واکنش‌های مجازی به اعدام آرمان عبدالعالی؛ پسر جوانی که بالاخره قصاص شد

بالاخره آرمان عبدالعالی، فردی که متهم به قتل غزاله شکور بود، روز چهارشنبه برابر با سوم آذرماه اعدام شد و پرونده قتل او در فضای واقعی برای همیشه بسته شد؛ پرونده ای که البته هنوز در فضای مجازی باز است و کاربران در مورد آن نظرات متفاوت و متناقضی را بیان می کنند.

«بازتاب»؛ آرش خداپرست- آرمان عبدالعالی جوان 26 ساله ای بود که در سال 1392 به قتل غزاله شکور؛ دختر نوجوانی که با او 2 سال قبل در ترکیه آشنا شده بود، متهم شد و پرونده قتل او به واسطه اظهارات متناقض تا همین امروز به درازا کشید.

آرمان که روز ناپدید شدن غزاله با او دیدار داشت، ابتدا در دادگاه اعتراف کرد که غزاله را در خانه پدری اش با ضربات میله به سر به قتل رسانده و جسدش را در یکی از سطل آشغال های شهر رها کرده است.

او اما بعدها منکر این اقدام شد و مدعی شد که غزاله بیرون از واحد خانه و به واسطه لیز خوردن روی پله ها جان خود را از دست داده است.

در طول همه این سال ها هرچند برای دادگاه قتل احراز شده بود، اما با امید به جلب رضایت خانواده مقتول و نیز رسیدن به سن قانونی قاتل، اجرای حکم به طول انجامید.

زمانی دراز و طولانی که سبب شد آرمان در زندان فرصت ادامه تحصیل بیابد و حتی درجه کارشناسی ارشد خود را در رشته مهندسی پزشکی اخذ کند.

با اینکه در سال های گذشته 5 بار دادگاه برای اجرای حکم تاریخ تعیین کرد، اما هر بار این تاریخ مجدد به تعویق افتاد تا شاید پدر و مادر غزاله نظرشان مبنی بر قصاص تغییر کند.

تلاش هایی که البته برخی چهره های فرهنگی و سلبریتی نیز در تحقق آن پیشگام شدند ولی خانواده مقتول هرگونه رضایت را منوط به اعلام موقعیت دقیق جنازه دخترشان کردند.

به هر صورت تلاش ها برای رضایت بی نتیجه بود و صبح روز چهارشنبه برابر با سوم آذرماه آرمان عبدالعالی اعدام شد.

حالا و پس از اعدام این جوان، واکنش های متفاوت و بعضاً متناقضی در فضای مجازی پیرامون این اتفاق شکل گرفته است.

برخی اساساً حکم اعدام را زیر سئوال می برند و برخی با انتقاد از خانواده مقتول اینگونه عنوان می کنند که باید خانواده مقتول رضایت می داد.

از سویی نیز برخی مدافع حکم اجرا شده هستند و می نویسند که تقاص کسی که خارج از چارچوب شرعی با دختر غریبه طرح دوستی می ریزد و در نهایت او را به قتل می رساند، چیزی جز اعدام نیست.

در همین رابطه به طور مثال کاربری نوشته است: ‏من درباره قضیه ‎آرمان عبدالعالی و ‎غزاله شکور اطلاعات خاصی ندارم اما فکر‌میکنم ادمی که پنج بار رفته انفرادی که صبح اعدام شه و باز برگشته تو زندان از لحاظ روانی دیگه نمیتونست زندگی عادی داشته باشه.  هرچند که بااین حجم استرس و اضطراب هیچکدوم ما از لحاظ روانی به طور کامل سالم نیستیم.

کاربر دیگری نیز در این باره نوشت: با اعدام آرمان چه چیزی به این جهان افزوده شد؟ چه کسی آرام گرفت؟ چه چیزی اصلاح شد؟ هیچ! اعدام مجازاتی انتقام‌جویانه و بازتولیدکننده خشونت است. اعدام افراد برای جرم مرتکب شده در کودکی فجیع‌تر.

یک کاربر دیگر نیز با اشاره به این اعدام نوشت: ‏دربسیاری ازپرونده‌های مشابه این سال‌ها متاسفانه حتی اصرارو تلاش خانواده قاتل به روندی وارونه منجرشد.گاه خانواده مقتول دچار این احساس شده که اندوه او، فقدان او، ازدست‌رفته‌هایش نادیده گرفته وشاید لازم است باردیگر پرونده‌های موفق دراین مواردبازخوانی و واکاوی شوند.

کاربری هم با مقصر دانستن خانواده قاتل نوشت: توی اعدام اون بیشتر از همه پدر و مادرش مقصر بودن که ابتدا با خیال راحت از پولشون و اینکه با پول پسرشون رو از زندان در میارن توهین های زیادی به خونواده غزاله کردن و بعدش سعی کردن با خریدن سلبریتی ها و ایجاد فشار روی خانواده غزاله رضایت بگیرن…

کاربر دیگری نیز با انتقاد از موضع گیری ها علیه جمهوری اسلامی ایران نوشت: ‏یکی دیگه قتل کرده ،یکی دیگه رضایت نداده اون وقت جمهوری اسلامی مقصره. زیبا نیست؟:) مظلوم مثل جمهوری اسلامی

کاربر دیگری نیز با همین رویکرد نوشت: آرمان_عبدالعالی یک دختر میکشه ونمیگه جسدش رو چیکارکرده ،

خانوادش از داشتن حتی یک قبر برای جگر گوششون محروم میکنه. حالا ‎#براندازان میگن نباید اعدام میشد. دارم به چیزی به اسم “فردای براندازی” فکر میکنم..  تصور اینکه این تروریست‌های جلاد سردمدار یک جامعه بشن تن ادمو میلرزونه…