ترامپ، تنها در مجمع
دستور کار نشست مجمع عمومی سازمان ملل، تغییرات آب و هوایی است اما رئیس جمهوری امریکا در این موضوع، حرفی برای گفتن ندارد.
به گزارش بازتاب به نقل از ایران، فردا سه‌شنبه هفتاد و چهارمین مجمع عمومی سالانه سازمان ملل با حضور رؤسای جمهور، نخست‌وزیرها و مقامات عالی بیش از 190 کشور در نیویورک برگزار می‌شود. اما برخلاف سال‌های گذشته که رؤسای جمهوری امریکا این گردهمایی بین‌المللی بزرگ و مهم را به صحنه خودنمایی تبدیل می‌کردند، امسال رئیس کاخ سفید نه حرفی برای گفتن و نه مجالی برای خودنمایی دارد زیرا او از یک سو، فهرست بلندبالایی از مذاکرات ناتمام و بی‌نتیجه از جمله مذاکرات با کره شمالی و طالبان را در کارنامه خود دارد و از سوی دیگر، مجمع عمومی امسال بر تغییرات آب و هوایی متمرکز است که ترامپ همان سال اول ورود به کاخ سفید با خروج از توافق آب و هوایی پاریس موضع خود را در این باره مشخص کرد.
به گزارش وُکس، امسال، در مجمع عمومی سالانه سازمان ملل، علاوه بر سخنرانی‌های رهبران جهان، دو اجلاس در سطح عالی درباره تغییرات آب و هوایی و پوشش جهانی خدمات بهداشتی، درمانی برگزار می‌شود اما در هیچ یک از این دو اجلاس مهم دونالد ترامپ، رئیس جمهوری امریکا حرفی برای گفتن ندارد. زیرا از همان ابتدای ریاست جمهوری اش آشکارا اعلام کرد که نه اعتقادی به تغییرات آب و هوایی دارد و نه اعتقادی به پوشش خدمات بهداشتی، درمانی برای همه.
البته ترامپ شاید بخواهد در این گردهمایی بین‌المللی خارج از برنامه و دستور کار مجمع عمومی سازمان ملل سخن بگوید و مانند دو سال گذشته با پُرگویی درباره سیاست‌های بین‌المللی و داخلی سه سال گذشته‌اش خودنمایی کند اما او احتمالاً در این زمینه هم ناموفق باشد. زیرا در حوزه سیاست خارجه فهرست طویلی از مذاکرات ناتمام و چالش‌های حل نشده در کارنامه خود دارد. او مذاکره با کره شمالی برای خلع سلاح هسته‌ای شبه جزیره کره را متوقف کرده، اخیراً هم مذاکره با طالبان را به بهانه کشته شدن یک نظامی امریکایی در حملات طالبان متوقف کرد، مذاکره با چین برای پایان دادن به جنگ تجاری واشنگتن – پکن در بن‌بست است و چالش‌هایش با ایران، ونزوئلا، کوبا، فلسطینیان و… هم همچنان ادامه دارد.
چالش در داخل
در بحث سیاست داخلی هم هر روز شاهد افشاگری تازه رسانه‌های امریکایی علیه ترامپ هستیم. در تازه‌ترین و داغ‌ترین مورد، رسانه‌ها از جمله نیویورک تایمز و واشنگتن پست به نقل از یک منبع اطلاعاتی فاش کردند، ترامپ در ماه جولای در تماس تلفنی با ولودیمیر زلینسکی، رئیس‌جمهوری اوکراین از او خواسته بود تا درباره پسر جو بایدن، نامزد پیشتاز ریاست جمهوری دموکرات‌ها و معاون سابق باراک اوباما تحقیق کند و حدود هشت بار به زلینسکی تأکید کرد، با رودی جولیانی، وکیل شخصی او در این رابطه همکاری داشته باشد. منبع آگاهی که در خصوص این مکالمه تلفنی گزارش داده، گفته است، ترامپ در این تماس تلفنی تأکید کرد واشنگتن «می‌خواهد بداند» اتهامات فساد علیه پسر دوم جو بایدن صحت دارند یا خیر. روز جمعه گذشته خبرنگاران از ترامپ پرسیدند، آیا درباره بایدن یا پسر او با رئیس‌جمهوری اوکراین صحبت کرده است؟ او این امر را تکذیب نکرد و گفت: مهم نیست درباره چه صحبت کردیم اما حرفم این است که کسی باید سخنان جو بایدن را بررسی کند چون شرم‌آور بود. اما جولیانی، وکیل ترامپ پنجشنبه شب گذشته در برنامه سی‌ان‌ان گفت، از اوکراین خواسته بود درباره اتهاماتی که به جو بایدن وارد می‌شود، تحقیق کنند. اگر ثابت شود که ترامپ چنین درخواستی از اوکراین کرده، او برای دومین بار متهم به تبانی با یک دولت خارجی برای پیروزی در انتخابات می‌شود. این در حالی است که هنوز دموکرات‌ها روی پرونده تبانی تیم ترامپ با روسیه در انتخابات 2016 پافشاری می‌کنند و خواستار بررسی‌های بیشتر هستند.
مجموع اینها یک نشانه روشن است که در مجمع عمومی سازمان ملل، رئیس جمهوری امریکا تا چه اندازه منزوی خواهد بود. او نه حرفی برای گفتن درباره تغییرات آب و هوایی و خدمات بهداشتی، درمانی خواهد داشت نه امکان نمایش دستاوردهای خارجی و داخلی خود. او حتی روابط خوبی هم با سازمان ملل ندارد که بتواند دستور کار مجمع عمومی سازمان ملل را تغییر دهد و این در حالی است که در گذشته رؤسای جمهور سابق امریکا به خاطر نفوذی که در سازمان ملل داشتند، از چنین توانایی‌ای برخوردار بودند.
البته این بدین معنا نیست که می‌توان ترامپ را تمام و کمال در مجمع عمومی سازمان ملل نادیده گرفت. او طبق سنت گذشته به‌عنوان رئیس جمهوری ایالات متحده در روز 24 سپتامبر پشت تریبون خواهد رفت و سخنرانی خواهد کرد. او سال گذشته با پررنگ کردن برخی تهدیدهای مهم امنیت ملی امریکا از جمله ایران و کره‌شمالی سیاست‌های انزواطلبانه خود را توجیه کرد. احتمال اینکه او امسال هم در مجمع عمومی سازمان ملل همین رویه را در پیش بگیرد وجود دارد اما سؤال مهم این است که آیا جهان به سخنان او گوش می‌دهد.
