بزرگترین زنبورهای عسل جهان در هیمالیا، عسل روانگردان تولید می کنند!

از صخره‌های هیمالیا که زنبورهای عسل آن به بزرگ‌ترین زنبورهای عسل جهان شهرت دارند، عسلی برداشت می‌شود که گفته می‌شود، خاصیتی شبیه ماده‌ ماری جوانا دارد.

بزرگ‌ترین زنبورعسل جهان، زنبورعسل غول‌آسای هیمالیایی هستند که یکی از گران‌قیمت‌ترین عسل‌های جهان را تولید می‌کنند. عسل هیمالیایی به «عسل دیوانه کننده» هم مشهور است، شهد شیرین سرخ‌رنگی است که خواص روان‌گردانی شبیه به ماری جوانا دارد!

اگر احتمالا از این عسل چیزی نشنیده‌اید، شاید بیشتر به دلیل برداشت دشوار این محصول باشد. اگر احتمالا نیش این زنبورهای غول آسا، که به‌راحتی از لباس‌های زنبورداری عبور می‌کند، را به‌حساب نیاوریم، بالا رفتن از صخره‌های هیمالیا که زنبورها در آنجا کندوهای هلالی شکل خود را می‌سازند، بسیار دشوار است. افرادی که این عسل گران‌بها را جمع‌آوری می‌کنند، با دست‌وپنجه نرم کردن با خطرات زیاد از نردبان‌های طنابی با چوب بامبو بالا می‌روند. به نظر می‌رسد، مردمان قبیله کولونگ در شرق نپال، از آخرین شکارچیان این عسل گران‌بها باشند.

عسل هیمالیایی، قیمت زیادی دارد که گاهی هر پوند (حدود454 گرم) آن بین ۶۰ تا ۸۰ دلار فروخته می‌شود، البته این قیمت در بازارهای سیاه متفاوت است. اما حتی با وجود این قیمت‌ها، به نظر نمی‌رسد، ریسک بالا رفتن از این صخره‌های مرتفع و خطرناک و سختی فراگرفتن فنون بسیار سخت برداشت عسل ارزش آن را داشته باشد. به همین جهت است که یک تیم فیلم‌سازی مستندی از زندگی موی دان آخرین شکارچی عسل (که به تازگی در سن ۵۷ سالگی بازنشسته شد) تهیه کرده‌اند. این مستند که «آخرین شکارچی عسل» (The Last Honey Hunter) نام دارد، در سال ۲۰۱۸ پخش می‌شود.

بزرگ‌ترین زنبورعسل جهان، زنبورعسل غول‌آسای هیمالیایی هستند که یکی از گران‌قیمت‌ترین عسل‌های جهان را تولید می‌کنند. عسل هیمالیایی به «عسل دیوانه کننده» هم مشهور است، شهد شیرین سرخ‌رنگی است که خواص روان‌گردانی شبیه به ماری جوانا دارد!

اگر احتمالا از این عسل چیزی نشنیده‌اید، شاید بیشتر به دلیل برداشت دشوار این محصول باشد. اگر احتمالا نیش این زنبورهای غول آسا، که به‌راحتی از لباس‌های زنبورداری عبور می‌کند، را به‌حساب نیاوریم، بالا رفتن از صخره‌های هیمالیا که زنبورها در آنجا کندوهای هلالی شکل خود را می‌سازند، بسیار دشوار است. افرادی که این عسل گران‌بها را جمع‌آوری می‌کنند، با دست‌وپنجه نرم کردن با خطرات زیاد از نردبان‌های طنابی با چوب بامبو بالا می‌روند. به نظر می‌رسد، مردمان قبیله کولونگ در شرق نپال، از آخرین شکارچیان این عسل گران‌بها باشند.

عسل هیمالیایی، قیمت زیادی دارد که گاهی هر پوند (حدود454 گرم) آن بین ۶۰ تا ۸۰ دلار فروخته می‌شود، البته این قیمت در بازارهای سیاه متفاوت است. اما حتی با وجود این قیمت‌ها، به نظر نمی‌رسد، ریسک بالا رفتن از این صخره‌های مرتفع و خطرناک و سختی فراگرفتن فنون بسیار سخت برداشت عسل ارزش آن را داشته باشد. به همین جهت است که یک تیم فیلم‌سازی مستندی از زندگی موی دان آخرین شکارچی عسل (که به تازگی در سن ۵۷ سالگی بازنشسته شد) تهیه کرده‌اند. این مستند که «آخرین شکارچی عسل» (The Last Honey Hunter) نام دارد، در سال ۲۰۱۸ پخش می‌شود.

