خود را گول می‌زنند یا مردم را کم‌حافظه می‌شمارند؟/ ژاپن هم مثل فرانسه فقط یک کرم سر قلاب است

    کد خبر :663949

گروه سیاسی بازتاب: ازجمله روش‌های ارزیابی یک رویکرد در سیاست خارجی این است که آیا تولید قدرت کرد و موجب بسط ید شد، یا موجبات تضعیف قدرت ملی و کاستی گزینه‌ها را فراهم کرد؟

 

طراحان برجام، وعده افزایش گزینه‌ها و قدرت ملی را می‌دادند اما این مانند مسکّن و مخدّری بود که بسیاری را از نقشه دشمن غافل کرد.

 

ساختار معیوب برجام، این فرصت را به آمریکا داد که از برجام خارج شود و تحریم‌ها را توسعه دهد؛ هرچند که روند بازگشت تحریم‌ها (کاتسا، آیسا، تحریم‌های ویزایی و ارعاب شرکای ایران) در دولت اوباما شدیداً پیگیری می‌شد.

 

آمریکا زیر برجام زد و تحریم‌های تعلیق شده را برگرداند، چون مطمئن شد تیم روحانی- ظریف نمی‌توانند و نمی‌خواهند از توافق خارج شوند؛ بنابراین فقط خسارت‌ها و تعهدات برجام برای ما ماند.

 

دولت در این مدت به‌جای اهتمام به تولید توانایی‌های مستقل از غرب، ازجمله درزمینهٔ دور زدن یا بی‌اثر کردن تحریم‌ها و تقویت مراودات با بسیاری از کشورها، مهار و محدودیت مدنظر آمریکا و غرب را پذیرفت.

 

 

با این خیال که رویکرد، راه اتوبانی پیش پای ما می‌گذارد و حال‌آنکه این مسیر اتوبان نما، حتی در کوتاه‌مدت، به دالانی تنگ و تحت اشراف دشمن ختم می‌شد؛ بنابراین گزینه‌های دولت، چه برای مواجهه و چه برای چانه‌زنی، محدود و محدودتر شد.

 

از وعده‌های گشایش 150 و 200 میلیارد دلاری، به وعده اروپایی SPV رسیدیم. آن‌ها پاییز پارسال، دولت ما را با این شبه کانال که وعده «نفت در برابر کالا » را می‌داد، سرگرم کردند.

 

سپس برای چند ماه، وعده کانال مضحک‌تری به نام اینستکس را دادند: بدون خرید نفت از ایران (تعهد برجامی)، پول نفت فروخته‌شده ایران به کشورهای غیراروپایی را بگیرند و غذا و دارو به ما بفروشند. این رقم نهایتاً به 4 میلیون یورو رسید!

 

محمد ایمانی تحلیلگر مسائل سیاسی و فعال رسانه‌ای در این رابطه می نویسد: تابستان امسال، فرانسوی‌ها هم مدعی شدند می‌خواهند اجازه آمریکا برای گشایش یک اعتبار 15 میلیارد دلاری را بگیرند؛ البته همین وعده‌های نسیه، با شرط‌گذاری به تیم روحانی و ظریف فروخته می‌شد و در داخل، برای مردم فاکتور می‌کرد که مثلاً دیپلماسی التماسی دارد کار می‌کند!

 

شرط‌هایی که اصلاً در برجام نبود: باید تمکین به مطالبات FATF را از 37 بند به 41 بند برسانید و با آمریکا و اروپا، مذاکرات جدید درباره «تغییر برجام و افزایش تعهدات، توقف توانمندی موشکی و واگذاری نفوذ و قدرت منطقه‌ای ایران» را آغاز کنید.

 

سه ماه بعد از عملیات فریب نیویورک و معلوم شدن این‌که فرانسه مصلوب الاختیار، فقط نقش کرم سر قلاب را بازی می‌کند، این بار مهره بی اراده تر آمریکا (ژاپن) را سر قلاب زده‌اند؛ البته به درخواست عجولانه روحانی!

 

پارسال که اسم اس پی وی و اینستکس در میان بود، کسی باور می‌کرد این بسته‌های پر از هیچ، صرفاً برای فریب و وقت‌کشی است و با نمایش توکیو و نظایر آن، فراموش می‌شود؟

 

روحانی سال 92 پای میز مستقیم مذاکره با آمریکا نشست که تحریم‌ها را نابود کند یا شش سال بعد و این بار از موضع ضعف، واسطه‌هایی مانند فرانسه و ژاپن را برای مذاکره دوباره (دیوانگی به تعبیر خود روحانی) بپذیرد؟! چرا خود را گول می‌زنند؟ یا مردم را کم‌حافظه می‌شمارند؟

 

انتهای پیام/#

1
نظرات
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد نظرات حاوی الفاظ و ادبیات نامناسب، تهمت و افترا منتشر نخواهد شد
  1. نازی گفت:

    تعهد برجمی????!!!

دیدگاهتان را بنویسید