حد آخر ریزش بورس تهران
در هفته گذشته شاخص با حدود ۶/ ۴ درصد کاهش از محدوده یک‌میلیون و ۶۳۱ هزار و ۸۸۳ واحد به محدوده یک‌میلیون و ۵۵۶ هزار و ۳۱۵ واحد رسید.
به گزارش دنیای اقتصاد،مهم‌ترین اتفاق در هفته گذشته عبور از محدوده حمایتی یک‌میلیون و ۶۰۰ هزار واحد به سمت پایین بود که شکسته شدن این محدوده قیمتی به سمت پایین نشانه ادامه اصلاح قیمتی است و ترس‌ها را نسبت به کاهش بیشتر قیمت‌ها افزایش داد. این اتفاق روند صعودی بلند‌مدت را با مشکلاتی مواجه کرد.
سقف پرقدرت در بازار سهام
اکنون منطقه یک میلیون و 600 هزار به‌عنوان یک محدوده مقاومتی پُرقدرت بر سر راه افزایش قیمت‌ها است. با افق سرمایه‌گذاری بلند‌مدت، شاخص‌کل در فاز اصلاح قیمتی قرار دارد. در هر روند صعودی اصلاح قیمت‌ها اجتناب‌ناپذیر است.
منظور از اصلاح قیمت‌ها تشکیل روند نزولی در میان‌مدت و بلند‌مدت نیست، بلکه کاهش قیمت‌ها است. احتمال ادامه کاهش قیمت‌ها در هفته آینده نیز وجود دارد. فاز اصلاحی با شکست روند صعودی کوتاه‌مدت آغاز می‌شود. روند صعودی میان‌مدت گاه در این مرحله شکسته می‌شود و گاه شکسته نخواهد شد که در مورد شاخص‌کل بورس اوراق بهادار هر دو اتفاق رخ داده است، بنابراین برگشت به مدار صعودی برای آن کمی سخت شده است و بسیاری از معامله‌گران هر افزایش قیمتی را فرصت خروج از بازار تلقی می‌کنند.
تشکیل روند نزولی در کوتاه‌مدت تقریبا قطعی است و احتمال اصلاح بیشتر نیز در شاخص‌کل وجود دارد. حضور شاخص موردمطالعه در محدوده یک‌میلیون و ۵۰۰ هزار واحد که برای اکثر معامله‌گران و تحلیلگران حائزاهمیت است، احتمال نوسانات قیمتی در این محدوده را افزایش می‌دهد.
مقصد شاخص در صورت شکست یک میلیون و 500 هزار
در صورت شکسته‌شدن این محدوده به سمت پایین و ادامه اصلاح قیمت‌ها، شاخص‌کل بورس اوراق بهادار در هفته‌های آینده می‌تواند تا محدوده یک‌میلیون و ۳۶۵ هزار واحد نیز اصلاح داشته باشد. در صورت کاهش قیمت‌ها دو محدوده ممکن است از این رخداد جلوگیری کنند که به آنها حمایت می‌گوییم. محدوده یک‌میلیون و ۵۰۰ هزار واحد و محدوده یک‌میلیون و ۴۵۰ هزار واحد را می‌توان به‌عنوان اعداد مهم حمایتی شاخص در هفته‌های آتی در نظر داشت.
این محدوده‌های حمایتی هرکدام به نوبه خود، بسیار قدرتمند هستند و امید بسیار زیادی برای متوقف شدن اصلاح قیمت‌ها هستند. با توجه به حضور شاخص در منطقه مهم قیمتی و همچنین حضور در منطقه اشباع‌فروش که ناحیه‌ای است که بعد از چند روز متوالی کاهش قیمت به آن ناحیه می‌رسیم، احتمال پایان فاز اصلاحی نیز وجود دارد، هرچند از لحاظ تکنیکال هنوز اصلاح شاخص‌کل کامل نشده است اما بسیاری از نمادها اصلاح خود را تکمیل کرده‌اند و در صورت ادامه کاهش قیمت‌ها از فاز اصلاحی خارج شده و به فاز روند نزولی وارد می‌شوند که این موضوع برای معامله‌گران و تحلیلگران باعث ایجاد ترس شده است.
در صورتی‌که شاخص کل مسیر افزایشی را در پیش بگیرد، بعد از عبور از محدوده‌های مهم یک‌میلیون و ۹۰۰ هزار واحد و۲ میلیون واحد، محدوده ۲ میلیون و ۱۲۰ هزار واحد می‌تواند هدف اول شاخص‌کل باشد. البته قبل از محدوده‌های مذکور مقاومت‌های یک‌میلیون و ۶۰۰ هزار واحد و یک‌میلیون و ۷۵۰ هزار واحد نیز می‌تواند مانع افزایش بیشتر قیمت‌ها شود. مسیر برای افزایش شاخص بسیار ناهموار و سخت است و همین موضوع از امیدها نسبت به رسیدن شاخص به سقف قبلی خود کاسته و سرمایه‌گذاران تقریبا ناامید در حال خروج از بازار هستند اما کماکان امید‌هایی نسبت به رسیدن شاخص به محدوده سقف قبلی و حتی بیشتر در بین فعالان بازار وجود دارد. بعد از عبور از محدوده بسیار مهم ۲ میلیون و ۱۲۰ هزار واحد، این شاخص می‌تواند اهداف بالاتری همچون ۲میلیون و ۵۰۰ هزار واحد یا حتی بالاتر را دنبال کند. دو منطقه قیمتی از جمله ۲میلیون و ۲۵۰ هزار واحد و ۲میلیون و ۳۷۵ هزار واحد می‌توانند از ادامه افزایش قیمت‌ها جلوگیری کنند که به این محدوده‌ها مقاومت می‌گوییم.
توجه داشته باشید به دلیل اینکه شاخص‌کل در تاریخ خود هیچگاه در این اعداد حضور نداشته، این محدوده‌ها از اعتبار چندانی برخوردار نیستند اما شیوه‌های آماری و تکنیکی برای محاسبه محدوده‌های مهم در این مواقع وجود دارد و اکثرا تحلیلگران جسور از آنها به‌عنوان محدوده‌های تحلیلی استفاده می‌کنند. این اشخاص برای ترسیم خطوط تحلیلی خود به دنبال حداکثر یک یا دو تایید نشانه تکنیکی بدون در نظر گرفتن گذر زمان هستند، در مقابل تحلیلگران محافظه‌کار برای ترسیم خطوط تحلیلی حداقل دو نشانه تکنیکی یا گذر زمان را لحاظ می‌کنند.
