تفنگ بازی خطرناک خانواده ها در مرزها، خواب آسوده مسئولان در مرکز
آمار خرید و فروش اسلحه آن هم با قیمت های بسیار پایین، مدتی است که در جامعه به شکل چشمگیری افزایش یافته است. این رویداد نگران کننده که در مرزهای کشور بیشتر است، تا کنون خسارت های جانی فراوانی به شهروندان وارد کرده است؛ مسئله ای که از قرار معلوم برای همه از مرز بحران عبور کرده جز مدیرانی که در مرکز کشور زندگی می کنند.
به گزارش بازتاب ،با اینکه بر اساس قانون و اسناد بالادستی خرید و فروش اسلحه در کشور غیرقانونی است و برای متخلفان این حوزه مجازات های سنگینی در نظر گرفته شده است، بررسی ها نشان می دهد آمار خرید و فروش این کالا در ایران روز به روز در حال افزایش است؛ رویه ای خطرناک که هر از چندگاهی زمینه مرگ چند شهروند را فراهم می کند و برنامه مشخصی برای مقابله با آن وجود ندارد.
نگرانی ها در مورد افزایش آمار خرید و فروش اسلحه در ایران به ویژه در مناطق مرزی کشور مثل استان های کرمانشاه، کردستان، خراسان رضوی، خراسان جنوبی، خوزستان، سیستان و بلوچستان و… زمانی افزایش می یابد که بدانیم به مدد فضای مجازی این پدیده با سهولت و شتاب بیشتری جریان دارد.
اکنون و در فضای مجازی خرید و فروش اسلحه در بعضاً با قیمت های بسیار پایین انجام می شود و بسیاری از شهروندان مناطق مرزی بدون اینکه امکان شناسایی و برخورد با آنها وجود داشته باشد، در این فعالیت وارد شده اند.
به طور مثال در برخی کانال های تلگرامی، کاربران فضای مجازی می توانند آسان تر از آنچه تصور می کنند به سلاح هایی چون شوکر، گاز اشکآور، گِلاک، کُلت، کلاشینکف، ژ -۳، برنو، صدا خفه کن، دستبند فلزی و … دست رسی پیدا کنند و این سلاح های گرم را با قیمت پایین خریداری کنند.
نحوه سفارش، خرید و فروش اسلحه و لوازم دفاع شخصی در این صفحات اینطور است که ادمینهای این کانالها در پستهای جداگانه عکسهای اسلحهها به علاوه قیمت، مدل، سال ساخت و نوع کالیبر سلاحها را به علاوه کد اسلحه به نمایش میگذارند و زیر هر پست و آیدی ای را به مخاطب خود معرفی میکنند به جهت اینکه مشتریان جهت سفارش آن محصول به آن آیدی مراجعه کرده و سفارش خود را با ارسال کد اسلحه ثبت کنند.
ادمینهای این کانالها اغلب با پستهایی تحریک آمیز جهت فروش اسلحههای خود و استفاده از عباراتی نظیر «با تخفیف ویژه» اقدام به جذب ممبر و فروش تجهیزات خود میکنند. با یک جست و جوی ساده مشاهده می شود که بیشتر اسلحههای بزرگ مانند کلاشینکف و ژ -۳ به قیمت زیر ۲ میلیون تومان و اسلحههای کلت کمری، گلاک و برنو به قیمت حتی زیر یک میلیون تومان قیمتگذاری شدهاند.
مشتریان و اعضای این کانالها از شهرهای مختلف کشور به خصوص شهرهای مرزی کشور اقدام به خرید و سفارش اسلحه خود میکنند و جالب اینجاست که ادمینهای این کانال تا رسیدن اسلحه به مقصد اعلام شده توسط مشتری، پیگیر وضعیت «رسید» محصول خود میکنند.
همه این اتفاق ها در شرایطی رخ می دهد که مسئولان اجرایی و نهادهای نظارتی مرکزنشین و حتی استان های مرزی کشور یا وجود چنین رویه ای بی اطلاع هستند و یا اساساً برنامه مشخصی برای مقابله با آن در دستور کار ندارند؛ عیب بزرگی که بخاطر فعالیت های به وجود آمده در فضای مجازی شرایط سختی را برای مقابله با آن به وجود آورده است.
این مسئله سبب شده تا در میان بسیاری از خانواده های مرزی نشین کشور اسلحه به عنوان یک کالای ضروری خودنمایی کند و تعداد زیادی از خانواده ها برای تهیه این کالا به تکاپو بیافتند. اگرچه این واقعیت را می توان از نزاع های رو به افزایش و همراه با قتل مناطق مرزی برداشت کرد، اما گزارش های محلی منتشر شده در این رابطه نیز قابل تأمل و موید این مسئله است.
به طور مثال در روزهای گذشته یکی از رسانه های محلی استان کرمانشاه با پرداختن به مسئله رواج اسلحه در میان خانواده های مرز نشین این استان نوشت: کافی است سری به محلات حاشیهای کرمانشاه بزنید تا عمق فاجعه را ببینید؛ اینجا افرادی هستند که با معرفی یکی از آشناها یا هممحلهایهایشان بهراحتی هر نوع اسلحهای اعم از شکاری و جنگی را که بخواهید در اختیارتان قرار میدهند.
