اسنادی درباره اثبات جاسوسی عضو تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای

    کد خبر :123305

هفته گذشته بود که سخنگوی دستگاه قضایی از تایید حکم جاسوسی «عبدالرسول دری اصفهانی» در دادگاه تجدید نظر و محکومیت او به پنج سال حبس خبر داد. حال برای افکار عمومی این سوالات پدید آمده است که دری اصفهانی کیست، چگونه به عضویت تیم کارشناسی هیئت مذاکره کننده هسته ای کشورمان درآمد و برای کجا جاسوسی می کرد؟

خبرگزاری مهر با انتشار گزارشی به موضوع اتهام جاسوسی دری اصفهانی پرداخته است.

به گزارش بازتاب وی که پیش از انقلاب با کمیته خزانه داری ایالات متحده همکاری می کرد، پس از انقلاب به استخدام وزارت دفاع در آمد و مسئولیت رسیدگی به مطالبات ایران از آمریکا را بر عهده می‌گیرد. بعد از مدتی وزارت دفاع در می‌یابد که در محاکم و دعاوی بین ایران و آمریکا، به رغم مستندات و مدارک قوی، به علت عدم ارائه دفاعیات لازم آرای صادره به نفع آمریکا است به همین جهت وی از وزارت دفاع اخراج می‌شود و به کانادا می‌رود.

«دری اصفهانی» در سال ۹۲ و پس از استقرار دولت یازدهم، بعنوان مشاور ولی الله سیف رئیس بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران مشغول به کار شد و همزمان نیز در هیئت مدیره یکی از بانک های خصوص کشور اشتغال داشت و ماهانه دهها میلیون حقوق می گرفت.

در جریان مذاکرات هسته ای و زمانی که طرفین در خصوص رفع تحریم ها در حال چانه زنی بودند، دری اصفهانی از طرف بانک مرکزی بعنوان کارشناس مسائل مالی و روابط بانکی به تیم مذاکره کننده هسته ای برای حضور در این مذاکرات «رسما» معرفی می شود و پس از به دست آمدن توافق هسته ای نیز از جانب رئیس جمهور به عضویت در ستاد پیگیری برجام منصوب می شود.

وی همچنین در بهمن ماه سال ۹۴ در جریان تقدیر از تیم مذاکره کننده هسته ای کشورمان، نشان درجه ۳ خدمت را از دست حسن روحانی رئیس جمهور دریافت کرد.

این فرد که دارای «تابعیت کانادایی» است، در تیرماه سال گذشته با اتهام ارتباط با سرویس های جاسوسی بیگانه دستگیر شد، بر اساس اسناد منتشره، همکاری خود را با سرویس های غربی از طریق شرکتی بنام PWC انجام داده است.

PWC، پوششی برای جاسوسی در سراسر دنیا

شرکت PWC یا «پرایز واترهاوس اینترپرایز» شرکتی چند ملیتی با مرکزیت لندن است که به ارائه سرویس های وسیعی در حوزه خدمات حسابداری، مالی، تجاری و بیمه ای می پردازد.

بر مبنای برآورد درآمد سالیانه این شرکت در سال ۲۰۱۳ این شرکت دومین شرکت بزرگ در ارائه سرویس های خدمات حسابداری و مالیاتی در جهان است و یکی از چهار شرکت بزرگ حسابرسی در دنیاست. پی دبلیو سی شبکه‌ای از کارمندان بالغ بر ۲۳۶ هزار نفر در ۱۵۶ کشور را دارا است و درآمد کل این شرکت در سال ۲۰۱۷ میلادی بیش از ۳۷ میلیارد دلار بوده است.

همچنین PWC در مصر، آلمان، آمریکا، پرو، استرالیا، نروژ، عربستان سعودی، ژاپن، لهستان، اسپانیا، غنا، نیوزیلند و امارات متحده عربی دفاتر منطقه ای اصلی دارد که دیگر نمایندگی ها در سایر کشورها ذیل این دفاتر منطقه ای فعالیت می کنند.

دفتر منطقه ای این شرکت بریتانیایی در امارات متحده عربی، مسئولیت پوشش کشورهای خاورمیانه و حوزه خلیج فارس را با مرکزیت شهر «دبی» بر عهده دارد.

«دُری» برای سرویس های اطلاعاتی غربی

دری اصفهانی از زمانی که به استخدام این شرکت در آمد، مسئولیت نمایندگی دبی را که زیرمجموعه دفتر منطقه ای خاورمیانه بود، بر عهده گرفت و در این دفتر که کارمندان ایرانی دوتابعیتی دیگری نیز در آن حضور داشته اند، تحت پوشش مشاوره های مالی و حسابرسی، اطلاعات اقتصادی ایران را گردآوری و در اختیار سرویس های اطلاعاتی غربی قرار می داده است.

بر اساس سندی که از قرارداد دری اصفهانی با این شرکت منتشر شده، وی برای ۵ روز کار در طول ماه، میزان ۷۵۰۰ پوند را بعنوان حقوق خود دریافت می کرده که مشاوره در موضوعات راهبردی و تاثیرگذار بر فعالیت PWC از جمله موضوعات مربوط به «تجارت در ایران»، «هنجارهای فرهنگی»، «موضوعات تنظیمی و مقرراتی و امور دولت»، «تاثیر تحریم ها» و «هر حوزه دیگری که با توافق »PWC باشد، محورهای این قرار داد بوده است که مروری گذرا بر آنها به عیان نشان می دهد که مفاد این قرار چیزی جز فروش اطلاعات و جاسوسی نیست.

وی همچنین نسبت به تسهیل در معرفی افراد کلیدی جهت برقراری ارتباط بر اساس شناسایی انجام شده و کمک کردن و مشاوره دادن در ارتباط با هر جلسه یا گفتگویی که PWC با دولت های ۱+۵ دارد، نیز تعهداتی را به این شرکت چند ملیتی داده است.

در این قرارداد همچنین ذکر شده است که به میزان هر روز کارکرد بیشتر در ماه( بیش از ۵ روز در توافق اولیه)، روزانه مبلغ ۱۵۰۰ پوند به دری اصفهانی پرداخت می شود.

اما یکی از مسائل دیگری که در خصوص فعالیت جاسوسی دری اصفهانی مورد تاکید قرار می گیرد، نحوه دریافت حق الزحمه خود بابت جاسوسی است که به دلیل وجود نداشتن ارتباطات بانکی میان ایران و سایر کشورها به دلیل تحریم های بانکی، این وجوه به حساب پسر او که در ایران ساکن نیست، واریز می شده است.

با انتقال پول به این شیوه، هم از سد تحریم های بانکی گذشته و هم به زعم خود حساسیت دستگاه های اطلاعاتی ایران را در خصوص جاسوسی و انتقال اطلاعات در ازای دریافت پول از بین برده است.

در همین حال دختر وی هم علاوه بر فعالیت های مالی-تجاری و همکاری با PWC و ریاست یکی از دفاتر این شرکت، از اعضای هیئت مدیره یک شرکت استخراج طلا در کانادا نیز به شمار می آید.

گفته می شود دری اصفهانی تلاش فراوانی برای برپایی دفتر نمایندگی شرکت PWC در تهران هم انجام داده که در نهایت موفق به انجام آن نشد.

0
نظرات
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد نظرات حاوی الفاظ و ادبیات نامناسب، تهمت و افترا منتشر نخواهد شد

دیدگاهتان را بنویسید