ادامه تحصن کشاورزان اصفهانی
کشاورزان اصفهانی در چند روز اخیر با تجمع در زاینده رودِ خشک و بی آب چادر زده‌اند، نسبت به دریافت حق آبه خود اعتراض دارند و متحصن شده اند. هر روز هم عده ای از مردم اصفهان به این تحصن می پیوندد و با آنها همراهی می کنند.
طبق مصوبه شورای تامین استان در خرداد امسال ۲۵۰ میلیون مترمکعب سهم آب برای کشت محصولات کشاورزان تخصیص داده شده بود درحالیکه ۷۰ میلیون مترمکعب آن تامین شد.
معیشت ۱۰۰ هزار کشاورز شهرستان اصفهان با خشکسالی‌های پیاپی و اختصاص نیافتن حقابه آنان از زاینده رود دچار مشکل جدی شده است.
دولت هم تلاش دارد به هر نحوی مشکلات آنها را حل کند.
ابراهیم رئیسی روز پنج شنبه دستور بررسی حل مشکل آب زاینده رود را صادر کرد. رئیس جمهوری به رییس مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست جمهوری برای مطالعات علمی در زمینه احیای زاینده رود ماموریت داد.روز جمعه نیز وزیر نیرو به اصفهان رفت و با این کشاورزان دیدار و گفت و گو کرد.
علی‌اکبر محرابیان شامگاه جمعه در «جلسه سازگاری باکم آبی استان اصفهان» که با حضور نمایندگان کشاورزان در استانداری برگزار شد، خواهان ارائه سازوکار برای اعمال مدیریت استانی آب در اصفهان شد.
او همچنین کشاورزان را تشویق به معیشت جایگزین کشاورزی کرد و گفت: «به سه روش این امر امکان‌پذیر است در گام اول کشت گلخانه‌ای است که اعتبار ویژه‌ای را برای استان در نظر گرفتیم و سپس استفاده از ظرفیت انرژی خورشیدی برای تولید برق در مزارع شرق و غرب اصفهان است که بتوان درآمد پایدار و مطمئن را فراهم کرد.»
محرابیان با اشاره به اینکه این اقدام به معنای حذف کشاورزی نیست، افزود: «وزارت نیرو با تخصیص اعتبارات ویژه طرح را عملیاتی کند تا کشاورز با آورده کم از محل فروش برق بتواند حداقل‌های یک زندگی سالم را فراهم سازد.»
وزیر نیرو با بیان‌اینکه عمده خواسته کشاورزان این است که چرا وزارت نیرو به مصوبات خود عمل نمی‌کند، گفت: «مصوباتی روی میز می‌گذاریم و مورد بررسی و بازنگری مجدد قرار داده و آنچه قانون بوده است را اجرایی و آنچه مانع اجراست را رفع خواهیم کرد.»
وزیر نیرو با اینکه اظهار کرد که نمی خواهد اقدامات دولت‌های پیشین را زیر سوال ببرد اما گفت خرابکاری های زیادی صورت گرفته است.
در این نشست محرابیان تشکیل کارگروه ملی ستاد احیای زاینده‌رود با حضور دستگاه‌های مختلف از جمله جهاد کشاورزی، محیط‌زیست، صمت و مسؤولان عالی‌رتبه اقتصادی را یک ضرورت خواند و گفت: «مشکلات آب در اصفهان ماحصل چند دهه بی‌برنامگی و بارگذاری‌های بی‌جا و بی‌‌مورد و بر اساس بلندپروازی‌های غیرواقعی بوده است که اگر هم معجزه‌ای رخ دهد نمی‌توان گفت فردا صبح مشکل بی‌آبی استان حل خواهد شد.»
این روایت رسمی از جلسه وزیر با کشاورزان بود، روز گذشته برخی رسانه‌ها اعلام کردند که جلسه وزیر نیرو با کشاورزان اصفهانی پر تنش بوده است.
با وجود وعده‌های دولت کشاورزان اصفهانی خیلی خوشبین نیستند.
یکی از آنها به ایسنا می گوید: «ما چهار روز است اینجاییم اما ۲۲ سال است همین وضعیت را داریم، حالا چهار روز است آمده‌ایم تا آن‌هایی که همه این سال‌ها ما را ندیدند یا چشم‌هایشان را بستند، ببینند در این ۲۲ سال با ما چه کردند! خودمان، جوانانمان، گاو و گوسفندمان، کشت و زرع و هستی و نیستی ما نابودشده است.»
یکی دیگر از کشاورزان شرق اصفهان که در زاینده رود تحصن کرده است می‌گوید: «می‌خواهند کارگروه تشکیل دهند، اما کارگروه برای ما آب‌ونان نمی‌شود. به ما می‌گویند دو سال صبر کنید اما ما ۲۲ سال صبر کردیم، بعد از این دیگر کی مرده و کی زنده است! اگر هم بعد از دو سال قرار است آبی باشد مثل قالب یخ تا به پایین‌دست به رسد چیزی از آن نمی‌ماند.»
حاج اکبر نصیری کشاورز زیار هم می‌گوید: «۲۲ سال است باید با التماس آب بگیریم، مگر ما حقابه نداریم!؟ چرا باید بیاییم اینجا چادر بزنیم و پیرمرد و پیرزن و زن و بچه اسیر شوند تا حق خودمان را بگیریم! ما طلب داریم و دست‌مان را دراز کرده‌ایم که طلب‌مان را بگیریم.»
در این تحصن زنان و کودکان نیز حضور دارند، برخی از آنها از تبعیض آبی می گویند. یکی از زنان که تسبیح به دست گرفته و ذکر می‌گوید قسم می‌دهد که اگر آب نیست برای همه نباید باشد، اما شما بالادست رفته‌اید و لوله‌هایی که سربالا می‌رود و آب را تا روی کوه پمپاژ می‌کنید دیده‌اید!؟ ما که نمی‌توانیم این کار را بکنیم، ما باید پایین رودخانه چشم بدوزیم که آبی به ما برسد…
کارشناسان می‌گویند مشکل آب استان‌های مرکزی ایران به سیاست های اشتباه دولت‌ها در تمرکز صنایع آب بر در این مناطق و همچنین الگوهای کشت نامناسب کشاورزان باز می گردد. دو حوزه ای که برنامه‌ریزی برای آن وجود ندارد. دولت‌ها همگی برای حل مشکل آب از طرح‌های انتقال آب حمایت کرده اند و در گسترش صنایع آب‌بر نیز از هیچ تلاشی فروگذار نکرده‌اند. به گونه‌ای که صنایع مهمی در استان‌های اصفهان، یزد و کرمان متمرکز هستند. این صنایع آب این مناطق و حتی مناطق دیگر همچون خوزستان و چهار محال و بختیاری را می بلعد.