ما برای بررسی وضعیت دسترسی مردم عادی به اسلحه به محلات مختلفی از جمله باغابریشم، درهدراز و… رفت و در پوشش مشتری این موضوع را بررسی کردیم.
مشاهدات خبرنگار ما نشان داد که برای یک فرد معمولی تهیه یک اسلحه کمتر از نیم ساعت زمان میبرد و در صورت موجود نبودن و عدم سفارش از سوی یک فرد معتمد این روند حدود یک ماه به طول میکشد!
بههرروی آنچه نگرانکننده شده حمل و نگهداری سلاح در پستوی خانههاست، آنچنانکه نه در اغلب خانهها اما در برخی از آنها به جرأت میتوان گفت اسلحه مجاز و غیرمجاز نگهداری میشود و هرچند گاهی جنایات هولناکی را رقمزده و امنیت اجتماعی را به چالش میکشد.
قطعاً همجواری با کشوری که تا همین چند وقت پیش مآمن گروهکهای تروریستی مختلف بوده نیز در این وضعیت وفور و تسهیل دسترسی به اسلحه بیتأثیر نیست.
وفور اسلحه در میان خانواده های مرز نشین اکنون به حدی رسیده که دیگر مقامات انتظامی محلی نیز آن را تأیید و نسبت به آن احساس نگرانی می کنند.
به عنوان مثال سرهنگ محمدرضا آمویی، معاون اجتماعی فرمانده انتظامی استان کرمانشاه با اشاره به وقوع تیراندازیهای مختلف در سطح این استان به رسانه ها گفت: گاهی اوقات طی روز و شب در نقاط سطح استان شاهد تیراندازی با سلاحهای غیرمجاز هستیم و میبینیم که برخی افراد که سلاحهای شکاری یا جنگی در اختیار دارند اقدام به تیراندازی میکنند.
معاون اجتماعی فرمانده انتظامی استان کرمانشاه افزود: این موضوع چند دلیل دارد، بالاترین حجم تیراندازیهایی که رخ میدهد منشأ اختلافات خانوادگی دارد و اختلافات ملکی هم در رده پایینتر قرار دارد.
همانطور که اشاره شد این مشکل تنها مختص استان کرمانشاه نیست و در دیگر استان های مرزی کشور نیز به شکل چشمگیری افزایش یافته است.
برای مثال سوم تیرماه سال جاری مردی میانسال با اسلحه وینچستر در منطقه طبرسی شمالی مشهد به قتل رسید؛ قتلی که بازپرس ویژه قتل دادسرای عمومی و انقلاب مشهد در مورد آن گفت: حدود ساعت ۱۴ سوم تیرماه در منطقه طبرسی شمالی دو پسر بچه حدود ۷-۹ سال که در حال بازی بودند، با یکدیگر در گیر میشوند و این درگیری به بزرگترها کشیده شده و در نهایت منجر به قتل میشود.
بازپرس ویژه قتل دادسرای عمومی و انقلاب مشهد در رابطه با جزئیات این رخداد ادامه داد: مقتول، پدر یکی از بچهها و قاتل، برادر کودک دیگر بوده است. متهم به قتل میگوید من در خانه بودم که برادرم آمد و اطلاع داد که درگیر شده است. وقتی متهم به قتل به خانه مقتول میرسد، یک نفر با مشت به صورت او میزند و صورتش خونی میشود و سپس مقتول هم متهم به قتل را میزند و چاقویش را از او میگیرد و میگوید باید به پلیس زنگ بزنیم که چرا چاقو کشیدهای. متهم به قتل هم میرود و از عقب ماشین اسلحه را بر میدارد و شلیک میکند و سپس متواری میشود اما بعد که متوجه فوت مقتول میشود حدود ساعت ۱۷ روز گذشته خود را معرفی میکند.
اقدام به قتل با سلاح گرم در استان خوزستان نیر شرایط نگران کننده ای دارد. به طور مثال ششم خردادماه سال جاری و در شهرستان ایذه سه سارق مسلح پس از اقدام به سرقت با نیروهای پلیس درگیر شدند. در این درگیری سه نیروی پلیس با ضرب گلوله زخمی و راهی بیمارستان شدند.
این البته همه نمونه های موجود از درگیری های شهروندان با یکدیگر و یا با نیروهای آن هم با سلاح گرم نیست و در همین رابطه می توان به نمونه های فراوان دیگری اشاره کرد.
آنچه در این شرایط نگران کننده و به بیان بهتر ریشه بروز چنین جنایت هایی است، افزایش آمار اسلحه گرم در جامعه است که از قرار معلوم برنامه مشخصی نیز از سوی مسئولان برای مقابله با آن وجود ندارد.
با این تفاسیر باید منتظر ماند و دید در آینده نزدیک این شرایط تا کجا پیش خواهد رفت و مسئولان اجرایی و نظارتی چه زمانی ضرورت اقدام جدی برای مقابله با آن را احساس خواهند کرد.