کودکانی که در این آلودگی هوا، بجای نشاط برفبازی به کنج خانه خزیدهاند/ وارثان زمین را دریابیم
گروه اجتماعی بازتاب: روزهاست که هوای اکثر شهرهای بزرگ کشور آلوده و غیرقابلتنفس است. کودکان که همواره در این فصول سال هیاهوی کودکانهشان زیر دانههای برف نشاط بکری را در گوشها زمزمه میکرد اکنون در کنج خانهها خزیدهاند و بزرگسالان نیز در نمایی آخرالزمانی ماسک بهصورت از یکدیگر میگریزند.
در ذهن کودکان ما هیچ تصویر روشنی از چرایی در خانه ماندن و علت آن وجود ندارد و طرفه آنکه بزرگسالان نیز دغدغه هاشان از مصائب روزانه این آلودگی فراتر نمیرود چه برسد به مسئولانی که اگر سخن گفتن از محیطزیست را نیز توطئه بیگانه ندانند تنها چاره کارشان تعطیلی و مانند آن است.
اما چرا بهجز آلودگی اینچنین به جهل مرکبی آغشتهایم که حتی وقتی سخن از جنبشی برای پاک زیستن میشود، نمیداند از کجا آغاز کند؟
امروزه در جهان این اصل پذیرفتهشده است که رفع آلودگی محیطزیست نه با بخشنامه ممکن است و نه با راهکارهای از سر استیصال و موقتی. دنیای امروز توجه به طبیعت را نه از دریچه گریز از آلودگی که از طریق شکوفا کردن عشق به طبیعت و فهم رابطه عمیق آن با طبیعت بشر ممکن است. این امر علیرغم سادگی محصول تلاشهای دانشمندانی به نام ریچل کارسون است.
سهند ایرانمهر دراینباره در صفحه اجتماعی خود مینویسد: ریچل کارسون معتقد بود که تمدن واقعی تمدنی است که طبیعت وحشی را درک کند و منطق آن را با قواعد خود این طبیعت به رسمیت بشناسد و این امر تنها در صورتی ممکن است که بشر بتواند این آموزهها را در قالب عشق به طبیعت به نسل بعد از خود انتقال دهد. در این فرآیند نیز کودکان باید مخاطب اصلی باشند. او عشق به کوه و دشت و دریا را نهفقط با گزارههای علمی دیرفهم که با زبانی بسیار ساده و ممزوج با تعابیر نازک خیالانه و عاشقانه برای مردم بیان میکرد. کارسون در رادیو شیلات امریکا برنامهای را به نام «عشق در اعماق دریاها» تهیه و اجرا میکرد که بهشدت مورد اقبال قرار گرفت. آلن دوباتن در کتاب «متفکران بزرگ» بخشی از نثر او را آورده است:
«کیست که بداند اقیانوس چیست؟ نه تو و نه من، هیچکدام از ما با قوای شناختیمان که تنها با رویدادهای روی زمین محصور است، اقیانوس را نتوانیم شناخت: کف و موج ناشی از جریان آب که به خرچنگ پنهانشده درمیان جلبکها در گودال کوچک آب میکوبد را، موسیقی موزون موجهای بلند و آرام میانه اقیانوس را؛ گودالهای سرشار از ماهیان سرگردان که صید میکنند و صید میشوند را و دلفین را که برای نفس تازه کردن، امواج را در هم میشکند. نمیتوانیم فراز و نشیب زندگی در اعماق اقیانوس را دریابیم، انبوه ماهیان کوچک را که در میان تاریک و روشن آب، چنان بارانی از شهاب، چشمک میزنند و مارماهیان را که در میان صخرهها در کمین آرمیدهاند. انسان حتی کمتر از این را هم نشناخته است تا بتواند به اعماق آن شش مایل غیرقابل درک پایینرود و به درون اعماق مغاک درآید؛ آنجا که سکوت محض، سرمای لايتغير و شبی ابدی حکمفرما است.»
هرچند در ایران کمتر کسی حتی نام ریچل کارسون را شنیده اما او چهرهای شناختهشده در جهان است و کتاب «حس شگفتی» با تصاویری جذاب و کودکانه مخاطبان خود را در بین خردسالان و نوجوانان جهان یافته است. خود او دلیل عمده توجه به کودکان و تأکید بر مخاطب قرار دادن آنان در فرآیند آشتی با طبیعت را اینگونه توصیف میکند:
«کودکی تروتازه، زیبا و سرشار از شگفتی و هیجان است. این از شوربختی ما است که تیزبینی و قدرت غریزیمان در تشخیص زیبایی و شکوه تا پیش از رسیدن به بزرگسالی در وجودمان بهتدریج محو میشود و چهبسا بهطور کامل از دست میرود. اگر یک روز به فرشتهای که مسئول تعمید و نامگذاری کودکان است برمیخوردم، از او میخواستم که به همهی کودکان جهان، احساس شگفتیای هدیه کند که آنقدر قوی باشد که بتواند تمام طول زندگی دوام بیاورد؛ بتواند در برابر ملال و اندوه بزرگسالی، مشغولیتهای بیحاصل با چیزهای تصنعی و در برابر از دست دادن چشمهی قدرت درونیمان، چون نوشدارویی قوی عمل کند.»
انتهای پیام/#
با سلام و احترام / صبح امروز از صدای رادیو اصفهان آقای گلشیرازی از میدان خواجو گزارش دادند میزان آلایندگی شهر اصفهان روی عدد ۸۰ است و شرایط هوای سالم و پاک را دارد که تا کنون که ساعت ۱۰ صبح است شاهد آسمان آبی و هوای نسبتا خوبی هستیم و تاسف بسیار که مسئولین بی تفاوت نسبت به تعطیلی مدارس هستند و بچه ها باز هم امروز از درسها عقب افتادند و امروز چقدر خوب بود که بچه ها تعطلیل نبودند و مسئولین محترم فکری اساسی برای اتوبوسهای شهری دودزا و مینی بوسهای دودزا بکنند که با نصب فیلتر مناسب میزان آلودگی بسیار کاهش می یابد و چقدر مایه تاسف است در حالیکه قیمت خودروها و اتوبوس و مینی بوسها کاذب و غیر واقعی هستند و توان اکثریت برای تعویض خودروی مستعمل وجود ندارد به تعطیلی مدارس و طرح ترافیک زوج و فرد و جریمه ماشینهایی که ۲۰-۳۰ سال است کار می کند و وسیله نون درآوردن عده ای از مردم زحمتکش است بپردازیم ! خوب اگر با یک شرایطی میشد که حتما خودرویش را عوض می کرد اینکه بگردیم آسانترین کار را بکنیم با تبعاتش که هنر نیست خدایا خودت ما را نجات بده که اگر رحمت و کرم تو نبود روز دیگری نبود….. فکری برای صنایع آلاینده و کارخانجات تولید سیمان و مصالح ساختمانی بکنید که دود ناشی از آنها برای آلودگی شهر بس است و سالیان سال است بخاطر اینکه هزینه فیلتر خارجی آنها خیلی زیاد است بی خیال شده اند و چقدر خوب بود موسسات دانش بنیان که خیلی حرفش هست یک فیتر برای آنها و یک فیلتر برای اگزوز خودروها بخصوص اتوبوسهای شهری شهرداری که نیمی از آنها مستعمل است تولید می کردند …. چقدر کار نشده داریم …… چقدر زشت است که مسئولین کاری که میتوانند را نکنند و شاید نمی دانند خوب جایشان به کارشناسان واقعی بدهند و تاکی مردم بگویند چه کار بکنید چه کار نکنید!!!!!!!!!!!