عسل هیمالیایی که خواص توهم‌زا دارد، در واقع این خواص خود را مرهون سموم گل‌های وحشی است که زنبورها در بهار می‌خورند. فقط عسل‌هایی که در این زمان سال تولید می‌شوند، خاصیت توهم‌زایی دارند. گفته می‌شود که دو تا سه قاشق چای‌خوری از این عسل، معمولا خاصیتی مشابه مصرف ماری جوانا را دارد. با این وجود، مصرف مقادیر بیشتر این شهد سرخ‌رنگ می‌تواند، تاثیر توهم‌زای بیشتری روی فرد داشته باشد و ممکن است که برای برخی افراد ناخوشایند و حتی در بعضی مواقع کُشنده باشد. یانگی کولونگ، یک تاجر محلی عسل هیمالیایی می‌گوید:

بعد از دفع، احساسی بین تاریکی و نور می‌کنید، می‌توانید ببینید و سپس نمی‌توانید. صدایی شبیه صدای وزوز که در کندوی عسل شنیده می‌شود در گوشتان می‌پیچد. نمی‌توانید حرکت کنید، اما هنوز کاملا هوشیار هستید. این حالت فلج شدگی تا یک روز یا بیشتر طول می‌کشد.

این تجربیات شدید به همراه شایعاتی که مرگ ناشی از مصرف بیش از حد وجود دارد، از عمده دلایلی است که این عسل گران‌بها به سختی فروخته می‌شود و به همین دلیل هم است که شاید، سنت برداشت عسل هیمالیایی به‌زودی از میان برود.

بی‌تردید، پس از اینکه آخرین شکارچی عسل برای آخرین بار به این صخره‌ها برود، شهد نادر و توهم‌زای یادشده، بازهم به زندگی خود به‌نوعی دیگر ادامه خواهد داد. اما حتی اگر برداشت مداوم این عسل به نحوی که به زنبورها (جمعیت زنبورهای عسل کاهش پیدا نکند) و شکارچیان زنبور و مصرف‌کنندگان آسیبی نرسد، ادامه پیدا کند، بازهم اینگونه بر می‌آید که با تغییر اکوسیستم این منطقه و باوجود ساخت‌وسازهای فعالیت‌های انسانی، عسل هیمالیایی نادرتر از قبل شود. در واقع، در این ناحیه، یک اکوسیستم ظریف وجود دارد که تولید این شهد منحصربه‌فرد را ممکن می‌کند، بدون برداشت متعادل و دقیق، ممکن است، ذخیره این عسل به‌زودی به پایان برسد.

عسل هیمالیایی که خواص توهم‌زا دارد، در واقع این خواص خود را مرهون سموم گل‌های وحشی است که زنبورها در بهار می‌خورند. فقط عسل‌هایی که در این زمان سال تولید می‌شوند، خاصیت توهم‌زایی دارند. گفته می‌شود که دو تا سه قاشق چای‌خوری از این عسل، معمولا خاصیتی مشابه مصرف ماری جوانا را دارد. با این وجود، مصرف مقادیر بیشتر این شهد سرخ‌رنگ می‌تواند، تاثیر توهم‌زای بیشتری روی فرد داشته باشد و ممکن است که برای برخی افراد ناخوشایند و حتی در بعضی مواقع کُشنده باشد. یانگی کولونگ، یک تاجر محلی عسل هیمالیایی می‌گوید:

بعد از دفع، احساسی بین تاریکی و نور می‌کنید، می‌توانید ببینید و سپس نمی‌توانید. صدایی شبیه صدای وزوز که در کندوی عسل شنیده می‌شود در گوشتان می‌پیچد. نمی‌توانید حرکت کنید، اما هنوز کاملا هوشیار هستید. این حالت فلج شدگی تا یک روز یا بیشتر طول می‌کشد.

این تجربیات شدید به همراه شایعاتی که مرگ ناشی از مصرف بیش از حد وجود دارد، از عمده دلایلی است که این عسل گران‌بها به سختی فروخته می‌شود و به همین دلیل هم است که شاید، سنت برداشت عسل هیمالیایی به‌زودی از میان برود.

بی‌تردید، پس از اینکه آخرین شکارچی عسل برای آخرین بار به این صخره‌ها برود، شهد نادر و توهم‌زای یادشده، بازهم به زندگی خود به‌نوعی دیگر ادامه خواهد داد. اما حتی اگر برداشت مداوم این عسل به نحوی که به زنبورها (جمعیت زنبورهای عسل کاهش پیدا نکند) و شکارچیان زنبور و مصرف‌کنندگان آسیبی نرسد، ادامه پیدا کند، بازهم اینگونه بر می‌آید که با تغییر اکوسیستم این منطقه و باوجود ساخت‌وسازهای فعالیت‌های انسانی، عسل هیمالیایی نادرتر از قبل شود. در واقع، در این ناحیه، یک اکوسیستم ظریف وجود دارد که تولید این شهد منحصربه‌فرد را ممکن می‌کند، بدون برداشت متعادل و دقیق، ممکن است، ذخیره این عسل به‌زودی به پایان برسد.