ترامپ باید با ایران مذاکره کند
یک دیپلمات پیشین آمریکایی در تحلیل جدید خود به تحولات اخیر در منطقه غرب آسیا و تأثیر آنها بر سیاستهای واشنگتن در قبال برنامه هستهای ایران اشاره کرده و بر ضرورت مذاکره مجدد با تهران تأکید کرد.
ریچارد نفیو، معمار تحریمهای ایران در دولت «باراک اوباما» و عضو اندیشکده واشنگتن، در مقالهای که در مجله «فارنافرز» منتشر شد، نوشت: «پس از بیش از دو دهه، برخی سیاستمداران آمریکایی خواستار حمله به تأسیسات هستهای ایران بودهاند، اما همواره این درخواستها رد شده است. در شرایط کنونی، دلایل زیادی برای اجتناب از حمله به ایران وجود دارد. هر گونه اقدام نظامی علیه ایران میتواند به تشدید هرج و مرج در خاورمیانه منجر شود.»
نفیو ادامه داد: «در حال حاضر، نیاز است که آمریکا به مناطق دیگر جهان توجه کند. هرگونه اقدام نظامی علیه ایران برای واشنگتن هزینههای زیادی خواهد داشت و حتی در صورت موفقیت، احتمال شکست آن بسیار بالا است. شکست در حمله نظامی علیه ایران میتواند اعتبار نظامی آمریکا را به شدت تضعیف کند.»
او همچنین افزود: «بهترین گزینه برای جلوگیری از تبدیل ایران به یک کشور هستهای، توافق دیپلماتیک است. ایران اکنون بیش از همیشه به تولید سلاح هستهای نزدیک شده است و در شرایط کنونی، به ویژه با توجه به درگیریهای منطقهای و حملات اسرائیل به ایران، این کشور نیاز بیشتری به بازدارندگی هستهای دارد.»
نفیو با اشاره به حمایت برخی کشورها از ایران در نقض تحریمها، افزود: «جامعه جهانی دیگر متحدی برای واشنگتن در مقابل ایران نیست. کشورهای بزرگی مانند چین، هند و روسیه در حال نقض تحریمها و همکاری با ایران هستند.»
او همچنین به خطرات اقدامات نظامی علیه ایران اشاره کرد و گفت: «حتی در صورت موفقیت کامل آمریکا در نابودی تأسیسات هستهای ایران، تجربههای گسترده ایرانیها در صنعت هستهای به آنها این امکان را میدهد که به سرعت تأسیسات خود را بازسازی کنند.»
نفیو تأکید کرد: «احتمال موفقیت هرگونه حمله نظامی به ایران کم است و در صورت شکست، ایران میتواند به راحتی ذخایر اورانیوم خود را به تأسیسات مخفی منتقل کرده و حمایت جهانی برای برنامه هستهای خود را جلب کند.»
در پایان، نفیو پیشنهاد داد که دولت ترامپ در ابتدای دوره دوم خود باید با حسن نیت به مذاکره با ایران بپردازد، زیرا دیپلماسی بهترین راهکار برای مدیریت برنامه هستهای ایران است. او همچنین افزود: «هیچ جایگزینی برای مذاکرات جدی وجود ندارد و بهترین و ایمنترین راه، مذاکره مجدد است.»