حادثه ای پرتاب تلسکوپ فضایی جیمز وب را تاخیر انداخت
روز گذشته ناسا طی بیانیه‌ای اعلام کرد که تلسکوپ مشهور جیمز وب، بزرگ‌ترین و پر هزینه‌ترین تلسکوپ فضایی جهان، به دلیل رخداد یک حادثه با تأخیر در پرتاب همراه خواهد بود. این خبر برای دستگاهی به چنین عظمت و دقت ساخت می‌تواند نگران کننده باشد.
«بازتاب»؛ مهتاب جهاندار_تلسکوپ فضایی جیمز وب که سال‌هاست با هزینه‌ای قریب به 10 میلیارد دلار در حال آماده‌سازی است، برای پرتاب در تاریخ 18 دسامبر (27 آذر) حاضر می‌شد که بروز یک حادثه غیرمترقبه در حین عملیات پردازش در سایت پرتاب Kourouگویان فرانسه، پرتاب آن را به تاریخ 22 دسامبر (1 دی) موکول کرد.
در پی این موضوع ناسا با یک پست وبلاگی اعلام کرد: «تکنسین‌ها در حال آماده شدن برای اتصال تلسکوپ جیمز وب به آداپتور پرتابگر که برای ادغام رصدخانه با مرحله بالایی موشک آریان 5 استفاده می‌شود بودند که رها شدن ناگهانی و برنامه‌ریزی نشده یک باند گیره – که ]تلسکوپ[ وب را به آداپتور وسیله حمل و نقل پرتاب‌کننده متصل می‌کند – باعث ایجاد لرزش در سراسر رصدخانه شد».
باید گفت کلماتی مانند «حادثه»، «ناگهانی» و «ارتعاش» آن دسته از عباراتی نیستند که بخواهیم در مورد کار با ابزار ظریف و تقریباً غیرقابل جایگزینی مانند تلسکوپ جیمز وب بشنویم. با این حال، ناسا، آژانس فضایی اروپا و اپراتور این موشک، آریان‌اسپیس، برنامه‌ای برای پیشبرد عملیات دارند.پس از آن ناسا یک هیئت بازبینی ناهنجاری را برای بررسی و انجام آزمایش‌های اضافی به این سایت اعزام کرده است تا با اطمینان مشخص شود که این حادثه به هیچ بخشی از خود تلسکوپ آسیب نرسانده است. ناسا همچنین اعلام کرد زمانی که آزمایش‌ها در پایان این هفته به پایان برسد، بروزرسانی را در خصوص وضعیت تلسکوپ فضایی جیمز وب ارائه خواهد کرد.
در حال حاضر هر گونه شکست در مسیر آماده‌سازی و پرتاب جیمز بسیار دردناک است زیرا رسیدن به این نقطه راه طول و درازی را در پی داشته. ابزار بعدی ناسا برای دنباله‌روی راه تلسکوپ فضایی بسیار موفق هابل در ابتدا قرار بود حدود یک دهه پیش با هزینه توسعه یک میلیارد دلاری پرتاب شود. از آن زمان، مشکلات فنی و تأخیرها این تلسکوپ پیچیده را آزار داده تا به امروز برسد.
ساختن تلسکوپ جیمز وب بسیار دشوار بوده است، زیرا آینه 6.5 متری آن باید پس از رسیدن به مداری در حدود 1.5 میلیون کیلومتری زمین، خود را باز کند. این یک فرآیند بسیار پیچیده است و بیش از 300 نقطه شکست روی رصدخانه وجود دارد. ناسا برای آزمایش همه آن‌ها بر روی زمین در شرایطی که دما، فشار و ریزگرانش اعماق فضا را تقلید می‌کند، با مشکلات بسیاری مواجه شده است.
