عبدی و حجاریان اشتباه میکنند، بد و خوب روحانی به پای اصلاحطلبان نوشته میشود
زیباکلام گفت: روحانی بیش از آنچه که یک اصلاح طلب باشد یک اصولگرا است. حتی می خواهم یک مرحله جلو بروم و بگویم آقای روحانی بیش از آنکه به اصلاح طلبان نزدیک باشد در حقیقت به اصولگرایان نزدیک است.
رویکرد اصلاح طلبان تا سال 1400 نسبت به روحانی موضوعی است که هم اکنون محل بحث و تحلیل است، برخی می گویند اصلاح طلبان چاره ای جز ماندن به پای روحانی ندارند اما در مقابل هستند کسانی که اعتقاد دارند اصلاح طلبان در یک مقطع زمانی مشخص از روحانی عبور می کنند و منتقد وضع موجود می شوند.
صادق زیباکلام می گوید: بد و خوب روحانی به پای اصلاحطلبان نوشته میشود و اصلاحطلبان نمیتوانند بگویند روحانی به ما ارتباطی ندارد.
مشروح گفتگوی نامه نیوز با زیباکلام را در ادامه بخوانید
برخی تحلیلگران اصولگرا معتقدند اصلاح طلبان به مرور از آقای روحانی فاصله می گیرند، آیا این اتفاق می افتد؟
اصولگرایان هر علامتی درباره کدورت بین روحانی و اصلاح طلبان ببینند از آن استقبال می کنند و امیدوارند اینطور شود اما اینگونه نمی شود. درست است که انتظارات زیادی از آقای روحانی داشتیم و داریم اما در عین حال محذورات و بسته بودن دست آقای روحانی را هم نمی توانیم نادیده بگیریم. دوم اینکه ما اصلاح طلبان از آقای روحانی هیچ تصویر و تصور جاه طلبانه و رویایی نداشتیم. آقای روحانی مثل دکتر علی لاریجانی یک اصولگرا است، منتها اصولگرای معتدل، منطقی، میانه رو و واقع بین. آنچه اصلاح طلبان می دانند این است که آقای روحانی بیش از آنچه که یک اصلاح طلب باشد یک اصولگرا است. حتی می خواهم یک مرحله جلو بروم و بگویم آقای روحانی بیش از آنکه به اصلاح طلبان نزدیک باشد در حقیقت به اصولگرایان نزدیک است. ما همه اینها را می دانیم و هیچ دچار خیال پردازی و رویاپردازی درباره آقای روحانی نمی شویم اما در شرایط فعلی آقای روحانی بهترین گزینه ای است که وجود دارد چون اگر روحانی رئیس جمهور نبود کسی مثل احمدی نژاد رئیس جمهور می شد و اگر خیلی شانس می آوردیم قالیباف رئیس جمهور بود بنابراین چاره ای نیست الا اینکه با آقای روحانی حرکت کنیم و در عین حال همه امیدمان به آقای روحانی نیست بلکه بیشتر امیدمان به توانمندی های خودمان است که بتوانیم کمر راست کنیم و بلند شویم.
آقای روحانی در انتخابات سال 96 از گفتمان اصلاح طلبی و فرا اصلاح طلبی استفاده کرد اما الان محافظه کاری را در دستورکار قرار داده است آیا می توان گفت آقای روحانی از گفتمان اصلاح طلبی خداحافظی کرده است؟
امروز شاهدیم آقای روحانی دیگر با آن لحن دوران انتخابات و بخصوص یکی دو هفته بعد از انتخابات ظاهر نمی شود و در معرفی کابینه هم این وضعیت بود، یعنی افرادی را انتخاب کرد که کمترین حساسیت ها را در اصولگرایان برانگیخت. مشخص بود که آقای روحانی دنبال دردسر نمی گردد و در لحن خود نیز خیلی عقب گرد کرد.
کارگزاران سازندگی از بدنه دولت آقای هاشمی بود اما در سال 76 منتقد وضع موجود شد و با حمایت از آقای خاتمی، قدرت خود را در بدنه قوه مجریه حفظ کرد آیا سال 1400 دوباره این اتفاق می افتد که کارگزاران از حامی دولت به منتقد وضع موجود تغییر موضع دهد؟
اصولگرایان بغض و کینه ای که از کارگزاران دارند خیلی خیلی بیشتر از اصلاح طلبان است چون تشکل، سازماندهی و قدرت برنامه ریزی کارگزاران خیلی بیشتر از اصلاح طلبان است. به همین دلیل لبه تیز حمله و تعارض شان بیش از آنچه که علیه اصلاح طلبان باشد علیه کارگزاران است. آنچه الان باعث نگرانی اصولگرایان است نزدیکی دولت روحانی با کارگزاران است. این همان چیزی است که اصولگرایان را به شدت نگران می کند. دلیلش هم این است که کارگزاران از نظر اجرایی سازماندهی و مدیریت، توانایی ها و شایستگی های خیلی بیشتری از اصلاح طلبان دارند. غلامحسین کرباسچی و حسین مرعشی در مقایسه با محمدرضا عارف و موسوی لاری بیشتر خواب راحت را از چشمان اصولگرایان می ربایند.
به نظر شما اصلاح طلبان حاضرند مسئولیت دولت آقای روحانی را در سال 1400 بپذیرند؟
آقای عباس عبدی و آقای حجاریان سال 93-94 شروع کردند و گفتند مسئولیت دولت آقای روحانی خیلی با اصلاح طلبان نیست. یعنی اگر نتیجه دولت آقای روحانی خیلی ناامیدکننده درآمد و خیلی با انتظاراتی که از او بود همخوانی نداشت، این مسئله به اصلاح طلبان مربوط نیست. برخی اصلاح طلبان یک چنین نگاهی دارند به قول تهرانی های قدیم «خر را یک ور سوارند» تا هر جا ببینند به مشکل برمی خورند بلافاصله پایین بپرند. این زشت است ما نباید اصلا این رویه را داشته باشیم. ما اصلاح طلبان چه در سال 92 و چه در سال 96 از مردم خواستیم و دعوت کردیم که بیایند و به آقای روحانی رأی دهند. ما نمی توانیم در وسط راه زرنگی کنیم و بگوییم اگر آقای روحانی خوب عمل کرد افتخارش برای ماست اما اگر بد عمل کرد خیلی به ما ارتباطی ندارد. ما نمی توانیم این طوری عمل کنیم. اصلاح طلبان باید محکم و استوار و تمام قد پای آقای روحانی بیاستند، از او حمایت کنند و مسئولیت پاسخ به کسانی که به دعوت شان پای صندوق های رأی رفتند و به آقای روحانی رأی دادند برعهده بگیرند. من با صدای بلند از آقای روحانی انتقاد کردم در عین حال حمایت هم کردم، در عین حال خواستم بگویم ناتوانی هایش کجاها است. این طور نیست که مسئولیت عملکرد آقای روحانی به اصلاح طلبان ارتباطی ندارد. مردم اسباب بازی اصلاح طلبان نیستند که یک روز از آنها بخواهند پای صندوق بیایند و بعد هم وقتی مقداری ناملایمات می شود بگوییم به ما مربوط نیست. بد و خوب آقای روحانی بخواهیم و نخواهیم به پای اصلاح طلبان نوشته می شود. چه آقای روحانی ایران را گلستان کند و چه جهنم. ما اصلاح طلبان در آن گلستان شریک هستیم و در آن جهنم هم شریک هستیم. بنابراین به جای آنکه زرنگی کنیم، باید مسئولیت قبول کنیم و با انتقاد از آقای روحانی ولی همچنان استوار پشتش باشیم.