لزوم بهره گیری از هنر برای تحقق بستر زیست اجتماعی

رئیس کمیسیون فرهنگی شورای اسلامی شهر تهران بر لزوم بهره گیری از هنر برای تحقق بستر زیست اجتماعی در شهر تاکید کرد.

محمد جواد حق شناس در آیین گشایش نهمین سمپوزیوم بین‌المللی مجسمه سازی تهران گفت: تهران تاکنون میزبان هشت دوره سمپوزیوم مجسمه سازی بوده . هنری که قراراست پیوند خود با شهر و شهروندان و مدیریت شهری را برقرار کند. این هنر اگر انتزاعی تلقی شود در قالب فعالیت‌هایی که دانشگاه هنر و یا ارائه کارهای ارزشمند در یک گالری باشد با هنری که شهروندان آن را مورد توجه قرار می‌دهند متفاوت خواهند بود.

وی افزود: یکی از اهداف مدیریت شهری توجه به شهر پایدار و ایجاد بستری برای زیست اجتماعی تهران است که در این عرصه باید از هنر کمک بگیریم تا بسترسازی مناسب برای زیست اجتماعی فراهم شود.

حق شناس ادامه داد: مدیریت شهری، هنرمندان و نخبگان شهری باید دست در دست یکدیگر دهند و از هنر برای گسترش مفاهیم بهره بگیرند و هویت سازی جمعی را دنبال کنند. هنر مجسمه سازی در این حوزه درصدر هنرهای تجسمی قرار گرفته است . لذا نیازمند توجه و تاکید بیشتری در این حوزه هستیم.

رئیس کمیسیون فرهنگی شورای اسلامی شهر تهران در بخش دیگری از صحبت‌های خود با تاکید بر رویکرد بین‌المللی سمپوزیوم مجسمه سازی تهران گفت: حداقل از ده کشور دنیا در این دوره هنرمند وجود دارد و در کنار هنرمندان حرفه‌ای، هنرمندانی از حوزه دانشگاه قرار گرفتند تا برای خدمت به هنر آماده شوند؛ لذا رویکرد آموزشی و پرورشی در این سمت و سو مد نظر قرار گرفته است.

وی افزود: متأسفانه شهر تهران آن گونه که انتظار می‌رود از این هنر بهره نگرفته و در حقیقت هنر مجسمه سازی کمتر در خدمت مدیریت شهری قرار گرفته به شکلی که از هنرمندان بزرگ این عرصه تقدیر نشده و فرصت حضور آنها نیز فراهم نشده است.

به گزارش ایسنا، رئیس کمیسیون فرهنگی شورای اسلامی شهر تهران تاکید کرد:‌ البته هنر مجسمه سازی و موسیقی این امکان برایش فراهم نشده که پس از انقلاب اسلامی و تغییر رویکرد در عرصه‌های سیاسی و قدرت در خدمت انسان و شهر قرار بگیرد. امروز اگر به تخت جمشید بنگریم شاهد خلق آثار بزرگی هستیم که پس از 2500 سال از ساخت آنها هنوز شاهکارهایی که با سنگ در آنجا ساخته شده همانندی ندارند و آثار درخشانی تلقی می‌شود. آثاری که به لحاظ کیفیت و کمیت و استفاده از ابزارهای مختلف همچون سنگ، چوب و فلز که نشان دهنده‌ اوج هنر ایرانی هستند.

وی افزود: امروز هنرمندان مجسمه ساز ایرانی پس از یک گسست میان خود و نیاکانشان در عرصه‌ی مجسمه سازی به دنبال این پیوندها هستند و تلاش می‌کنند خط ممتد درست و دقیقی را احیا کنند که در تمام این سالها باید موجب ارتقای این هنر می‌شده اما به هر دلیلی این اتفاق نیفتاده و امروز باید به دنبال این پیوند باشیم.