فرزندان حاشیه‌نشین‌ها نسل بعدی بزهکاران احتمالی
رئیس انجمن مددکاری اجتماعی ایران بیان اینکه حاشیه‌نشینی یکی از پنج موضوع اولویت‌دار کشور است، گفت: به دلیل ویژگی‌هایی که این مناطق دارند، آسیب‌های اجتماعی نمود بیشتری پیدا می‌کنند و موضوعاتی از قبیل مصرف مواد مخدر، خشونت‌های اجتماعی، خشونت‌های خانگی، تکدی‌گری و بی‌خانمانی در این مناطق بیشتر دیده می‌شود.
سید حسن موسوی چلک با بیان اینکه موضوع کودکان کار و کودکانی خیابانی و بچه‌های فرار در مناطق حاشیه‌نشین به عنوان بخشی از آسیب‌های اجتماعی شناخته می‌شود، تصریح کرد: با توجه به اینکه در مناطق حاشیه‌نشین، خدمات اجتماعی، فرهنگی و بهداشتی یا وجود ندارد یا در حداقل ممکن وجود دارد و در عین حال حضور سازمان‌های اجتماعی در این مناطق کمتر است، مناطق مذکور می‌تواند محل امنی برای مجرمان باشد، زیرا اساسا نظارت اجتماعی در آن کمتر است.
وی که در یک برنامه رادیویی صحبت می‌کرد، افزود: البته نمی‌توان همه مردم مناطق حاشیه‌نشین را افراد آسیب‌دیده اجتماعی یا مجرم قلمداد کرد، اما به دلیل آنکه در یک فضای اجتماعی کوچک، تعدد آسیب‌ها وجود دارد، جرایم افراد بیشتر به چشم می‌آید.
فاطمه سلیمانی، مشاور نیروی انتظامی شرق استان تهران نیز با بیان اینکه جوامع حاشیه‌نشین درگیر آسیب‌های زیادی هستند، گفت: اعتیاد، فقر، بیکاری و بزهکاری از جمله آسیب‌های این مناطق هستند. شرایط اقتصادی کلان کشور سبب رشد بیکاری در مناطق حاشیه‌نشین شده و در نتیجه اعتیاد و بزهکاری نیز افزایش یافته است. همه نهادها و سازمان‌های مسئول از نظر مدیریت شهری و امنیتی باید این مناطق را بیش از پیش تحت پوشش خود قرار دهند.
وی با اشاره به اینکه نسل دوم حاشیه‌نشین‌ها دچار احساس کمبود اجتماعی شدیدی شده‌اند، تصریح کرد: اگر به این موضوع توجه نشود، بزهکاری نیز افزایش می‌یابد.
به گزارش ایسنا، حسین اخلاقی، استاد دانشگاه علوم و تحقیقات نیز با بیان اینکه فرزندان حاشیه‌نشین کسانی هستند که در یک فرآیند تکراری تبدیل شدن به بزهکاری قرار می‌گیرند، گفت: این افراد عموما حاشیه‌نشین‌های آینده را شکل می‌دهند، زیرا در محیط اجتماعی و معیشتی که این افراد قرار دارند، بزهکاری و اعتیاد فراوان است و این بچه‌ها نیز در معرض خطر این جرایم قرار دارند.
وی افزود: دولت باید به کودکان حاشیه‌نشین بیشتر توجه داشته باشد و اگر نمی‌تواند برای خانواده‌ها کاری انجام دهد، لااقل این کودکان را تحت سرپرستی قرار دهد و مددکارهای اجتماعی و روانشناس‌های کودک را در این مناطق فعال کند.
