تلاش اروپا برای ایجاد یک صنعت نظامی مستقل؛ ورود شرکت های آمریکایی و کانادایی ممنوع!

حسین مجدوبی در القدس العربی نوشت: از زمان روی کار آمدن دونالد ترامپ، به دلیل تصمیم‌های او، غرب با تنش‌های زیادی مواجه شد؛ تصمیماتی که نه فقط به ایران، کره شمالی، چین و روسیه مربوط است، بلکه تا مبادلات تجاری و همکاری نظامی با غرب امتداد می‌یابد.

به گزارش انتخاب؛ در ادامه این مطلب آمده است: تجارت و دفاع مشترک دو مساله اساسی برای غرب است و این در حالی است که گهگاه اختلافاتی بر سر این دو مورد بین آمریکا و دولت‌های اروپایی ایجاد می‌شود. در دو سال اخیر، سیاست رئیس جمهور آمریکا که مبتنی بر تامین منافع این کشور در وهله اول و توجه به منافع دولت‌های اروپایی در مرحله بعدی است، باعث ظهور بیشتر اختلافات مذکور شده است.

چه بسا از مهمترین تصمیماتی که موجب نگرانی اتحادیه اروپا شد، تصمیم ترامپ برای توقف تجارت ازاد بود. علاوه بر این، رئیس جمهور آمریکا دولت‌های اروپایی را تهدید کرد در صورتی که سرمایه گذاری‌های نظامی خود در پیمان ناتو را کاهش ندهند، دفاع آمریکا از آن‌ها تقلیل یابد.

اینگونه سیاست‌های تهدید ترامپ باعث شد اروپایی‌ها تصمیمات قاطعی اتخاذ کنند، که بارزترین آن‌ها نقشه اقدامی است که دربردارنده تقویت نفوذ سیاسی و نظامی اروپا در جهان باشد؛ و عملا در آغاز سال آتی این نقشه استراتژیک اجرایی می‌شود. در همین راستا، ایالات متحده تلاش می‌کند بقای دولت‌های اروپایی تحت حمایت نظامی مشروط در پیمان ناتو را تضمین کند. اما سران کشور‌های اروپایی تصمیم دارند یک صنعت نظامی مستقل داشته باشند و همین مساله موجب عصبانیت کاخ سفید و انتقال آن به زبان تهدید شده است.

اتحادیه اروپا موانعی را در برابر مشارکت شرکت‌های آمریکایی و کانادایی در این طرح نهاده است، تا یک صنعت نظامی اروپایی کاملا مستقل ایجاد کند؛ تا آنجا که واشنگتن اروپایی‌ها را تهدید کرده است که در صورت عدم پذیرش مشارکت شرکت‌های آمریکایی در پروژه‌های نظامی مذکور، با تحریم‌های سختی مواجه می‌شوند. اما با توجه به اینکه دولت‌های اروپایی تا کنون خود را اسیر وتوی آمریکا دیده اند، تمایلی به این مشارکت ندارند؛ همانطور که واشنگتن شرکت ایرباص را مجبور به لغو معاملاتش با ایران کرد؛ تنها به این دلیل که این شرکت اروپایی در برخی بخش‌های خود متکی بر تکنولوژی آمریکایی بود.

کارشناسان اروپایی می‌گویند معاملات با دولت‌های دیگر می‌تواند ضامن خوبی برای تامین بودجه لازم برای توسعه در زمینه اسلحه سازی باشد؛ همانگونه که فرانسه از معاملات سلاح خود برای بهبود صنعت نظامی اش استفاده کرد و این الگو به پاریس اجازه داد تا از قید و بند‌های آمریکایی در طول معامله با دیگر دولت‌ها آزاد باشد.

در صورتی که اروپا در این زمینه موفق شود، دیگر قدرت خود در صحنه تصمیمات بین المللی مهم را از دست نمی‌دهد؛ بلکه به تراز اهمیت ایالات متحده، چین و روسیه در جریان تحولات بین المللی و تاثیر گذاری بر آن، می‌رسد.