بزرگترین بداخلاقی انتخاباتی، گول‌زدن مردم است
مدرس فلسفه عالی و عرفان حوزه علمیه قم گفت: بزرگترین نبایدِ فقهی و اخلاقی در حوزه شریعت این است که هیچ کسی نباید خدعه‌ای بر موکل خود داشته باشد. رکن اصلی موکلان هستند و ما نباید با بداخلاقی کاری کنیم که مردم دچار آسیب شوند.
حجت‌الاسلام والمسلمین بهرام دلیر با بیان اینکه در رابطه با بحث اخلاق انتخاباتی علمای اخلاق باید نظر بدهند و رسانه‌ها آن را منتشر کنند، اظهار کرد: اما مهمترین عامل ضمانت برای اجرای اخلاق انتخاباتی کاندیداها هستند که باید اخلاق دینی و اسلامی را در دستور کار فعالیت‌های انتخاباتی خود قرار دهند و آن را عملیاتی کنند.
وی گفت: در کتاب‌های فقهی دو کتاب با این عنوان مطرح است، یکی باب وکالت و دیگری کتاب ودیعه. باب وکالت به کاندیداها این را می‌گوید که آن‌ها وکیل مردم هستند و نباید بر سر مردم کلاه بگذارند و نیرنگ و خدعه را پیشه کنند. بدترین و بزرگترین بداخلاقی در عرصه مسائل انتخاباتی از نظر کتب فقهی گول زدن موکل است که دراینجا موکل مردم هستند.
این مدرس خارج فقه و اصول در ادامه با بیان اینکه کاندیداها باید چیزی را بگویند که از نظر دانش اقتصاد، سیاست و مدیریت علمی کشور قابلیت اجرایی داشته باشد، خاطرنشان کرد: متأسفانه برخی کاندیداها می‌خواهند بگویند که برخی از رفتارها و وعده‌هایی که می‌دهیم با بینش ما امکان‌پذیر است، اما باید این مطلب را در نظر داشته باشیم که شعور، عقلانیت و خردمندی ملت نباید در وعده و وعیدها به بازی گرفته شود.
دلیر تأکید کرد: متأسفانه شاهد این امر هستیم که نه تنها در مواردی اخلاق دینی رعایت نمی‌شود، بلکه با مسائل اساسی و اصلی کشور مثل مسائل پرداخت یارانه، اشتغال و موارد دیگر به صورت مزایده‌ای و مناقصه‌ای رفتار می‌کنند یا برخی از کاندیداها بحث فساد مالی را مطرح می‌کنند، در حالی که سال‌ها در سمتی بوده‌اند که می‌توانستند با بحث فساد در کشور مبارزه کنند و این کار را انجام ندادند و اکنون می‌گویند ما به دلیل مسائل اخلاقی یک‌سری از امور را مطرح نمی‌کنیم، در حالی که شفاف‌سازی عین اخلاق است و وکیل باید توانمندی شفاف‌سازی را برای مردم داشته باشد.
وی یادآور شد: متأسفانه کاندیداها بیشتر کلیات را مطرح می‌کنند، در حالی که آن‌ها باید برنامه‌های اساسی خود را عنوان کنند. بزرگترین نبایدِ فقهی و اخلاقی در حوزه شریعت این است که هیچ‌کسی نباید خدعه‌ای بر موکل خود داشته باشد. رکن اصلی موکلان هستند و ما نباید با بداخلاقی کاری کنیم که مردم دچار آسیب شوند. از نظر فقهی آرای مردم امانت است و کاندیداها که در آینده قرار است رئیس جمهور شوند امانت‌دار مردم محسوب می‌شوند و اگر در این امانت‌داری خیانتی صورت بگیرد زشت و ناپسند است.
این مدرس فلسفه عالی و عرفان حوزه علمیه قم تأکید کرد: ما نباید با شعارها و صحبت‌های خود ملت را سردرگم و گمراه کنیم. در مواردی می‌بینیم که برخی با سوءاستفاده از اهل بیت (ع) و کشاندن پای بزرگان دین به این مسائل سبب می‌شوند مردم منحرف شوند. این انحراف اگر به وجود بیاید دیگر قابل دفاع نیست. ما در اخلاق باید مسئولیت‌پذیر باشیم.
او یادآور شد: متأسفانه چون برخی افراد از تخصص‌هایی که دارند خارج می‌شوند، مملکت به چالش کشیده می‌شود. هر کسی بهتر است به اندازه تخصصی که دارد وارد عرصه مسائل سیاسی شود. این یکی از برنامه‌های اساسی اسلام است. کسی که سابقه اجرایی سیاسی ندارد، نمی‌تواند به امور کشور رسیدگی کند و این گونه وحدت ملی به چالش کشیده می‌شود. ما به عنوان یک شهروند حق سوال کردن داریم و این از دستورات و ویژگی‌های حکومت جمهوری اسلامی است که امام راحل آن را مطرح کردند.
دلیر تأکید کرد: ما حتی اگر به دین پایبند نیستیم، بهتر است که به تمدن خود پایبند باشیم. اخلاق و تمدن فلسفی ایران را به کار ببندیم تا بتوانیم از نیروهای توانمند بهره ببریم. ما هم باید در عرصه انتخاب فرد صالح تمدن و تدین را در نظر داشته باشیم. نقد علمی می‌تواند کارگشا باشد. هیچ غیرمعصومی خالی از خطا و اشتباه نیست اما این مهم است که یک سیاست‌مدار چند درصد اشتباه می‌کند، گاهی فردی یک ریسکی می‌کند که هرگز جای جبران وجود ندارد.
