تهران با همکاری وزارت نیرو و وزارت راه و شهرسازی سامانه‌های جمع‌آوری و بعد استفاده از آب باران برای فضای سبز و سایر مصارف به وجود آید.

علاوه براین سال گذشته هیات وزیران مصوبه‌ای رادر این زمینه داشت که براساس آن تخصیص رایگان فاضلاب خام به شهرداری‌ها و استفاده از فاضلاب محلی بتوان آب فضای سبز را بازچرخانی کرد.

بر خلاف اینکه سال قبل نیز زمزمه های جداسازی آب شرب از آبیاری شهری به گوش می رسید و بر اساس گفته های حمیدرضا جانباز مدیر عامل شرکت آب و فاضلاب کشور قرار بود با همکاری شهرداری و وزارت نیرو این طرح ساماندهی شود اما همچنان در مکان هایی شاهد آبیاری فضای سبز با آب شریب شهری هستیم

در این رابطه عباس سروش معاون وزیر نیرو در امور آب و آبفا به ایسنا گفت: جداسازی فضای سبز از آب شرب یکی از الویت های وزارت نیرو است. به همین دلیل در بسیاری از شهرها اعلام کرده‌ایم که از آب لوله‌کشی برای فضای سبز استفاده نکنند که البته این موضوع برای سازگاری با کم‌آبی و خشکسالی، در دنیا نیز مرسوم است. اصطلاحی وجود دارد با عنوان چمن قهوه‌ای، یعنی در زمان کم‌آبی، چمن باید بسوزد چرا که نمی‌توان به مردم گفت که آب نداریم اما فضای سبز خوبی در شهر وجود داشته باشد.

وی با بیان اینکه سالانه در کشور از محل شبکه توزیع آب شرب، ۱۲۲ میلیون مترمکعب آب برای آبیاری فضای سبز شهری استفاده می‌شود، اظهار کرد: اگر در این عدد صرفه‌جویی صورت گیرد، قطعاً می‌تواند تأثیر بسزایی در تأمین آب شرب داشته‌باشد.

به طور کلی باید گفت که روش‌های مناسب آبیاری برای تأمین آب فضای سبز یکی از مسائلی است که با توجه به کم‌آبی موجود، باید مورد توجه شهرداران و تمامی سازمان های ذی ربط قرار گیرد، زیرا آب شرب برای تصفیه، نیازمند هزینه زیادی است که استفاده از آن برای آب غیرشرب موجب بروز مشکلاتی می‌شود.

باتوجه به اینکه آب یک مایه حیاتی و مهم برای زندگی بشر است نباید این واقعیت را نادیده گرفت که همه مسوولین و حتی مردم موظف به صرفه جویی و استفاده بهینه هستند لذا باید همه ارگان ها و سازمان های ذی ربط با درج قوانین و نظارت ویژه به این موضوع نهایت اهتمام و تلاش خود را برای خروج کشور از بحران کم آبی کنند.